องค์ชาย(ไม่)เอาถ่าน นิยาย บท 668

ณ ด่านเฟิงเป่ย

โจวชิงเป็นคนที่รอบคอบไร้ที่เปรียบ เมื่อรู้ว่าที่ด่านเฟิงเป่ยมีทัพใหญ่หนึ่งแสนนายโผล่พรวดออกมาเพียงแค่ชั่วข้ามคืน ก็รีบตัดสินใจอย่างเด็ดขาดพาทัพใหญ่ถอยกรูไปด้านหลัง

ถอยทีหนึ่งออกไปไกลถึงสองร้อยลี้!

เมื่อออกห่างจากด่านเฟิงเป่ยไปไกลโพ้นแล้วถึงให้ทัพใหญ่หยุดพัก

รองแม่ทัพหลินหู่ไม่สบอารมณ์เป็นอย่างยิ่ง เขาเอ่ยขึ้นว่า

“ท่านแม่ทัพใหญ่ ราชวงศ์อู่นี่บ้าไปแล้วกระมัง? พวกเขาไม่ต้องการชายแดนเหนือแล้วหรืออย่างไร?! ไม่นึกเลยว่าในวินาทีนี้จะกล้าโยกย้ายกองกำลังของชายแดนเหนือมาไล่บี้พวกเรา!”

โจวชิงเองก็คิดไม่ตกเช่นกัน กำลังศึกษาแผนที่ซ้ำแล้วซ้ำเล่าอยู่ในกระโจมที่ค่าย เมื่อได้ยินคำตำหนิของรองแม่ทัพของตน เขาก็ส่ายหน้า ก่อนจะเอ่ยขึ้นว่า

“ตอนนี้ข้าเองก็ยังคิดไม่ตกเช่นกัน แต่ดูท่าแล้วคงจะเป็นแผนที่จี้จงชิงคิดขึ้นมาแน่”

“จี้จงชิงอย่างนั้นหรือ?”

เมื่อหลินหู่ได้ยินดังนั้น สีหน้าพลันเปลี่ยนไปเล็กน้อย

ชื่อเสียงเรียงนามของจี้จงชิงดังกระฉ่อนไปทั่วจริง ๆ

โดยเฉพาะในราชสำนักแคว้นฉู่ แม้ว่าเขาจะเป็นแม่ทัพฝ่ายบู๊ที่หนึ่งปีเข้าร่วมประชุมขุนนางเพียงไม่กี่หน ทว่าก็มักจะได้ยินข่าวอยู่บ่อย ๆ ยิ่งไม่ต้องพูดถึงตามตรอกซอกซอยต่าง ๆ ยังมีคนวิจารณ์จี้จงชิงด้วยว่า สติปัญญาและแผนการของคนผู้นี้เทียบเคียงกับท่านแม่ทัพใหญ่โจวชิงได้เลย

“ตอนนี้คนผู้นี้อยู่ที่ชายแดนเหนือ หากเขากำลังลงมืออยู่ ทุกฝีก้าวล้วนคุ้มค่าที่จะคิดลึกซึ้ง ในช่วงเวลาสำคัญนี้ ไม่มีทางส่งกำลังคนหนึ่งแสนนายไปสนับสนุนด่านเฟิงเป่ยอย่างกะทันหันอย่างแน่นอน เพราะนี่ไม่ต่างไปจากการละทิ้งชายแดนเหนือ และหากชายแดนเหนือถูกตีแตก สถานการณ์ที่ราชวงศ์อู่คอยประคับประคองอย่างยากลำบากอยู่ในตอนนี้จะถูกทะลวงอย่างสมบูรณ์แบบ เมื่อถึงเวลานั้นก็จะเป็นอันตรายต่อราชวงศ์อู่”

โจวชิงเอ่ยวิเคราะห์

“ฉะนั้น นี่น่ะจี้จงชิงต้องมีความหมายลึกซึ้งเป็นแน่”

หลินหู่รีบเอ่ยขึ้นว่า “ท่านแม่ทัพใหญ่ เช่นนั้นตอนนี้พวกเราจะต้องสิ้นเปลืองกองกำลังไปเช่นนี้หรือ?”

แน่นอนว่าเขาย่อมไม่สบายใจอยู่แล้ว ก่อนหน้านี้ก้าวหน้าไปทีละก้าว ๆ ใกล้จะเห็นด่านเฟิงเป่ยอยู่แล้วเชียว ไม่นึกเลยว่าเพียงครู่เดียวก็ต้องถูกโจมตีให้กลับไปอยู่สภาพเดิมแล้ว

โจวชิงถอนหายใจ ก่อนจะเอ่ยขึ้นว่า

“การต่อสู้ในศึกนี้ยากและซับซ้อนกว่าที่ข้าจินตนาการเอาไว้ในก่อนหน้านี้มาก จี้จงชิงใช้ตัวแปรที่ไม่แน่นอนไม่น้อย ตอนแรกก็ฮูเถี่ยถูถูกฆ่า หลังจากนั้นทัพเฟิงเฉวี่ยนห้าหมื่นนายก็ถูกยึดเอาไป...”

“กระทั่ง ได้ยินมาว่ามีสองอาวุธที่ใช้ต่อกรกับศัตรูแสนน่ากลัวโผล่ขึ้นมาในชายแดนเหนือ อย่างหนึ่งคือหน้าไม้ที่ยิงได้เป็นตับแบบพิเศษชนิดหนึ่ง อีกอย่างหนึ่งคืออาวุธที่สามารถระเบิดและฆ่าศัตรูได้ที่มีอานุภาพไร้ขีดจำกัดซึ่งใส่เอาไว้ในไหเหล้า...”