องค์ชาย(ไม่)เอาถ่าน นิยาย บท 805

เสิ่นคั่วพลันขมวดคิ้ว ทว่าไม่นานใบหน้าก็ไร้ซึ่งอารมณ์

ในใจพลางแอบคาดการณ์ไปเอง

ใครจะไปรู้ว่าเจ้าเด็กคนนี้จะมาตายไปทั้งอย่างนี้ โดยไม่ต้องรอให้ตัวเขาลงมือเลย...

เรื่องนี้จะโทษเขาได้หรือ?

อีกอย่าง การตายของเจ้าเด็กคนนี้อธิบายได้ว่าเขาไม่ใช่คนนั้นที่พวกเขาต้องการ

ฉะนั้น...ตายไปก็ตายไปสิ

ถึงอย่างไรเขาก็อับจนหนทางแล้วเช่นกัน

“หึ! เสิ่นไท่ฟู่ เรื่องทั้งหมดที่ท่านทำ ข้าจะจดขำเอาไว้ รอจี้จงชิงกลับมา พวกข้าจะหาคำอธิบายมาให้เสิ่นไท่ฟู่เอง!”

ไท่ซืออวี่เหวินจิ้งออกไปพร้อมทั้งใบหน้าเฒ่า ๆ ที่เต็มไปด้วยความเคร่งขรึม ขึ้นรถม้าได้ก็แล่นออกไปไกลจนหายวับไปกับตา

เสิ่นคั่วชำเลืองมองไปทิศทางที่ไท่ซือจากไปทีหนึ่ง ราวกับไม่ได้รู้สึกรู้สาอะไร

เขาส่ายหน้าเล็กน้อยก่อนจะเดินไปที่รถม้าของตน

“ท่านพ่อ ตกลงเกิดเรื่องอะไรขึ้นอย่างนั้นหรือ? จิ่งอ๋องเป็นอะไรหรือ?”

เสิ่นคั่วมากับลูกชาย

เมื่อได้รับข่าวจากหน่วยข่าวลับ เขาก็รู้ในทันทีว่าแย่แล้ว

เขารีบให้ลูกชายเตรียมรถม้า บอกว่าเกิดเรื่องขึ้นกับจิ่งอ๋องแล้ว!

ซึ่งก็เพื่อจะให้พาตนมาในวัง และบังเอิญได้เจอกับอวี่เหวินจิ้งที่มาอย่างลุกลี้ลุกลนเช่นเดียวกันที่นอกวัง

เมื่อครู่ถึงได้มีภาพที่ทั้งสองคนไปเข้าเฝ้าหลี่เจิ้งพร้อมกัน

เพียงแต่นับวันอวี่เหวินจิ้งผู้นี้ก็ยิ่งได้รับข่าวสารเร็วยิ่งขึ้น