องค์ชาย(ไม่)เอาถ่าน นิยาย บท 617

หลี่จุ่นตะลึงตกใจในทันที

ทายาทของราชวงศ์แห่งต้าเซี่ยโบราณเมื่อพันปีก่อน?

จริงเหรอเนี้ย

“อย่างไรก็ตาม ข้าเพียงคาดเดาและแคลงใจเท่านั้น แต่ไม่มีหลักฐานแน่ชัดที่จะพิสูจน์ว่าพวกเขาเป็นทายาทของราชวงศ์แห่งต้าเซี่ย” จี้จงชิงพูด

ทันใดนั้น หลี่จุ่นพลันนึกถึงสุสานหลวงใต้อุทยานหลวง ตามที่ระบุไว้บนศิลาจารึกบอกว่าเป็นหลุมศพของจักพรรดิองค์หนึ่งแห่งต้าเซี่ย

นอกจากจะนึกถึงเรื่องสุสานหลวงแล้ว หลี่จุ่นยังนึกเรื่องหนึ่งขึ้นมาได้ นั่นก็คือองค์ชายสี่รู้เรื่องเกี่ยวกับสุสานหลวงใต้ดินนี้ได้อย่างไร และรู้เรื่องเส้นทางอุโมงค์ลับได้อย่างไร

หรือแม้แต่

หลี่เจิ้งก็อาจจะรู้ อย่างน้อยตอนที่ตนอยู่ในคุกหลวง เสิ่นคั่วก็รู้เห็นเส้นทางลับนั้นเป็นอย่างดี และฟังจากทีเสิ่นคั่วพูด ดูเหมือนหลี่เจิ้งจะรู้ตอนที่ตนถูกจับ

แต่มันจะเป็นไปได้ยังไง

นั่นหลี่เจิ้งเชียวนะ

หลี่เจิ้งฮ่องเต้ผู้เล่นกลอุบายได้อย่างช่ำชอง

ถ้าอย่างนั้น องค์ชายสี่รู้ว่ามีเส้นทางลับนั้นอยู่และหาคนไปดักซุ่มไว้ล่วงหน้า มันดูไม่สมเหตุสมผลเอาซะเลย… แล้วเขารู้ได้ยังไง

หรือว่าองค์ชายสี่อาจมีส่วนเกี่ยวข้องกับพวกที่อ้างตนว่าเป็นลัทธิขงจื๊อดั้งเดิม

คิดๆ ดูก็ค่อนข้างมีเค้าอยู่น่า

จู่ๆ หลี่จุ่นพลันถามว่า “เช่นนั้น ท่านอัครมหาเสนาบดีจี้คิดว่าพวกที่อ้างตนว่าเป็นลัทธิขงจื๊อดั้งเดิม ตอนนี้สนับสนุนราชวงศ์ใด”

จี้จงชิงมองหลี่จุ่นแวบหนึ่ง ครุ่นคิดและลังเลชั่วขณะก่อนจะพูดว่า

“ท่านจอมทัพลองคิดเล่นๆ ดูสิว่าในบรรดาแคว้นมหาอำนาจทั้งหลายใต้หล้า ตอนนี้มีแคว้นใดที่ไม่มีความเคลื่อนไหวใดๆ เลย”

หลี่จุ่นหรี่ตาและพูดว่า “ท่านอัครมหาเสนาบดีจี้หมายถึงแคว้นฉีที่อยู่ไกลออกไปทางทิศตะวันตกเฉียงเหนือหรือค่อนไปทางทิศตะวันตก?”

แคว้นฉีและแคว้นฉู่ต่างอยู่ทางทิศตะวันตกเฉียงเหนือของราชวงศ์อู่ หรือสามารถพูดได้ว่าทิศตะวันตก แคว้นฉีและแคว้นฉู่มีอำนาจทัดเทียมกันและแข็งแกร่งเป็นอย่างมาก