องค์ชาย(ไม่)เอาถ่าน นิยาย บท 673

ทั้งสองจ้องมองกันอยู่นานก่อนที่หลี่จุ่นจะยื่นมือเพื่อให้ผู้นำสี่หยิบผ้าเช็ดตัวให้เขา

ผู้นำสี่ตอบสนองทันทีและส่งผ้าเช็ดตัวให้ด้วยความเคารพ ใบหน้าแดงก่ำด้วยความเขินอายและไม่กล้ามองตรงไปที่หลี่จุ่น

หลี่จุ่นไม่เกรงใจ หยิบผ้าเช็ดตัวบิดหมาดขึ้นมาเช็ดตามใบหน้าและลำคอจนรู้สึกสดชื่นขึ้น

หลังจากใช้ผ้าเช็ดตัวเสร็จ ผู้นำสี่ก็รับมาอย่างรู้งาน

หลี่จุ่นไม่สนใจว่านางจะเข้าใจหรือไม่ เขากล่าวขึ้น

“ขอบคุณ”

ผู้นำสี่ส่ายหัวแล้วพูดว่า “ข้ายินดี...”

อาจจะฟังดูแปลกไม่นิดหน่อย แต่หลี่จุ่นก็เข้าใจ

ดูเหมือนจะใช้ประโยคง่าย ๆ มาพูดในชีวิตประจำวันได้ เหมือนกับคนรุ่นใหม่ที่ไม่เข้าใจภาษาอังกฤษแต่ก็สามารถพูดว่า “แซงคิว” ได้เช่นกัน

หลี่จุ่นหัวเราะ

เริ่มล้างมือ ล้างมือเสร็จก็นั่งลงบนเตียงและเตรียมถอดรองเท้าเพื่อล้างเท้า

แต่ทว่า!

จู่ ๆ ผู้นำสี่ก็วางผ้าเช็ดตัวในมือไว้บนโต๊ะข้าง ๆ จากนั้นก็คุกเข่าลงและจับเท้าของหลี่จุ่นไว้ ถอดรองเท้าให้เขา จากนั้นก็วางรองเท้าไว้ข้าง ๆ แล้ววางเท้าของหลี่จุ่นลงในอ่างน้ำ

หลี่จุ่นรู้สึกตกตะลึงกับการเคลื่อนไหวที่ช่ำชองของผู้หญิงคนนี้จนลืมที่จะห้ามนาง

จากนั้นผู้นำสี่ก็ก้มหน้าลง หน้าแดงด้วยความเขินอาย และค่อย ๆ ล้างเท้าของหลี่จุ่นอย่างเบามือ

การเคลื่อนไหวที่นุ่มนวล ดูสง่า และเต็มไปด้วยความงดงาม

ทันใดนั้นหลี่จุ่นก็รู้สึกว่าหัวใจเขาเต้นเร็วขึ้นและดวงตาของเขาก็หรี่เล็กลง!

ประหม่าสุด ๆ...

ไม่ว่าชาติที่แล้วหรือชาตินี้ ก็ยังไม่เคยมีใครเคยล้างเท้าให้เขามาก่อน...แน่นอนว่าไม่นับรวมตอนที่เขายังเป็นเด็ก

เมื่อได้รับการปรนนิบัติจากหญิงสาวผู้งดงามในขณะนี้ หลี่จุ่นก็รู้สึกดี...!

แต่ก็รู้สึกเพลิดเพลิน

ภายในห้อง

สาวสวยหุ่นเพรียวบางคุกเข่าลง บั้นท้ายที่สวยงามตึงกระชับ เอวของนางกวัดแกว่งไปมาราวกับงูตอนที่ขยับมือ ดูมีเสน่ห์เป็นอย่างยิ่ง

ข้อมือขาวใส ผิวเนียนละเอียด นิ้วเรียวยาว สัมผัสที่เท้าของหลี่จุ่นเบา ๆ อย่างอ่อนโยนและสง่างาม เต็มไปด้วยความงดงามที่มีเสน่ห์อันเย้ายวน

แม้ว่าผู้นำสี่จะเป็นฝ่ายเริ่ม แต่เขาก็ยังต้องสะกดอารมณ์ไว้ ไม่อย่างนั้นเขาจะมีสาวมากเกินไป นอกจากนี้เขาและผู้นำสี่ก็ไม่เข้าใจภาษาของกันและกัน คงจะแย่เกินไปหากความสนใจร่วมกันในอนาคตจะมีแต่เรื่องเซ็กส์บนเตียง...

ภายใต้ความเพลิดเพลินและความทุกข์ทรมานของหลี่จุ่น ในที่สุดผู้นำสี่ก็ล้างเท้าของหลี่จุ่นเสร็จ จากนั้นก็ใช้ทั้งสองมือลูบหยดน้ำออกเบา ๆ และโค้งคำนับถอยออกไปด้วยใบหน้าเขินอายขณะถือน้ำล้างเท้า

หลี่จุ่นถอนหายใจยาวด้วยความโล่งอกและล้มตัวลงบนเตียงด้วยความโล่งใจ

ให้ตายเถอะ ทรมานมาก...

เขารู้สึกว่าต้องให้ผู้นำสามมารับใช้เขาแทน อย่างน้อยเขาจะได้ไม่มีความรู้สึกบ้า ๆ ตอนเจอผู้นำสาม

เทือกเขาชิงเฟิง

หน่วยสอดแนมและหน่วยตรวจตราที่ลงใต้เพื่อติดตามกองกำลังหลักของกองทัพพิทักษ์อุดรก็กลับมาอย่างปลอดภัยและนำข่าวที่แน่นอนแล้วกลับมาด้วย!

กองกำลังหลักของกองทัพพิทักษ์อุดรได้ไปที่ด่านเฟิงเป่ยแล้ว และตอนนี้ก็กำลังยุ่งวุ่นวายกับกองทัพแคว้นฉู่ที่ด่านเฟิงเป่ย!

เมื่อซือหม่าชิงอวิ๋นและหลานชายได้ยินสิ่งนี้ พวกเขาก็เยาะเย้ยและดีใจมากทันที!

ซือหม่าชิงอวิ๋นนั่งบนรถเข็นที่สร้างขึ้นสำหรับเขาโดยช่างฝีมือผู้ชำนาญในกองทัพ โบกมือแล้วพูดอย่างเย็นชา

“สั่งให้กองทัพทั้งหมดนอนพักเอาแรงกันในวันนี้ แล้วพรุ่งนี้เช้าเตรียมเดินทัพลงใต้เพื่อโจมตีเมืองศัตรู!”

ทัพแคว้นเหยียนตกตะลึงทันที!