องค์ชาย(ไม่)เอาถ่าน นิยาย บท 779

เมื่อได้ยินเสียงตะโกนโหวกเหวกของทหารราชวงศ์อู่ที่ไล่บี้มา หม่าหยวนฮั่นก็ลังเลอยู่เล็กน้อย ทันใดนั้นโจวชิงก็ถูกคนฉู่ปกป้องเอาไว้!

หม่าหยวนฮั่นคิดอยากจะลงมืออีกครั้งก็ไม่มีโอกาสแล้ว

ในตอนนี้ศึกใหญ่ก็ต่อสู้กันจนรุนแรงดุเดือดมากกว่าปกติแล้ว!

จงจื่อหนิงและหวังเซิ่งทั้งสองคนนำคนฝ่าเข้ามาอย่างห้าวหาญ สถานการณ์พลิกผันไปในชั่วพริบตา คนฉู่ไม่น้อยต่างพากันทิ้งอาวุธแล้วยอมจำนนหมอบลงไปกับพื้น!

ที่คุกเข่าช้าก็ถูกฟันตายไปเสียตรงนั้นเลย!

จากยอมแพ้หนึ่งคนเพิ่มมาเป็นสองคน จนต่อมามีเป็นกอง!

ตึง ๆ คนฉู่รีบพร้อมใจกันคุกเข่าลงยอมจำนนกันอย่างต่อเนื่อง!

“ยอมจำนนแล้วอย่างนั้นหรือ?!”

จงจื่อหนิงยกทวนขึ้นมา ไม่นึกเลยว่าจะเห็นทัพศัตรูเริ่มยอมจำนนกันแล้ว เขาพลันขมวดคิ้วไปในทันใด คิดจะไม่แยแสและเริ่มทำการสังหารหมู่ แต่ทว่าหวังเซิ่งกลับรีบห้ามเขาเอาไว้!

หวังเซิ่งเป็นถึงแม่ทัพอาวุโสผ่านศึกมามาก เขารู้ดีว่าการที่ทหารจะเลือกยอมจำนนต้องอยู่ในสถานภาพแบบใด ด้วยเหตุนี้เขาจึงไม่มีทางสังหารทหารเชลยศึกเป็นอันขาด

เพราะเขาเข้าใจดี รู้ซึ้งถึงความรู้สึกได้อย่างถ่องแท้

แต่หากจะฆ่าโจวชิงเรื่องนี้ไม่เป็นปัญหา หลังจากที่เขาห้ามจงจื่อหนิงไม่ให้ทำตามอำเภอใจก็กล่าวเรียกให้หาตัวโจวชิงออกมา!

จ้าวอวี่เองก็มาด้วยเช่นกัน ยิ่งรีบเร่งอยากจะหาตัวโจวชิงให้เจอ เขาค้นหาไปตลอดทาง!

ท้ายที่สุดก็เห็นทัพศัตรูกองหนึ่งยังคงต้านทานอย่างดื้อรั้น โจวชิงผู้นั้นโผล่พรวดออกมาอยู่ท่ามกลางพวกเขา ถูกคุ้มกันเอาไว้ตรงกลางอย่างแน่นหนา!

“ตาเฒ่าโจวชิง มอบชีวิตมาเสีย!”

จงจื่อหนิงและจ้าวอวี่ตะโกนขึ้นเสียงหนึ่งอย่างพร้อมเพรียงกัน!

คนหนึ่งถือทวน อีกคนหนึ่งจับดาบคิดจะฝ่าเข้าไป!

“หยุด!”

แต่ทว่า!

ในจังหวะนี้เองเสียงของหลี่จุ่นก็ดังขึ้นมา

ทันใดนั้นหน่วยหน้าไม้กลก็เข้ามาควบคุมที่ตรงนั้น ก่อนจะเล็งหน้าไม้ไปที่ทัพศัตรูที่เหลือกองกำลังอยู่นับร้อยคนกลุ่มนี้!

หากทัพศัตรูมีการเคลื่อนไหวผิดปกติ ก็จะยิงฆ่าให้ตายคาที่ในทันที!

หม่าหยวนฮั่นเดินตามอยู่ข้าง ๆ หลี่จุ่นด้วยใบหน้าที่เต็มไปด้วยความเสียดาย เหล้าชั้นยอดสิบไหของเขาถูกลดเหลือห้าไห ช่างน่าเสียดายจริง ๆ

“คารวะท่านอ๋อง!”

พวกจงจื่อหนิง หวังเซิ่งและแม่ทัพทุกนายต่างรีบทำความเคารพหลี่จุ่นอย่างรวดเร็ว!

หลี่จุ่นพยักหน้า ให้พวกเขาไม่ต้องมีพิธีรีตอง จากนั้นก็ให้องครักษ์ซ้ายขวาเคลื่อนย้ายหินก้อนหนึ่งมาอย่างรวดเร็วแล้วนั่งลงตรงหน้า

หลี่จุ่นพูดกับหม่าหยวนฮั่นว่า

“พี่หม่า บอกโจวชิงที หากเขาวางอาวุธและยอมจำนนเสียตอนนี้ ข้าก็จะไว้ชีวิตเขา ไม่อย่างนั้นก็ฝังศพเขากับคนฉู่กลุ่มนี้ไว้ด้วยกันที่นี่ตอนนี้เสีย!”

หม่าหยวนฮั่นพยักหน้า ก่อนจะรีบแพร่เจตนาของหลี่จุ่นออกไป

โจวชิงที่อยู่ในทัพศัตรูพลันขมวดคิ้วเข้าหากัน เขาอาศัยแสงสว่างของคบเพลิงมองประเมินหลี่จุ่นอย่างถี่ถ้วน