เขายืนอยู่ตรงประตูตั้งแต่เมื่อไหร่กัน?
แม้ว่าจะมีประตูกั้นเอาไว้ แต่ซูเล่อก็รู้สึกได้ถึงสายตาของเขาที่มองมา การล็อคสายตาอย่างเด็ดขาด ทำให้เธอคล้ายกับจะรับรู้ได้ถึงความไม่พอใจของชายผู้นี้
เจิ้งจวิ้นชินก็ตกใจเช่นกัน ไม่นึกเลยว่ารองประธานาธิบดีจะอยู่ตรงประตูด้วย ขณะที่เขามองไปยังรองประธานาธิบดีด้วยความตื่นเต้น แต่เขากลับได้รับการจ้องมองของจอมราชันย์แทน ฮั่วเหยียนเซียวปรายตาไปมองเขาอย่างเย็นชา
หัวใจของเจิ้งจวิ้นชินสั่นสะท้าน รู้สึกเย็นวาบไปทั่วทั้งร่างกาย แต่ในจังหวะนั้น ฮั่วเหยียนเซียวก็เดินออกไป
หลังจากนั้นเสียงของชีหย่าและหยางเหมยก็ร้องออกมาอย่างตื่นเต้น
“พระเจ้าช่วย! ได้เห็นเขาใกล้ๆ เฉยเลย ถ้ารู้ตั้งแต่แรกว่าเขาจะมาที่ออฟฟิศ เราจะวิ่งออกไปข้างนอกทำไมกัน!”
“หล่อขนาดนี้ ใครจะอดใจไหวล่ะ!”
ไม่รู้ว่าเป็นเพราะอะไร ของขวัญที่อยู่ในมือของซูเล่อ จู่ๆ มันก็หลุดมือและตกลงไปบนพื้น เธอกลับมารู้สึกตัวอีกครั้ง ก่อนจะรีบก้มลงไปเก็บมันขึ้นมาด้วยความตกใจ เมื่อเก็บมันมาแล้วเธอก็กลับไปนั่งที่โต๊ะ หัวใจยังคงว้าวุ่นเล็กน้อย
ถ้าอย่างนั้น ตอนที่เจิ้งจวิ้นชินสารภาพรักกับเธอ เขาก็เห็นมันหมดเลยเหรอ?
ใจของซูเล่อปั่นป่วน แม้แต่ตอนนี้เธอก็อยากจพุ่งออกไปอธิบายให้ฮั่วเหยียนเซียวฟัง แต่ในโสตประสาทกลับมีคำขู่ที่ไร้ความปรานีของเฉิงถังเมื่อครู่นี้ดังก้องอยู่ เป็นเวลาสักพักหนึ่งที่เธอไม่รู้ว่าต้องทำอย่างไรถึงจะดี
ในขณะนั้นเอง โทรศัพท์มือถือของเธอก็ดังขึ้น เธอหยิบมันขึ้นมาดู แล้วลมหายใจก็สะดุด เป็นเขาที่โทรมา
“ค่ะ” เธอกรอกเสียงลงไปอย่างเบาหวิว
“มาที่ห้องประชุมสาม” เสียงทุ้มและปฏิเสธไม่ได้ของชายผู้นั้นดังขึ้น เมื่อพูดจบแล้ว เขาก็วางสายไป
คำสั่งอันแรงกล้า
ซูเล่อถอนหายใจ เขาคงจะอยากฟังคำอธิบายของเธอสินะ! เธอลุกขึ้นเตรียมจะออกไปข้างนอก แต่หยางเหมยก็ถามขึ้นมา “ซูเล่อ ไปไหนน่ะ เข้าห้องน้ำเหรอ?”
ซูเล่อถูกเขาจ้องมาขนาดนั้น ก็อดรู้สึกน้อยใจขึ้นมาไม่ได้เล็กน้อย ทำไมเขาถึงต้องถามเธอด้วยสีหน้าที่จริงจังขนาดนี้ด้วยล่ะ? เธอไม่ได้ทำอะไรผิดใหญ่โตสักหน่อย
แต่ซูเล่อก็อธิบายออกมาอย่างไม่เต็มใจ “เขาชื่อเจิ้งจวิ้นชินค่ะ เป็นเพื่อนร่วมงานของฉัน เขาเตรียมของขวัญวันเกิดมาให้ฉันล่วงหน้า ฉันขอบคุณเขามากๆ แล้วก็กอดเขา แค่นั้น”
“เธอปฏิเสธเขาหรือเปล่า” ฮั่วเหยียนเซียวถามอีกครั้ง
ซูเล่อกระพริบดวงตาคู่สวย เขาหมายถึงประโยคสารภาพรักของเจิ้นจวิ้นชินหลังจากนั้นเหรอ?
ในขณะนั้นเอง คำพูดที่รุนแรงของเฉิงถังก็ดังขึ้นมาในสมอง ฉันจะประกาศความสัมพันธ์ของพวกคุณทั้งคู่ให้โลกรู้อย่างแน่นอน ถึงตอนนั้น เขาก็จะถูกผู้คนประณามดูถูกเหยียดหยาม
ซูเล่อเม้มปาก เธอสูดลมหายใจเข้าลึกๆ และพูดว่า “ฉันชอบเขามาก ฉันจะพิจารณาและตอบรับคำสารภาพรักของเขา อาน้อย ขอโทษนะคะ ฉันไม่สามารถรับความรู้สึกของอาได้ อายุของเราต่างกันเกินไป ฉันชอบคนที่อายุเท่ากันมากกว่า”
ซูเล่อพูดจบ ก็ก้มหน้าลง ไม่กล้ามองไปที่ชายตรงโต๊ะอีก เธอหันหลังดึงประตูให้เปิดแล้ววิ่งออกไป
และชายที่อยู่ข้างหลังก็เม้มริมฝีปากแน่น มุมปากกดต่ำเล็กน้อย ลูกกระเดือกเลื่อนขึ้นลงอย่างรวดเร็ว พยายามข่มเลือดลมที่พลุ่งพล่านเอาไว้
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: รักป่วน ๆ ฉบับแม่เลี้ยงเดี่ยว
ขอดูฟรีเพิ่มอีกได้ไหมค่ะตอนที่ 1120-1125...
ชอบค่ะ แต่ราคาปลดล็อคแพงไปนิดนึงค่ะ...
ปลดล๊อกเหรียญไม่ได้ ต้องทำยังไงบ้าง...
ชอบค่ะ แต่ช่วยปลดล็อคให้อ่านต่อได้ไหม ไม่มีเงินซื้ออ่านได้เลยค่ะ...
ค่าต่อการอ่านหน้าต่อไปแพงจังค่ะ...
มาแล้ว พึ่งเข้ามาดู...
รอๆๆคะ...
สรุปเรื่องไม่ไปต่อแล้วเหรอค่ะ ติดตามมาตลอดหายไปอีกรอบ เสียดายจังค่ะ กำลังสนุกเลย ด้วยเพราะเหตุผลอะไร ยังไงก็ขอขอบคุณค่ะที่ทำให้การอ่านมีความสุขกับตัวละครที่สร้างจินตนาการให้นะ่ค่ะ...
เรืองหยุดชะงักอีกรอบแล้ว ผู้แต่งไม่สบายหรือเปล่าค่ะ หรือติดอะไรยังก็ขอเป็นกำลังใจให้น่ะค่ะ รอการกลับมาของนิยายเรื่องนี้อยู่ตลอดค่ะ...
หายไป 3 วันแล้ว ไม่ลงตอนเพิ่ม มีอะไรไหมค่ะ แอดมิน.....