องค์ชาย(ไม่)เอาถ่าน นิยาย บท 554

การแลกเปลี่ยนครั้งนี้แต่ละคนมีแผนของตัวเอง แต่หลี่จุ่นวางแผนล่วงหน้าหลายก้าว!

อย่างแรกคือใช้ทัวทัวมายั่วโมโหฮูเถี่ยถู ล่อให้พวกเขาไล่ตาม เมื่อฮูเถี่ยถูไล่ตามแล้ว มีหรือทัพใหญ่ของเขาจะไม่ตามมาด้วย?

หลังจากนั้น

เขาก็ออกคำสั่งให้ตัดเอ็นข้อมือของพวกพันเซิ่งทหารเชลยศึก เพื่อยั่วโมโหซือหม่าชิงอวิ๋น เมื่อซือหม่าชิงอวิ๋นตระหนักได้ว่าตัวเองถูกหลอก แม้จะระแวดระวังอย่างไร เมื่อเห็นฮูเถี่ยถูไล่ตามออกมาแล้ว จะยังควบคุมสติได้อยู่หรือ?

แม้จะควบคุมสติเอาไว้ได้ ก็ต้องเสียการควบคุมไปช่วงหนึ่ง และนำทัพใหญ่ไล่ล่าหลี่จุ่นเพื่อระบายความโกรธ!

เป็นอย่างที่คิดเอาไว้จริง ๆ!

ไม่ว่าจะฮูเถี่ยถูหรือซือหม่าชิงอวิ๋นก็ทำให้เสียสติได้สำเร็จ และพาทัพใหญ่พุ่งเข้าไปในหุบเขาหางเสือสำเร็จ

ฟิ้ว!

ปัง!

จู่ ๆ บนท้องฟ้าก็มีดอกไม้ไฟอันงดงามแสนประหลาดกระจายขึ้นมา ทัพใหญ่ที่อยู่ด้านล่างอดไม่ได้ที่จะถูกดึงดูดความสนใจ เงยหน้าขึ้นไปมอง

นี่มันคือสิ่งใดกัน?

ซือหม่าชิงอวิ๋นเองก็ถูกดอกไม้ไฟบนท้องฟ้าเหนือหัวทำให้ตกตะลึงเช่นเดียวกัน เขารีบเงยหน้าขึ้นไปมอง เขลาไปเล็กน้อย

นี่มันบ้าอะไรกัน?

แต่ทว่า วินาทีถัดมาราวกับเขานึกอะไรขึ้นได้ นัยน์ตาหดตัวเล็กน้อย เขารีบรั้งบังเหียนม้าให้หยุด ก่อนจะเอ่ยเสียงดังว่า

“หยุดตาม!”

แต่ในวินาทีนี้เอง!

บนยอดเขา

ตามคำสั่งของหลี่จุ่น ปลอมตัวเองเป็นสนามหญ้า เจ้าอ้วนหลิวที่หากไม่ดูดี ๆ ก็มองไม่ออก เห็นดอกไม้ไฟกระจาย ก็รีบลุกขึ้นพรวด แล้ววิ่งไปตรงหน้าสายนำไฟด้วยความรวดเร็ว ก่อนจะหยิบตะบันไฟออกมาจุด

“อย่าทำให้ตัวข้าเองระเบิดไปด้วยเด็ดขาดล่ะ...”

เจ้าอ้วนหลิวบ่นพึมพำ ๆ เมื่อตรวจสอบดูว่าสายนำไฟเส้นนั้นร้อนได้ที่แล้ว ก็รีบหมุนตัวแล้วพุ่งไปอีกด้านอย่างบ้าคลั่ง

เจ้าอ้วนหลิววิ่งไปหลังหุบเขาในชั่วอึดใจเดียว ซ่อนอยู่หลังหินก้อนใหญ่ที่เมื่อคืนเหยียบเอาไว้ดีหน่อย ก่อนจะหมอบลงบนพื้นพร้อมทั้งเอามือปิดหู

ตู้ม!

หลังผ่านไปหลายอึดใจเต็ม ๆ ทันใดนั้นก็ราวกับสายฟ้าที่น่าตกตะลึงระเบิดลงมา มีเสียงระเบิดขนาดใหญ่ดังกึกก้องมาจากทางหุบเขา!

แม้จะเอามือปิดหูเอาไว้ เจ้าอ้วนหลิวก็ยังรู้สึกว่าแก้วหูของตัวเองสั่นจนจะหลุดออกมาอยู่แล้ว!

“รีบหนีเร็วเข้า! ข้างบนถล่มแล้ว!”

ในวินาทีนี้เอง!

หลังทัพเยียนและทัพใหญ่แห่งแคว้นเฟิงเฉวี่ยน ที่ยังอยู่ในหุบเขาหัวเสือเห็นสิ่งที่ส่งเสียงดังสนั่น พวกเขาก็กลัวจนหมอบลง

แต่เมื่อเงยหน้ามอง ทันใดนั้นเบื้องบนก็ระเบิด หินขนาดมหึมาและส่วนหลักของภูเขาถล่มลงมาเลย ทุกคนพลันตกตะลึงพรึงพรวดจนหน้าถอดสี แยกย้ายกันพุ่งตัวไปข้างหน้าในฉับพลัน!

จะตายแล้ว จะตายแล้ว!

นี่มันเกิดอะไรขึ้น?!

ในวินาทีนี้ ซือหม่าชิงอวิ๋นเองก็ถูกเสียงปังที่ดังสนั่นราวกับสายฟ้ายักษ์ทำให้ตกใจกลัว วินาทีถัดไปก็เห็นเบื้องบนหุบเขานั่นระเบิดออกมาเลย ก่อนจะถล่มลงมา ดวงตาของเขาเบิกโพลงในฉับพลัน ตกตะลึงพรึงเพริดจนหน้าถอดสี!

เป็นไปได้อย่างไร?!

เหตุใดถึงถล่มลงมา...