รักป่วน ๆ ฉบับแม่เลี้ยงเดี่ยว นิยาย บท 1010

"ดูปากเล็กๆ นี่สิ ปากหวานมาก" ฮั่วจยาดีใจจนหัวใจผลิบาน จากนั้นคีบลงในชามของน้องชายหนึ่งชิ้น "แกก็กินด้วย ปกติยุ่งกับงาน กินข้าวให้มันตรงเวลาด้วย"

ฮั่วเหยียนเซียวก็ชิมไปชิ้นหนึ่ง มันอร่อยจริงๆ

"ฉันจำได้ว่าวันเกิดของเล่อเล่อคืออีกไม่กี่วันนี้แล้ว ถึงตอนนั้นต้องจัดงานวันเกิดให้ดีๆ ไปเลย" หนิงชิงฉวนกล่าว

"ลุงหนิง จัดแบบเรียบง่ายเถอะค่ะ แค่คนในครอบครัวกินข้าวมีความสุขด้วยกันก็พอแล้ว" ซูเล่อไม่อยากให้พวกเขาสิ้นเปลืองเงิน

"ฉลองวันเกิดอายุ 23 เหรอ" ฮั่วเหยียนเซียวถามอย่างเป็นกันเอง

"ใช่ ฉันใกล้จะอายุ 24 เร็วๆ นี้แล้ว" ซูเล่อดีใจมากที่เธอแก่ขึ้นหนึ่งปี

"อ้อ จะว่าไป เล่อเล่อมีแฟนหรือยัง" ฮั่วจยาถามขึ้นมาอย่างกะทันหัน

ใบหน้าเล็กๆ ของซูเล่อหน้าแดงทันที เธอกัดตะเกียบอย่างอายๆ และพูดว่า "ยังไม่มี！แต่มีคนที่ชอบแล้ว"

คำพูดนี้ทำให้ชายฝั่งตรงข้ามจ้องมาที่เธอโดยตรง พร้อมแววตาที่ดูมืดลงพอสมควร

"จริงเหรอ แล้วเขาอายุเท่าไหร่ ชื่ออะไร คนที่ไหน" ฮั่วจยารีบถาม

"เขาเป็นคนประเทศเรา พรุ่งนี้เขาจะกลับประเทศแล้ว เขาเป็นรุ่นพี่ของฉัน" ซูเล่อพูดอย่างเปิดเผย

"นิสัยและภูมิหลังของครอบครัวดีไหม" ฮั่วจยาทำตัวเหมือนแม่ ที่ต้องถามรายละเอียดของอีกฝ่ายก่อนจึงจะวางใจได้

"ค่ะ นิสัยไม่แย่และปฏิบัติต่อฉันเป็นอย่างดี ฉันไม่ค่อยรู้เกี่ยวกับภูมิหลังครอบครัวของเขา ฉันไม่ได้ถามเขามากนัก" ซูเล่อบอกตามความจริง

หนิงชิงฉวนก็มีความสุขมากเช่นกันที่ได้ยินเช่นนั้น เหมือนพ่อที่รอคอยลูกสาวของเขาที่จะแต่งงานในวันข้างหน้า

อย่างไรก็ตาม ในขณะนี้เอง ประโยคที่ไม่ค่อยเข้ากับบทสนทนาดังขึ้น "พี่เขย มีไวน์อีกไหม"

หนิงชิงฉวนรีบหยิบขวดไวน์แล้วลุกขึ้นและรินไวน์หนึ่งแก้วให้กับอาน้อยที่ยื่นแก้วมา ฮั่วจยาถามด้วยความประหลาดใจ "เมื่อกี้แกบอกว่าต้องกลับไปทำงานไม่ใช่เหรอ"

"ไม่เป็นไร ดื่มสักแก้วจะได้นอนหลับสบาย" หลังจากที่ฮั่วเหยียนเซียวพูดจบ เขาก็ยกแก้วขึ้นแล้วดื่มมันไปเกือบครึ่งแก้ว