รักป่วน ๆ ฉบับแม่เลี้ยงเดี่ยว นิยาย บท 1122

เนี่ยเหยียนเฟิงมองเรื่องที่ภรรยาทำ มุมปากก็เชิดขึ้นอย่างจนใจ

"อันฉี เธอก็กินเยอะๆ ด้วยนะ" นายหญิงใหญ่ฮั่วรีบชวนอันฉี แล้วเรียกซูเล่อ "เล่อเล่อ เธอก็เหมือนกัน พวกเธอผอมไปแล้ว กินเยอะๆ หน่อย"

ซูเล่อยิ้มตอบ "ค่ะ คุณย่า"

หลังจากที่เธอเรียกแบบนี้ เธอก็รู้สึกถึงสายตาซับซ้อนของฮั่วเหยียนเซียวที่มองมา

ในเวลานี้ เหลียงซือโยวอดไม่ได้ที่จะหัวเราะ "เล่อเล่อ คุณเด็กที่สุดในตระกูลฮั่ว! ฉันได้ยินมาว่าคุณเป็นลูกบุญธรรมคนโปรดของพี่ฮั่วจยา ฉันขอดื่มให้คุณ"

เหลียงซือโยวจงใจเน้นย้ำสถานะเด็กที่สุดของตระกูลฮั่ว และลูกสาวบุญธรรมของฮั่วจยา

เธอต้องการให้ซูเล่อจำได้ว่าสถานะของเธอที่นี่คืออะไร

“ขอบคุณค่ะ คุณเหลียง” ซูเล่อพูดจบก็หยิบแก้วขึ้นมาแล้วยกขึ้นดื่มให้เธอ

"ที่จริง ฉันอิจฉาเล่อเล่อมากๆ เธอมีแม่สองคน พ่อสองคน ยังมีคุณปู่ฮั่วกับคุณย่าฮั่ว แถมยังมีคุณอาน้อยคอยเอาใจ!" เหลียงซือโยวยังคงทอดถอนใจต่อไป

ซูเล่อกัดปลายตะเกียบข้างหนึ่ง แววตาลุกลี้ลุกลนและทำอะไรไม่ถูก ในขณะนี้หัวใจของซูเล่อเต้นไม่เป็นส่ำ

เธอไม่กล้าแม้แต่จะมองฮั่วเหยียนเซียว เพราะเธอกลัวว่าเหลียงซือโยวจะเปิดเผยเรื่องของเธอและฮั่วเหยียนเซียว กลัวว่าความฝันในคืนนั้นจะเกิดขึ้นจริงในวันนี้

กลัวว่าเขาจะถูกต่อว่า กลัวเขาจะทำให้ครอบครัวเสียใจเพราะเธอเป็นต้นเหตุ

"คุณเหลียง ช่วยไม่ได้! มีบางอย่างในโลกนี้ที่คุณอิจฉาไม่ได้ อย่างเช่นความจริงที่ว่าทุกคนในครอบครัวฮั่วชอบเล่อเล่อ ใช่ไหม!" อันฉีไม่พอใจเธอ

เหลียงซือโยวสำลักนิดหนึ่ง หัวเราะเยาะตัวเอง "ถูกต้อง! แน่นอนว่าฉันไม่โชคดีเหมือนคุณซู"