เธอรีบสะบัดมือออกและหยิบหนังสืออีกสองสามเล่มขึ้นมา และชายคนนั้นก็ยืนขึ้นโดยถือหนังสืออีกสองสามเล่มไว้ในมือ
"นี่คือหนังสือเล่มใหม่ที่เธอซื้อหรือเปล่า" ฮั่วเหยียนเซียวเงยหน้าขึ้นมองชื่อหนังสือแล้วถามเธอ
"ค่ะ ฉันเอามันกลับมาจากต่างประเทศ อาน้อยเอามาให้ฉันเถอะ ฉันจะเอาไปวางไว้บนชั้นหนังสือ"
"ฉันจะช่วยเธอเอง" ชายคนนั้นพูดเสียงเบาและเดินไปที่ห้องหนังสือก่อน
เห็นแค่ว่าชั้นหนังสือในห้องอ่านหนังสือมีหนังสือเต็มไปหมด ชั้นหนังสือด้านล่างก็ไม่มีที่จะวาง ที่วางได้ก็มีแต่แถวบนเท่านั้น
ซูเล่อวางหนังสือลงบนโต๊ะ จากนั้นหยิบบันไดเล็กๆ ที่ซ่อนอยู่ในความมืดอย่างชำนาญ ไปตั้งที่ชั้นวางหนังสือที่ว่างอยู่ และคว้าหนังสือสองเล่มเพื่อนำไปวางไว้
"ระวังตัวด้วย" เสียงผู้ชายที่ทุ้มและอ่อนโยนเตือนเธออยู่ข้างหลัง
"ไม่เป็นไร ฉันปีนบันไดบ่อย!" ซูเล่อพูดด้วยรอยยิ้ม ตอนอยู่ต่างประเทศเธอก็เป็นคนรักหนังสือ ดังนั้นการใช้บันไดเป็นเรื่องปกติ
อย่างไรก็ตาม ซูเล่อไม่เคยคิดมาก่อนว่าจะมีหนูซ่อนอยู่บนชั้นหนังสืออุ่นๆ ในฤดูหนาว และเมื่อเธอยัดหนังสือเข้าไป หนูน้อยก็ตกใจ
"จี๊ดๆ..." มีเสียงหนูร้อง และหนูตัวน้อยก็ออกมาจากช่องว่างและกระโดดตรงไปที่หน้าของซูเล่อ
"ว๊าย..." ซูเล่อกางแขนออกด้วยความตกใจ และล้มลงไปข้างหลัง
ฮั่วเหยียนเซียวเงยหน้าขึ้นและเขาได้เตรียมท่าทางไว้ข้างหลังเธอเพื่อปกป้องเธออยู่แล้ว ตอนที่ซูเล่อตกจากบันได หลังของเธอชนเข้ากับอ้อมอกของชายคนนั้น และแขนของชายคนนั้นก็กอดเอวของเธอไว้แน่น
ซูเล่อหน้าซีดด้วยความตกใจ มือและเท้าของเธอยังคงสั่นเทา และชี้ไปที่ชั้นหนังสือ "มี... มีหนู"
ฮั่วเหยียนเซียวคลายมือของเขาอย่างเนียนๆ และตบเธอเบาๆ "อย่ากลัวเลย"
เสียงทุ้มของชายคนนั้นมีพลังบางอย่างที่ทำให้จิตใจสงบอย่างอธิบายไม่ได้ ซูเล่ออดไม่ได้ที่จะหันศีรษะของเธอไป แสงยามค่ำคืนนอกหน้าต่างมืดเกินไป เธอมองไม่เห็นใบหน้าของชายคนนั้นอย่างชัดเจน แต่เธอได้รู้สึกว่าดวงตาของเขาสดใสและมีเสน่ห์
"ไม่ได้ ฉันต้องไล่มัน มิฉะนั้นมันกัดหนังสือจะทำอย่างไร" ซูเล่อยังกลัว แต่ตอนนี้เธอรวบรวมความกล้าอีกครั้ง เธอมองไปรอบๆ เพื่อหาบางสิ่ง แล้วก็นึกบางอย่างออก เบะปากแล้วยิ้ม "พรุ่งนี้ฉันจะยืมแมวมาไล่มัน!"
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: รักป่วน ๆ ฉบับแม่เลี้ยงเดี่ยว
ค่าต่อการอ่านหน้าต่อไปแพงจังค่ะ...
มาแล้ว พึ่งเข้ามาดู...
รอๆๆคะ...
สรุปเรื่องไม่ไปต่อแล้วเหรอค่ะ ติดตามมาตลอดหายไปอีกรอบ เสียดายจังค่ะ กำลังสนุกเลย ด้วยเพราะเหตุผลอะไร ยังไงก็ขอขอบคุณค่ะที่ทำให้การอ่านมีความสุขกับตัวละครที่สร้างจินตนาการให้นะ่ค่ะ...
เรืองหยุดชะงักอีกรอบแล้ว ผู้แต่งไม่สบายหรือเปล่าค่ะ หรือติดอะไรยังก็ขอเป็นกำลังใจให้น่ะค่ะ รอการกลับมาของนิยายเรื่องนี้อยู่ตลอดค่ะ...
หายไป 3 วันแล้ว ไม่ลงตอนเพิ่ม มีอะไรไหมค่ะ แอดมิน.....
หายไป 2 วันแล้ว ไม่ลงตอนเพิ่ม มีอะไรไหมค่ะ แอดมิน...
สนุกมากค่ะ อยากให้ลงสักวันล่ะ 20 ตอนเลยค่ะ สนุกมากๆๆและมีลุ้นด้วยว่าจะยังไงต่อ ต่อไปจะเป็นคู่ของท่านรองปะค่ะ รองประธาน น่ะจะมีนะ555...
น่าสงสารนางเอกจัง และสงสารพระเอกที่จะบอกคนที่ตนเองรักยังไง ว่าคู่หมั้นตัวเองเป้นญาติกัน...
ติดตามต่อค่ะ สนุกมากๆๆๆ...