รักป่วน ๆ ฉบับแม่เลี้ยงเดี่ยว นิยาย บท 105

สีจิ่วเฉินกำลังแก้ไขเอกสารของบริษัทสีอยู่ โทรศัพท์ได้ดังขึ้นมา เขายื่นมือไปรับ “ฮัลโหล คุณย่า”

“จิ่วเฉิน ฉันให้เสี่ยวหลี่ส่งการ์ดเชิญงานเลี้ยงไปนะ เดี๋ยวแกช่วยฉันเอาให้จือซย่านะ” เสียงของคุณย่าสีดังมา

“ท่านเชิญเธอไปเหรอ?” สีจิ่วเฉินขมวดคิ้ว

“ใช่ เธอตอบตกลงแล้ว จิ่วเฉิน นี้ย่ากำลังสร้างโอกาสให้หลานนะ หลานต้องใช้ให้เป็นประโยชน์นะ ฉันไม่ได้เชิญซ่งซานมานะ”

สีจิ่วเฉินรู้ว่าคุณย่ากำลังสร้างโอกาสให้เขาจีบถังจือซย่า เขาจะไม่ทำให้ท่านผิดหวังแน่นอน

“โอเคครับ ผมรู้แล้ว” สีจิ่วเฉินตอบไป

สิบนาทีให้หลังเสี่ยวหลี่ได้ส่งการ์ดเชิญมา เขาไม่ได้ให้ถังจือซย่าโดยตรง แต่ส่งมาที่ห้องทำงานของสีจิ่วเฉินแทน

สีจิ่วเฉินถือการ์ดเชิญไว้ แล้วโทรไปที่สายในของถังจือซย่า

“ฮัลโหล สวัสดีค่ะ” เสียงของถังจือซย่าดังขึ้นมา

“ขึ้นมาที่ห้องทำงานผมสักครู่” สีจิ่วเฉินสั่งแบบเสียงต่ำ

“คุณมีอะไรหรือเปล่า?”

“ขึ้นมาเอาการ์ดเชิญ!” พูดจบ เขาก็วางเลย

ถังจือซย่าหายใจเข้าลึกๆ ก็เลยต้องออกมาจากห้องทำงานแล้วเดินไปทางลิฟต์

เธอเคาะประตู มีเสียงตอบรับของผู้ชายดังมาจากข้างใน "เข้ามา"

ถังจือซย่าผลักประตูเข้าไป เห็นผู้ชายไขว้ขาที่ยาวๆ ของเขานั่งอยู่บนโซฟา เธอมองไปที่เขา "ให้ฉันสิ!"

“อาหารเมื่อดึกคืนนี้อย่าลืมละ” ผู้ชายเอาการ์ดออกมาจากซองเอกสารให้เธอ พร้อมกับอ้าปากพูด

ถังจือซย่าไม่เข้าใจ นี้คือที่เมื่อคืนที่เธอตกลงกับเขา เลี้ยงมื้อเที่ยงกับมื้อดึกพร้อมกัน

“ตอนกลางคืนฉันไม่มีเวลา ก็ไม่ไปเลี้ยงคุณละกัน” ถังจือซย่าปฏิเสธที่จะเลี้ยงเขา