องค์ชาย(ไม่)เอาถ่าน นิยาย บท 640

เมื่อเหล่าโจรพากันลงมาก็รีบมาคารวะต่อหน้าหลี่จุ่นทันที

คราวนี้

พวกหัวหน้าโจรที่พากันวิจารณ์ถึงหลี่จุ่นเมื่อตอนอยู่บนเขา เมื่อเห็นห้าผู้นำแห่งเขาเฟิงโหยวมีท่าทีนอบน้อมต่อหนุ่มน้อยหน้าจืดนี้ก็พากันหรี่ตาลง ลางสังหรณ์ในใจรุนแรงขึ้นอย่างเห็นได้ชัด

นี่มันเกิดอะไรขึ้นกันแน่ ?

เจ้าพวกคนห้าคนที่ไม่เคยเห็นใครในสายตา คงไม่ถึงกับต้องนอบน้อมต่อกุนซือคนหนึ่งของกองทัพเจิ้นเป่ยขนาดนี้หรอกกระมัง ?

ในเวลานี้เอง

แม่ทัพทั้งสองคนที่รับผิดชอบฝึกฝนเหล่าโจรพวกนี้หลังคารวะหลี่จุ่นแล้ว ก็รีบรายงานให้จอมทัพหนุ่มฟังถึงเรื่องที่เกิดขึ้นทันที

เมื่อหลี่จุ่นได้ยินก็ถึงกับคิ้วขมวด

เขากวาดตามองหัวหน้าโจรเหล่านั้นแล้วค่อยมองไปยังผู้นำสาม ก่อนจะเอ่ยถามขึ้น

“เจ้าเล่ามาให้ละเอียดซิว่าพวกเขาพูดถึงข้าว่าอย่างไรบ้าง ?”

สีหน้าของผู้นำสามนั้นแม้จะดูลำบากใจไปในทันที แต่นางก็ยังเลือกที่จะบอกอีกฝ่ายไปตามตรง ซ้ำยังเพิ่มอีกสองสามคำด้วยความลังเล

“ท่านจอมทัพ พวกเขาบอกว่าท่านหน้าตาหล่อเหลาถึงเพียงนี้ ปกติแล้วคนประเภทนี้มักจะเป็น... อาจจะรักชอบเพศเดียวกัน... ท่านจอมทัพ ขอท่านอย่าได้โกรธไปเลย !”

ผู้นำห้าได้ยินดังนี้แล้วถึงกับนับถือพี่สามของตนเองขึ้นมาเสียยิ่งกว่าอะไรดี

สมแล้วกับที่เป็นพี่สามผู้สามารถปรนนิบัติตนเองบนเตียงท่ามกลางค่ำคืนที่มืดมิดจนเกือบได้ขึ้นสวรรค์ น่านับถือจริง ๆ !

เรื่องการตีไข่ใส่สีเช่นนี้ ช่างทำได้ดีเหลือเกิน

“ดี ดีมาก”

สีหน้าของหลี่จุ่นนั้นไม่อาจบ่งบอกได้ถึงอารมณ์โกรธเคือง แต่กลับยิ้มออกมา ครั้นเมื่อชายหนุ่มมองดูพวกหัวหน้าโจรเหล่านั้น สีหน้าก็เต็มไปด้วยความสนอกสนใจขึ้นมาทันที

สีหน้าเช่นนี้นี่เองที่ทำให้พวกหัวหน้าโจรพากันรู้สึกลน

พวกเขารู้สึกว่ารอยยิ้มของเจ้าหนุ่มหน้าขาวนี่ดูน่ากลัวนัก

เจ้าอ้วนหลิวนั้นดูจะโกรธมากที่สุด “พี่จุ่น จะให้ทหารตัดหัวพวกเขาเลยดีไหม ?”

หลี่จุ่นส่ายหัวด้วยรอยยิ้ม “ได้อย่างไรเล่า เราก็คนกันเองทั้งนั้น ทำไม่ได้หรอก”

คนกันเองหรือ ?

เจ้าอ้วนหลิวถึงกับขมวดคิ้วด้วยความสงสัย

ผู้นำสามเองก็ฟังไม่เข้าใจขึ้นมาเช่นกัน

หากเป็นตัวเองคงต้องให้สับพวกเขาเป็นชิ้น ๆ ไปแล้ว !

จอมทัพผู้นี้... หมายความว่าอย่างไรกัน ?

“เอาละ”

หลี่จุ่นกลับแสดงท่าทีว่าจะไม่สนใจเรื่องนี้ต่อไปอีก เขาเลือกที่จะหันไปพูดกับผู้นำสาม

“บอกพี่ใหญ่ของเจ้ากับคนอื่น ๆ ให้รีบจัดทัพลงเขาทันที ตามข้าไปยังทางเหนือ !”