องค์ชาย(ไม่)เอาถ่าน นิยาย บท 558

หลี่จุ่นส่ายหน้า แล้วเอ่ยขึ้นว่า

“ใครจะพูดได้แน่ชัดล่ะ บางคนอยากจะช่วงชิงอำนาจในใต้หล้า บางคนอยากจะรุกล้ำแคว้นอื่น เรื่องเหล่านี้ล้วนเป็นหมากรุกระหว่างผู้ที่ยิ่งใหญ่ ต่างเป็นเหตุจากความทะเยอะทะยาน พวกเราจะตัดสินใจอะไรได้? ถ้าอยากจะพูดเรื่องที่ตัดสินใจได้ นั่นก็คือจบสงครามของชายแดนทางตอนเหนือนี้โดยเร็วที่สุด!”

จบสงครามของชายแดนทางตอนเหนือนี้โดยเร็วที่สุดอย่างนั้นหรือ?

ใบหน้าของทั้งสองคนเต็มไปด้วยความฉงน

จุดจบแบบใดอย่างนั้นหรือ?

ทว่าเมื่อได้ยินหลี่จุ่นกลับแสยะยิ้มแล้วเอ่ยขึ้นว่า “ในมือของข้าถืออาวุธเช่นนี้ ข้าอยากจะดูซือหม่าชิงอวิ๋นกับฮูเถี่ยถู ว่าจะดื้อดึงไปถึงขั้นไหนกันแน่ กล้าพอที่จะประลองฝีมือกับข้าอีกครั้งหรือไม่?!”

ถูกต้อง!

เมื่อทั้งสองคนได้ยิน ก็พลันเข้าใจอย่างชัดเจน!

เจ้าสิ่งที่หลี่จุ่นคิดค้นพัฒนาและผลิตนี้ช่างน่ากลัวเกินไปแล้วจริง ๆ ราวกับสายฟ้ายักษ์บทลงโทษแห่งสวรรค์ อานุภาพไร้ขีดจำกัด ทั้ง ๆ ที่เป็นเพียงแค่ไหเหล้าขนาดเล็กใบหนึ่ง ทว่ากลับสร้างพลังทำลายล้างที่น่ากลัวได้ถึงขนาดนี้

นี่ถ้าไม่ใช่อาวุธแห่งทัพสวรรค์แล้วจะคืออะไรเล่า?

ต่อหน้าอาวุธแห่งทัพสวรรค์ระดับนี้ ร่างกายของมนุษย์จะต้านทานได้อย่างไร?

ซือหม่าชิงอวิ๋นกับฮูเถี่ยถูนั่น นอกจากจะไม่กลัวตายจริง ๆ ไม่อย่างนั้นหากต้องเผชิญหน้ากับอาวุธที่น่ากลัวเช่นนี้ จะกล้ากลับมาอีกครั้งง่าย ๆ ได้อย่างไร?

ไม่แน่ว่า เรื่องศึกของชายแดนทางตอนเหนืออาจจะปิดฉากก่อนเวลาจริง ๆ ก็ได้

ทำความสะอาดสนามรบเสร็จไม่นาน ทัพใหญ่ห้าหมื่นนายของหวังเซิ่งก็มาถึงแล้ว

หลี่จุ่นรีบให้หวังเซิ่งนำทัพขึ้นเหนือ ไปสนับสนุนทัพใหญ่ของหลินชิงและจงจื่อหนิง

หวังเซิ่งรับคำสั่งเดินหน้าไป!

จนถึงตอนค่ำ

ทัพใหญ่ของหลินชิงและจงจื่อหนิงมารวมตัวกันที่หุบเขาหัวเสือ ทัพใหญ่ของหวังเซิ่งเองก็กลับมาอย่างปลอดภัย!

ทั้งสามคนมารายงานข่าวอยู่หน้ากระโจม

บอกว่าท้ายที่สุดการต่อสู้ของพวกเขากับศัตรู ท่ามกลางกำลังพลเกือบสองแสนนาย ฆ่าศัตรูสามหมื่นนายที่เหลืออยู่ได้สำเร็จ แต่ตัวเขาเองก็สูญเสียทหารไปสี่พันกว่านายเช่นกัน!

สุดท้ายทัพศัตรูก็ถอยทัพกลับไปทางเหนือ!

เพียงแต่น่าเสียดาย!

ปล่อยให้ซือหม่าชิงอวิ๋นและฮูเถี่ยถูหนีไปได้ เอาหัวของแม่ทัพศัตรูสองคนนี้มาไม่ได้

หลี่จุ่นได้ฟังก็พลันรู้สึกเสียดายอยู่เล็กน้อย

ที่อีกฝ่ายระดมกำลังพลในครานี้ จุดประสงค์ก็เพื่อตัดหัวของจี้จงชิง แต่ชายชรานั่นไม่ได้มา อีกฝ่ายย่อมไม่มีทางทำสำเร็จอยู่แล้ว

แต่ที่เขาระดมกำลังพลเช่นนี้ ก็เพื่อเด็ดหัวสองโจรชั่วนี้เช่นกัน กระทั่งยังไม่เสียดายที่จะเปิดเผยการมีอยู่ของดินระเบิดอีกด้วย

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: องค์ชาย(ไม่)เอาถ่าน