องค์ชาย(ไม่)เอาถ่าน นิยาย บท 83

ฟ้าสว่างแล้ว โหลวฮวนฮวนยังไม่กลับมา

หลี่จุ่นคิดว่าหญิงงามผู้นั้นคงจะหาถ้ำใต้ดินไม่เจอ จึงได้จากไปแล้ว ก็เลยไม่คิดจะสนใจ

วันนี้เป็นวันที่จะต้องสอนช่างไม้เหล่านั้นทำหน้าไม้กล และการประดิษฐ์พลุสัญญาณ

ทุกขั้นตอนดำเนินไปอย่างราบรื่น

เพราะหลี่จุ่นได้ทิ้งรูปภาพเอาไว้ ช่างไม้พวกนี้ต่างก็ฝีมือไม่เลว ศึกษาดูจากภาพแล้วค่อยๆประกอบขึ้นมาจนสำเร็จ

เมื่อถึงตอนบ่าย หลี่จุ่นก็ได้สั่งการให้หยางจงเก็บสัมภาระ เตรียมตัวกลับเข้าวังหลวง

ที่จวนอ๋องตอนนี้ยังมีอวี้เจียพักอยู่หนึ่งท่าน หลี่เจิ้งกำชับให้ตนเองต้อนรับอย่างดี อย่าให้นางต้องอยู่เพียงลำพัง

แต่เขาไม่เข้าใจเลยว่า ทำไมต้องโยนผู้หญิงมาให้เขาด้วย

“องค์ชาย วันนี้พวกเราจะต้องย้ายไปที่จวนอ๋องแล้วหรือ?” หยางจงถามขึ้น

หลี่จุ่นใคร่ครวญอยู่สักพักก่อนจะพูดขึ้นว่า “คอยดูสถานการณ์ก็แล้วกัน ถ้าสามารถย้ายหมดภายในวันนี้ ก็คงต้องย้ายไปในวันนี้เลย”

หากพักอยู่ในราชวัง เรื่องที่เขาจะเริ่มต้นทำธุรกิจนั้น ก็คงจะไม่ค่อยสะดวก ดีที่สุดคือควรจะพักอยู่ในจวนอ๋อง จะได้ค่อยๆพัฒนาธุรกิจของเขาได้

นายและบ่าวทั้งสองเริ่มเก็บกันสัมภาระ จากนั้นก็เตรียมตัวกลับไปที่จวน

แต่ว่า!

ทันใดนั้นหลี่จุ่นก็มองเห็นโหลวฮวนฮวนในชุดองครักษ์ ทำให้ตะลึงจนตาค้าง

เมื่อโหลวฮวนฮวนมองเห็นเขาแล้ว ก็วิ่งเข้าไปหาทันที จูงมือเขาไว้และพูดเบาๆว่า

“พาข้าไปด้วย!”

“เพราะอะไร?” หลี่จุ่นตกใจ

หญิงงาม เจ้าก็หาแผนที่ของเจ้า จะมาเดินตามข้าทำไม?

โหลวฮวนฮวนหรี่ตาลง สวยงามน่าหลงใหล และน้ำเสียงที่ออดอ้อน

“ฮึๆ เจ้าคิดว่าเมื่อได้เห็นแผ่นหนังแกะแล้ว จะปล่อยเจ้าไปง่ายๆงั้นหรือ? นับตั้งแต่ตอนนี้ เจ้าจะต้องช่วยข้าหาถ้ำใต้ดินนั้น และช่วยข้าตามหาแผนที่ให้เจอ ข้าถึงจะปล่อยตัวเจ้าไป!”

โหลวฮวนฮวนตามหามาทั้งคืน แต่ก็ไม่ได้เรื่องอะไรเลยสักอย่าง จึงรู้ว่าถ้าทำแบบนี้ต่อไปคงจะไม่ใช่วิธีที่ดี นางคิดว่าในเมื่อหลี่จุ่นรู้จักตัวอักษรบนหนังแกะนั้น ไม่แน่ว่าอาจจะมีวิธีหาถ้ำใต้ดินนั้นก็ได้

จึงได้ตามมาถึงที่นี่

“ว่ายังไงนะ?!”

หลี่จุ่นไม่อยากทำ จึงพูดทักท้วงขึ้นว่า “จอมยุทธหญิง มันเกี่ยวข้องอะไรกับข้าด้วย ท่านไปตามด้วยตนเองเถอะ และอีกอย่าง ข้าก็ไม่รู้เหมือนกันว่าอยู่ที่ไหน…”

โหลวฮวนฮวนยังคงทำตาหยี และค่อยๆหยิบมีดสั้นออกมาจากตัว เลียริมฝีปากก่อนจะพูดอย่างเสียงเบาว่า

“ข้าได้พูดไปแล้ว เจ้าก็ลองคิดดูให้ดี ว่าจะพาข้าออกไปยังไง จากนั้นก็ช่วยข้าตามหาแผนที่ ไม่อย่างนั้นข้าก็จะฆ่าเจ้าทิ้งซะ เลือกเอาเองแล้วกันว่าเจ้าต้องการแบบไหน”

“ข้า…”