รักป่วน ๆ ฉบับแม่เลี้ยงเดี่ยว นิยาย บท 104

จ้านฉิงเหย่ไปไหนได้อีกละ? เขาก็ต้องไปหาผู้ชายที่จะแยกผู้หญิงของเขาสิ ไม่ว่าเขาจะเป็นใคร จ้านฉิงเหย่ไม่ยอมให้เขาแยกถังจือซย่าไปแน่ๆ

ประตูห้องทำงานของสีจิ่วเฉินถูกผลักเข้าไป เขายกหัวขึ้นมอง จ้านฉิงเหย่เดินเข้ามาเหมือนเสือดาววัยหนุ่มตัวหนึ่ง ทั้งตัวเต็มไปด้วยออร่าโจมตี

สีจิ่วเฉินมองไปที่เขา “มีอะไรไม่บอกก่อนมาเลย?”

จ้านฉิงเหย่ใช้มือดันอยู่บนโต๊ะของเขา แล้วจ้องมองด้วยสายตาเตือน “พี่ครับ พี่กำลังจีบถังจือซย่าอยู่ใช่ไหมครับ? ”

มือที่เคาะแป้นพิมพ์อยู่ได้หมดลง แล้วพูดเรียบๆ ว่า “แกอยากพูดอะไร”

“ถังจือซย่าคือผู้หญิงที่ผมดูไว้ พี่จะมาแยกไปไม่ได้ และอย่าเอาเรื่องงานมาอ้างเพื่อที่จะเข้าใกล้เธอ” จ้านฉิงเหย่พูดปกป้องเหยื่อของตัวเอง ถึงคนตรงหน้าจะเป็นลูกพี่ลูกน้องแท้ๆ ของเขา ก็ไม่ได้

สีจิ่วเฉินยกสายตาขึ้นมอง ตอบด้วยเสียงที่เย็นชา “เธอไม่ใช้ของของใครทั้งนั้น ไม่ว่าใครก็มีสิทธิ์ที่จะจีบเธอ”

จ้านฉิงเหย่ตกใจ และรู้สึกถึงแรงกดดันบางอย่าง ถ้าเปลี่ยนเป็นผู้ชายคนอื่นมาจีบถังจือซย่า เขาอาจจะไม่รู้สึกกดดันแบบนี้ แต่ถ้าคนนี้คือสีจิ่วเฉิน จ้านฉิงเหย่ก็รู้สึกถึงว่าได้เจอคู่แข่งที่เกร็งเลยทำให้เขารู้สึกลนลาน

ในใจของจ้านฉิงเหย่ไม่รู้จะทำยังไงกับคลั่งมาก ถ้าเขาสำเร็จ ถังจือซย่าก็จะเป็นภรรยาของเขา ถ้าเขาแพ้ เธอมีโอกาสที่จะกลายเป็นพี่สะใภ้ของเขาไปเลยก็ได้

ไม่ เขาไม่ยอมแพ้เด็ดขาด

จ้านฉิงเหย่ไม่ใช่คนที่จะยอมแพ้อะไรง่ายๆ อยู่แล้ว ถึงแม้ว่าคู่แข่งจะเป็นพี่เขาก็เถอะ เขาจะพยายามจีบถังจือซย่าให้ถึงที่สุด

ในสายตาของเขา ใส่ผู้หญิงคนอื่นเข้าไม่ได้อีกแล้ว มันเต็มไปด้วยถังจือซย่าคนเดียว

จ้านฉิงเหย่มองไปที่เก้าอี้ประธาน ผู้ชายที่เต็มไปด้วยเสน่ห์แบบผู้ใหญ่ เขาหายใจเข้าลึกๆ ” ได้เรามาแข่งอย่างยุติธรรมกัน มารอดูว่าใครจะจีบเธอติดก่อน

จ้านฉิงเหย่พูดจบ หันหลังแล้วเดินจากไป

สีจิ่วเฉินทำตายแหล่ เขาไม่เคยคิดมาก่อนเลยว่า เขากับจ้านฉิงเหย่จะมาชอบผู้หญิงคนเดียวกัน สีจิ่วเฉินไม่รีบเลย ถ้าถังจือซย่าชอบจ้านฉิงเหย่นะ น้องโง่ๆ คนนี้ก็ไม่ต้องตามจีบมาสองปีก็ยังไม่ติดอีก

เรื่องที่เกิดขึ้นบนตัวถังจือซย่า ทำให้เธอกลัวผู้ชาย บนตัวของเธอมีเกราะป้องกันหนาๆ ทำหน้าที่ปกป้องเธออยู่ เธอไม่มีวันหายใจไปกับผู้ชายง่ายๆ หรอก

ขอแค่จุดนี้ ถึงแม้ว่าน้องชายจะตั้งใจจีบเธอ แต่มันก็ไม่สำเร็จหรอก