จี้จงชิงที่อยู่ทางใต้ได้รับข่าว ซือหม่าชิงอวิ๋นยอมจำนน ทัพแคว้นเยียนห้าหมื่นนายทั้งหมดถูกจับเป็น
“นับว่าจบสิ้นแล้ว”
จี้จงชิงยืนอยู่ภายใต้ท้องฟ้ายามค่ำคืน เขาลอบพยักหน้า
ทว่าเมื่อนึกถึงที่หลี่จุ่นไอ้สารเลวนั่นเผาเมืองเฟิงหั่วทิ้ง ก็นึกดีใจขึ้นมาไม่ได้
นี่...จะไปเพ็ดทูลกับฝ่าบาทได้อย่างไรกัน?
นี่คือเมืองเฟิงหั่วเชียวนะ!
เมืองเฟิงหั่วที่เจิ้นเป่ยอ๋องสร้างขึ้นมากับมือ ต้านทานศัตรูทางเหนือมาตั้งมากน้อยเพียงใด!
ตอนนี้ก็สูญสิ้นไปเสียทั้งอย่างนี้...
เจ้าเด็กคนนี้...ช่างกระทำการมั่วซั่วยิ่งนัก!
สีหน้าของจี้จงชิงสับสน เขาเงยหน้ามองท้องฟ้ายามค่ำคืน
ผ่านไปนานสองนานถึงได้หมุนตัวแล้วเดินเข้าไปในกระโจมจอมทัพ คลี่กระดาษจดหมายที่อยู่ตรงหน้า แล้วค่อย ๆ บรรจงเขียนลงไปว่า
“น่ายินดียิ่ง ซือหม่าชิงอวิ๋นแม่ทัพใหญ่แห่งทัพแคว้นเยียนถูกจับเป็นเชลยศึกเรียบร้อยแล้ว ทัพแคว้นเยียนห้าหมื่นทั้งหมดถูกจับเป็น...”
เขียนเนื้อความอย่างเข้มข้นและต่อเนื่องกันไปหลายคำ เล่าเรื่องพอสังเขป
ท้ายที่สุดแล้วจี้จงชิงก็พินิจพิเคราะห์เรื่องราวครู่หนึ่ง ก่อนจะเขียนลงไปว่า
“ฝ่าบาท กระหม่อมมีโทษ เพื่อจะทำลายศัตรู กระหม่อมบังอาจคิดแผนเผาเมืองเฟิงหั่วจนวอดวาย ขอฝ่าบาททรงลงโทษกระหม่อมด้วยเถิดพ่ะย่ะค่ะ!”
เขียนเสร็จ จี้จงชิงก็เดือดดาลจนด่าออกมายกใหญ่ ก่อนจะพูดบ่นว่า
“ไอ้เด็กเหลือขอ ครั้งนี้ข้าจะรับโทษแทนเจ้าเป็นครั้งสุดท้าย เจ้าทำตัวดี ๆ ก็แล้วกัน! เจ้ามันไอ้เด็กสารเลว!”
เขียนจดหมายเสร็จ ตรวจสอบให้มั่นใจว่าไม่มีปัญหาอะไร จากนั้นเขาก็รีบเรียกคนให้ส่งไปยังเมืองหลวงให้เร็วที่สุด
…
เนินซงเหย่
ซือหม่าชิงอวิ๋นถูกบีบให้เดินอยู่ทั้งคืน
แน่นอนว่าจงจื่อหนิงมาเป็นคนนำทัพใหญ่สามหมื่นนายบีบไปส่งด้วยตัวเอง
และทัพใหญ่หนึ่งแสนนายของหวังเซิ่งรับผิดชอบคอยจับตาดูทหารเชลยศึกห้าหมื่นนายนั่น!
ที่บีบให้ขึ้นเหนือ เป็นเพราะว่าที่เทือกเขาเฮยสงยังมีทัพแคว้นเยียนห้าหมื่นนายอยู่ คืนนี้ต้องจัดการให้เรียบร้อยไปในรวดเดียว
“ข้าน้อยขอคารวะท่านจอมทัพ ท่านจอมทัพขอรับ ข้าจับกุมซือหม่าเฒ่าจอมทัพของศัตรูเรียบร้อยแล้ว ขอท่านจอมทัพโปรดให้ข้าน้อยฆ่ามันในทวนเดียวด้วยเถิด!”
จงจื่อหนิงมุ่งหน้าเข้าไปในกระโจมจอมทัพของหลี่จุ่นก่อน แล้วเอ่ยปากบอกว่าอยากจะฆ่าซือหม่าชิงอวิ๋น
หลี่จุ่นกับหม่าหยวนฮั่นกำลังศึกษาแผนที่กันอยู่ เมื่อเห็นจงจื่อหนิงที่บุกเข้ามาเช่นนี้ หลี่จุ่นก็พลันหัวเราะขึ้นมา
หลี่จุ่นเอ่ยขึ้นว่า “จื่อหนิง เจ้าถึงขั้นร้อนใจขนาดนี้เชียวหรือ แต่ว่า ลำบากแล้ว ทำได้ไม่เลวทีเดียว”
ในใจของเขาไร้ซึ่งลูกคลื่นใด ๆ
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: องค์ชาย(ไม่)เอาถ่าน
737 ปลดล็อกแล้วอ่านไม่ได้...
736 ผมปลดล็อคแล้ว อ่านไม่ได้...
เขียนต่อเถอะครับ รอนานแล้ว...
ตอน 706 มีหรือยัง...
อยากอ่านต่อครับ ผู้เขียนไม่สบายหรือเปล่าครับ...
ขอบคุณมากนะคะ ที่ให้อ่านฟรี สนุกมากค่ะ สั่งซื้อกางเกงใน GQ ไป 3 ตัวแล้วค่ะ สนับสนุนโฆษณา ที่ได้อ่านค่ะ...
เดินเรื่องได้เต่ามากๆ...
หายเงียบเลยยยยรอตอนต่อไปนานแล้วนะะะะะเมื่อไหร่จะอัพเพิ่มมมมมมมมมมม...
มีชื่อภาษาอังกฤษของนิยายเรื่องนี้ไหมครับ...
อยากให้ อัพ ต่อครับ รอนะครับ...