เข้าสู่ระบบผ่าน

รักป่วน ๆ ฉบับแม่เลี้ยงเดี่ยว นิยาย บท 1143

“คุณ... คุณเป็นใคร! ซูเล่อล่ะ? ขอคุยกับซูเล่อนะ” หยางเฮ่าเฉินรีบพูด

“เฮาเฉิน เขาเป็นแฟนฉันแล้ว อย่าโทรหาฉันอีก” ซูเล่อพูดอย่างจริงจัง

“ฉันไม่เชื่อ ซูเล่อเธอไม่ได้รักฉันแล้วเหรอ? ทำไมเธอถึงไปรักคนอื่นในเวลาไม่ถึงเดือน?” หยางเฮาเฉินไม่อยากที่จะเชื่อ

ซูเล่อหันศีรษะมองใครบางคนที่กำลังขมวดคิ้วด้วยความไม่พอใจและจ้องมองเธออย่างน่ากลัว วินาทีต่อมา คางของซูเล่อถูกยกขึ้น และชายคนนั้นก็ก้มลงจูบอย่างอุกอาจ

“อืม...” ซูเล่อครางออกมาเบาๆ

โทรศัพท์ถูกชายคนนั้นขว้างทิ้ง ฝ่ามือใหญ่ของเขาก็ลูบใบหน้าเล็กๆ ของเธอและบุกรุกอย่างอุกอาจ...

“ซูเล่อ เธอกำลังฟังอยู่หรือเปล่า?” เสียงกังวลของหยางเฮาเฉินดังขึ้น

แต่ไม่มีใครตอบเขา ถ้าเขาฟังให้ดี ก็จะบอกได้ว่าผู้หญิงที่คุยด้วยกำลังยุ่งอยู่ในขณะนี้!

ซูเล่อกำลังถูกใครบางคนทำโทษจนหายใจไม่ออก เธอจึงถูกปล่อย เธอหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาด้วยความสั่นเทา “เฮาเฉิน อย่าโทรหาฉันอีก ลาก่อน...”

กดวางโทรศัพท์อย่างมีสติ และในขณะนี้ เสียงแหบห้าวและเจ้าเล่ห์ของชายคนหนึ่งดังมาจากหูของเธอ “ห้ามไปเจอใครลับหลังฉัน”

ซูเล่ออดไม่ได้ที่จะเงยหน้าขึ้นมาถามเขา “แล้วพี่ได้ชวนผู้หญิงคนอื่นไปเจอกันและกอนข้าวเย็นบ้างไหม?”

“ถ้าเธอหมายถึงเรื่องความรู้สึก ก็ไม่มี” ชายคนนั้นตอบเสียงราบเรียบ

“แล้วพี่ไม่เคยชอบใครเหรอ?” ซูเล่อถามอีกครั้งด้วยน้ำเสียงทุ้มต่ำ ไม่เชื่อว่าผู้ชายคนนี้ชอบเธอมาตลอด

“ไม่มี” ลมหายใจร้อนของชายคนนั้นรดอยู่บนใบหน้าของเธอ

“แล้วพี่ไม่มี...”

“ฉันไม่ต้องการผู้หญิงคนไหนนอกจากเธอ” ชายคนนั้นโน้มตัวมาใกล้หูของเธอ เสียงน่าดึงดูดของเขาเซ็กซี่และเย้ายวนมาก ซูเล่อใจสั่นเล็กน้อยเมื่อได้ยิน ความรักเช่นนี้ทั้งรุนแรงและทำให้เธอมีความสุข

ดูเหมือนว่าชีวิตนี้จะถูกผู้ชายคนนี้ปลอบประโลมไว้ เธอโอบรอบคอของเขาอย่างใจกล้า “เอาล่ะ จากนี้ไป ฉันสัญญากับพี่ด้วยว่าฉันจะไม่ชอบใครอีกในชีวิตนี้ ยกเว้นพี่”

“พี่จะทำงานถึงกี่โมง?”

“เกือบเสร็จแล้ว” ฮั่วเหยียนเซียวปลอบโยน

“งั้นรอนอนพร้อมกันไหม?” ซูเล่อกระพริบตา

ฮั่วเหยียนเซียวเม้มปากแล้วพูดว่า “เธอจะรอนอนพร้อมกันก็ควรไปรอที่ห้องฉันสิ เธอมาทำอะไรที่นี่?”

จู่ๆ ซูเล่อก็รู้สึกเสียใจอีกครั้ง เธอส่ายหัว “ช่างเถอะ จะไม่นอนกับพี่อีกแล้ว ฉันจะนอนที่นี่”

เขาจัดการงานดึกขนาดนี้ ถ้าเธออยู่ห้องเดียวกับเขา เธอจะรบกวนการนอนของเขาอย่างแน่นอน ดังนั้น ลืมมันไปเถอะ!

เขามีเวลานอนไม่พออยู่แล้วยิ่งถ้าเธอยังสร้างความรบกวนกับเขาอีก เขาจะต้องเหนื่อยมากขึ้นแน่นอน

ฮั่วเหยียนเซียวยังคงตำหนิตัวเอง รับเธอมาอยู่ที่บ้าน แต่เขากลับยุ่งกับงานราชการและละเลยเธอ

ประวัติการอ่าน

No history.

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: รักป่วน ๆ ฉบับแม่เลี้ยงเดี่ยว