กองทัพพิทักษ์อุดรนับแสนเดินทัพเข้ายังค่ายกักกัน
ซือหม่าชิงอวิ๋นและหลานกำลังขัดถูทำความสะอาดโถอุจจาระของเชลยศึกอยู่ นั่นคือสิ่งที่จงจื่อหนิงบังคับให้พวกเขาทำ โดยกล่าวว่าเป็นการให้พวกเขาประสบกับความยากแค้นแสนเข็ญของเหล่าทหาร และล้มเลิกความคิดที่จะนำทัพไปรุกรานแคว้นอื่นๆ
พวกเขาทั้งสองเห็นธงของกองทัพพิทักษ์อุดรนับแสนคนโบกสะบัดละลิ่วมาแต่ไกล นำทัพมาด้วยหลี่จุ่นในชุดเกราะ ดูองอาจกล้าหาญยอดยิ่ง จี้จงชิงที่อยู่บนหลังม้าขนาบอยู่ข้างหลังหลี่จุ่น
“ท่านอา พวกเขากำลังจะไปที่ใดกัน” ซือหม่าเหย่ขยับผ้าป้องกันกลิ่นที่ปิดจมูกอยู่ หันหน้าไปถามซือหม่าชิงอวิ๋นที่อยู่ข้างๆ
ซือหม่าชิงอวิ๋นส่ายหัว ในขณะที่ส่ายหัวจู่ๆ สีหน้าก็เปลี่ยนไป พร้อมร้องตะโกนขึ้นว่า
“ไม่ดีล่ะ หากพวกเขาจะเดินทัพออกรบ เกรงว่าพวกเขาจะต้องจัดการกับพวกเราก่อนเป็นแน่...นี่ นี่ราชทูตไม่มาอีกรึ!”
เมื่อพวกเขาพ่ายแพ้ในสงคราม โดยปกติแล้วหลี่จุ่นก็ต้องส่งตัวพวกเขากลับไปยังแคว้นเยี่ยน
ท่านอ๋องผู้สำเร็จราชการแทนต้องไม่แยแสความเป็นความตายของผู้คนจำนวนมากขนาดนี้อย่างแน่นอน แต่อย่างไรเสียสงครามครั้งนี้ได้กองทัพมาเป็นจำนวนครึ่งค่อนแคว้นเยี่ยน หากขาดกำลังพวกเขาทั้งหมดไป แค้วนเยี่ยนจะได้รับความเสียหายอย่างหนัก จะไม่สามารถดำเนินกิจการรัฐและการทหารไปอีกสักพักใหญ่”
ยิ่งไปกว่านั้นจะถูกรุกรานจากศัตรูรอบด้าน จะถูกโจมตีคราใดก็ย่อมได้!
ดังนั้นท่านอ๋องผู้สำเร็จราชการแทนจะต้องไถ่คืนพวกเขากลับไปด้วยราคาอันงดงามอย่างแน่นอน
ทว่าตอนนี้แม้แต่ราชทูตยังไม่เห็นมา อีกฝ่ายใกล้จะออกรบอยู่ทนโท่ นี่มันผิดปกติแล้ว
ฉะนั้นแล้ว เพื่อป้องกันไม่ให้พวกก่อจลาจล ก่อนออกรบจะต้องมีการฆ่าหรือทำกระไรบางอย่างกับพวกเขา
คู่อาหลานสีหน้าเริ่มไม่สู้ดี ดูท่าจะไม่ดีเสียแล้ว
เป็นเช่นนั้นจริงๆ !
หลังจากนั้นไม่นานนัก เชลยศึกทั้งหมดถูกเรียกให้รวมพลกัน
ซือหม่าชิงอวิ๋นและหลานรวมถึงแม่ทัพทั้งหมดถูกนำตัวแยกออกจากค่ายกักกัน
หากมีเหตุจลาจลเกิดขึ้น ผู้นำเหล่านี้นั้นยากที่จะรับมือ ครั้นปลุกระดมเชลยศึกให้ก่อกบฏต่อต้านขึ้นมา เกรงว่าจะมีผู้บาดเจ็บล้มตายจำนวนมาก!
ฉะนั้น ก่อนอื่นเลยต้องกำจัดความเป็นไปได้นั้นทิ้งเสีย!
ซือหม่าชิงอวิ๋นและหลานของเขาดูเป็นกังวลถึงขีดสุด พวกเขาจะโดนจัดการแล้วจริงๆ
น่าแค้นใจยิ่ง!
บังอาจทำเช่นนี้กับพวกเขาได้อย่างไร!
ซือหม่าชิงอวิ๋นเอะอะดังลั่นขึ้นมาทันที
“ข้าต้องการพบจี้จิงชง ข้าต้องการพบจี้จงชง! พวกท่านจอมทัพรับปากกับข้าว่าจะให้ข้าพบจี้จงชิง! พวกท่านจอมทัพสัญญาแล้ว!”
ซือหม่าเหย่เองก็ตะเบ็งเสียงดังตามอาของเขาเช่นกัน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: องค์ชาย(ไม่)เอาถ่าน
737 ปลดล็อกแล้วอ่านไม่ได้...
736 ผมปลดล็อคแล้ว อ่านไม่ได้...
เขียนต่อเถอะครับ รอนานแล้ว...
ตอน 706 มีหรือยัง...
อยากอ่านต่อครับ ผู้เขียนไม่สบายหรือเปล่าครับ...
ขอบคุณมากนะคะ ที่ให้อ่านฟรี สนุกมากค่ะ สั่งซื้อกางเกงใน GQ ไป 3 ตัวแล้วค่ะ สนับสนุนโฆษณา ที่ได้อ่านค่ะ...
เดินเรื่องได้เต่ามากๆ...
หายเงียบเลยยยยรอตอนต่อไปนานแล้วนะะะะะเมื่อไหร่จะอัพเพิ่มมมมมมมมมมม...
มีชื่อภาษาอังกฤษของนิยายเรื่องนี้ไหมครับ...
อยากให้ อัพ ต่อครับ รอนะครับ...