รักป่วน ๆ ฉบับแม่เลี้ยงเดี่ยว นิยาย บท 107

ถังจือซย่ายิ้มแห้งไปกี่วินาที เธอไอเบาๆ “ฉันรู้อยู่แล้ว”

“สรุป นอกจากผม คุณห้ามเชื่อใจผู้ชายคนอื่นนะ” จ้านฉิงเหย่อยากจะพูดชื่อของสีจิ่วเฉินสามตัวนี้ออกมาด้วยซ้ำ

“โอเค ฉันรู้แล้ว” ถังจือซย่าพยักหน้าตอบ ณ ตอนนั้น เด็กน้อยชนโดนกระเป๋าเธออย่างไม่ตั้งใจ สิ่งของตกออกมาเยอะเลย อยู่ระหว่างกุญแจกับลิปสติก ยังมีการ์ดเชิญอีก1ใบ

จ้านฉิงเหย่ตาคมมาก ยื่นมือไปเก็บอย่างตกใจ “จือซย่า คุณได้รับบัตรเชิญจากคุณยายผมเหรอ? นี้เป็นงานการกุศลที่ยายผมจัดขึ้น”

“เอ่อ! ใช่” ถังจือซย่ายิ้มแห้งๆ เธอไม่อยากจะพูดถึงเรื่องที่คุณแม่เคยช่วยสีจิ่วเฉินไว้

จ้านฉิงเหย่ดีใจซะอีก แล้วบอกกับเธอว่า “ต้องมานะ! ผมก็อยู่ ถึงตอนนั้นผมจะแนะนำคุณพ่อคุณแม่ผมให้รู้จัก”

“ได้!” ถังจือซย่าพยักหน้า เธอตอบตกลงกับคุณย่าสีไปแล้ว ไปแน่นอน

“เออใช่แล้ว ชุดราตรีที่จะใส่ในวันนั้น ผมจะเตรียมให้คุณเอง”

“ไม่ต้องๆ” ถังจือซย่าปฏิเสธ

จ้านฉิงเหย่ไม่อยากโดนเธอปฏิเสธ “คุณคาดหวังกับสายตาผมได้เลย! สายตาผมไม่แย่แน่นอน งั้นผมไปก่อนนะ”

ถังจือซย่าส่งเขาถึงหน้าลิฟต์ “ขับรถปลอดภัยนะ”

จ้านฉิงเหย่หันไปเตือนอีกครั้ง “จือซย่า ตกลงกับผม อย่าพาผู้ชายกลับมาบ้านง่ายๆ นะโอเคมั้ย?”

ถังจือซย่าอยากให้เขาสบายใจ เธอเลยพยักหน้าตอบไป “ได้ๆ ฉันรู้ว่าคุณเป็นห่วงฉัน ฉันจำไว้แล้ว”

จ้านฉิงเหย่เข้าลิฟต์ไป ถังจือซย่าค่อยโล่งใจหน่อย กลับบ้านไปอาบน้ำให้เจ้าตัวเล็ก อ่านนิทานเป็นเพื่อนเขาซะครู่ เธอก็ไม่อาบน้ำเลย

เพิ่งพอาบน้ำเสร็จ เธอก็ได้ยินเสียงโทรศัพท์ดัง เธอรีบวิ่งไปดู ชื่อสีจิ่วเฉิน3ตัวแสดงอยู่บนหน้าจอ

“ฮาโหล!” ถังจือซย่ายื่นมือไปกดรับ

“กลับบ้านหรือยัง?” เสียงต่ำของผู้ชายดังออกมา ทำให้แก้วหูของถังจือซย่าสั่นไปด้วยเลย

ถังจือซย่ารู้ว่าวันนี้ปล่อยให้เขานก มันไม่ดี แต่เธอก็ไม่รู้จะทำอย่างไง ใครให้เชื่อฟังฉิงเหย่โผล่ออกมาก่อนละ?

“นี้สิบโมงแล้ว ฉันก็ต้องอยู่บ้านสิ” ถังจือซย่าตอบกลับไป

“คุณกับจ้านฉิงเหย่มีความสัมพันธ์อะไรกันแน่?” ผู้ชายทางนั้นถามกลับมา พร้อมกับน้ำเสียงที่ไม่พอใจ

“ความสัมพันธ์ระหว่างของฉันกับฉิงเหย่ มันคือความสัมพันธ์ที่ดีกว่าเพื่อน” ถังจือซย่าตอบเขา

“ผมเคยบอกแล้ว อย่าไปเล่นกับความรู้สึกเขา ถ้าคุณไม่อยากแต่งงานกับเขา ก็อย่าไปให้ความหวังเขา” คำพูดของผู้ชายทางนั้นเต็มไปด้วยน้ำเสียงเตือน

ถังจือซย่ารู้สึกว่าเขาก้าวก่ายเธอเกินไป เธอมองบนไปทีหนึ่ง “พวกเราเป็นเพื่อนกันไม่ได้เหรอ? อีกอย่าง สุดท้ายแล้วฉันกับเขาจะกลายเป็นอะไรกัน มันก็ไม่ใช่สิ่งที่คุณมีสิทธิ์มาเตือน บางครั้งอาจจะตอบตกลงแต่งงานกับเขาก็ได้นี้?”

“อยากให้ผมบอกให้เขารู้ไหมว่า เรื่องที่คุณบังคับจูบผมไปสองครั้งมั้ย?” สายทางนั้น ผู้ชายพูดด้วยน้ำเสียงที่น่ากลัว

ถังจือซย่าตกใจ พูดแบบโกรธไป “สีจิ่วเฉิน คุณอย่าพูดไปเรื่อยเปื่อยนะ”

“ทำไม? กลัวว่าเขาจะรู้ว่าเรามีความสัมพันธ์ที่กำลังจีบกันอยู่เหรอ?”

“ใครกำลังจีบกันกับคุณ พวกเราไม่มีอะไรกันทั้งนั้น ไม่มีความสัมพันธ์อะไรเลย” ถังจือซย่าพูดอย่างมั่นใจ

“อาหารมื้อนี้ ต้องติดไว้ก่อน ไว้คืนที่หลัง” ผู้ชายพูดจบ แล้ววางสายเลย

ถังจือซย่าถือโทรศัพท์ แล้วกัดฟันแน่ ทำไมต้องมีผู้ชายที่เจ้าเล่ห์แบบนี้ด้วย? จริงๆ เลยยุ่งไปซะทุกเรื่องเลย

ถังจือซย่านอนอยู่บนเตียง นอนไม่หลับ เพราะว่าพรุ่งนี้ก็เป็นวันประกาศผลรางวัลแล้ว แล้วตอนสามโมงเย็นยังมีงานประกาศรางวัลอีก ถ้าเธอชนะ ไม่ใช่แค่จะได้รางวัล แต่ยังจะได้เงินรางวัลหนึ่งล้านของบริษัทอีก

ถังจือซย่าขาดเงิน แน่นอนอยู่แล้วว่าเธออยากเป็นคนที่โชคดีคนนี้

มันเลยทำให้เธอนอนไม่หลับเลย

ในวิลล่าที่หรูหรา ซ่งซานก็นอนไม่หลับเหมือนกัน ตั้งแต่เธอแอบอ้างเป็นผู้หญิงคืนนั้นของสีจิ่วเฉิน เธอได้ใช้ชีวิตที่มีเงินจริงๆ แต่หลังที่มีสิ่งของ ไม่มีความรักมันก็เหงาเหมือนเดิม ตอนนี้เธออยากที่จะมีความสัมพันธ์มากกว่านี้กับสีจิ่วเฉิน ดีที่สุดถ้าเกิดอะไรขึ้นกันจริงๆ