รักป่วน ๆ ฉบับแม่เลี้ยงเดี่ยว นิยาย บท 1174

ซูเล่อหรี่ตายิ้มๆ “อาไม่เจ็บแล้วเหรอ! ไม่อย่างนั้น ฉันเอาตัวเองเป็นของขวัญมอบให้อาไว้แกะของขวัญแล้ว”

ฮั่วเหยียนเซียวโกรธที่เธอทำท่าได้ใจแบบนี้ รออาการบาดเจ็บเขาหายดีก่อนเถอะ ดูซิว่าเขาจะเกรงใจอีกไหม

แน่นอนว่า ช่วงบ่าย ซูเล่อได้รับโทรศัพท์จากฮั่วจยา สอบถามว่าเธอตั้งครรภ์ใช่หรือไม่ และน้ำเสียงก็ประหลาดใจเป็นอย่างมาก ซูเล่อยังจะสามารถพูดอะไรได้เล่า!ก็ได้แต่ยอมรับไป

ตามมาติดๆด้วยโทรศัพท์จากแม่ที่โทรเข้ามาอีก และดีใจจนเก็บอาการไม่อยู่ ถามถึงว่าเมื่อไรเธอจะไปตรวจที่โรงพยาบาล โดยรวมๆคือ เป็นห่วงมาก

ซูเล่อมึนงงเล็กน้อย ดูเหมือนเธอจะต้องรีบจัดการกับคำโกหกนี้ให้โดยเร็ว!ไม่อย่างนั้นจะยากมากที่จะจัดการกับความห่วงใยที่กระตือรือล้นของญาติพี่น้อง!

วางสายแล้ว ซูเล่อกำลังถอนหายใจ ก็มีเสียงหัวเราะอู้อี้ดังมาจากข้างหลัง “ตอนนี้รู้จักตื่นตระหนกแล้วซิ!”

ซูเล่อหันกลับไปมองใครบางคน และพูดอย่างฉุนเฉียวว่า “อายังจะหัวเราะ อารีบหาวิธีเร็วๆเลย!”

ดวงตาสีดำของชายหนุ่มที่คล้ายดั่งหินออบซิเดียนส่องประกายแววาว เสียงลงท้ายที่ลุ่มลึกเต็มไปด้วยความคลุมเครือ

“วิธีเดียวคือคืนนี้พวกเราต้องมีเซ็กส์”

ใบหน้าสวยของซูเล่อแดงขึ้น “ไม่ได้ อาการบาดเจ็บของอาสำคัญ ยังไงก็ไม่ได้”

“เด็กน้อย เชื่อฉันซิ ฉันทำได้” ฮั่วเหยียนเซียวตัดสินใจที่จะช่วยเธอแม้ว่าจะได้รับบาดเจ็บ สรุปคือ เรื่องนี้ค่อนข้างเร่งด่วน

ซูเล่ออดไม่ได้ที่จะตบใบหน้ารูปไข่ของตัวเองทีหนึ่ง “นี่ฉันลากอาลงไปในหลุมด้วย รู้แต่แรกฉันไม่เล่นละครฉากนี้ก็ดีหรอก

ฮั่วเหยียนเซียวยื่นมือออกไปดึงเธอมากอด “เธอทำดี ทำให้พ่อของฉันหายโกรธ และยังมีแต่คำอวยพรให้พวกเรา ฉันดีใจมาก”

ซูเล่อยื่นมือออกไปกอดเขา เธอหลับตาและพูดว่า “ดีค่ะ อาการบาดเจ็บของอาใช้เวลาพักฟื้นอีกหนึ่งอาทิตย์ หลังจากหนึ่งอาทิตย์ให้หลังฉันรับประกันว่าจะให้อา”

ฮั่วเหยียนเซียวก้มลงสูดดมกลิ่นหอมอ่อนๆจากเส้นผมของเธอ เขาไม่สามารถที่จะรอเด็กคนนี้ได้แม้แต่วันเดียว

ราวกับมีพลังบังคับให้เธอต้องอยู่กับฮั่วเหยียนเซียวให้เร็วที่สุด ความรู้สึกนี้ทั้งน่าอายทั้งหอมหวานและทั้งคาดหวัง

หนึ่งสัปดาห์ผ่านไปพริบตาเดียวก็หกวันแล้ว อาการบาดเจ็บของฮั่วเหยียนเซียวหายดีขึ้นแล้ว ผิวภายนอกมีผิวหนังใหม่งอกขึ้นมาแทนที่ผิวหนังเก่าที่หลุดลอกออก แม้ว่าจะมีแผลเป็นที่ค่อนข้างน่าเกลียดเกิดขึ้น แต่ซูเล่อกลับรู้สึกตรงข้ามว่าดูหล่อมาก

วันสุดท้ายกำลังจะหมดลง ซูเล่อรู้สึกว่าผู้ชายที่มองมาที่เธอเริ่มร้อนแรงขึ้นเรื่อยๆ และ เมื่อเดินผ่านเขาไป เธอก็ได้กลิ่นลมหายใจของฮอร์โมนที่เข้มข้นออกมาจากชายคนนี้

วันนี้หมอเซี่ยวมาที่นี่ ซูเล่อได้ยินที่หมอพูดพอดีว่า “พรุ่งนี้ก็สามารถตัดไหมให้คุณได้แล้ว อย่าทำแผลปริอีกนะ!”

ซูเล่อคิดในใจว่า วันสุดท้ายนี้จะต้องอดทนให้ได้ ห้ามให้คืนนี้แผลปริอีก

หลังจากเหล่าเซี่ยวจากไป ก็เป็นเวลาเย็นแล้ว คนรับใช้เตรียมอาหารเย็นไว้มากมาย หลายวันนี้กินอาหารกับฮั่วเหยียนเซี่ยวที่มีคุณค่าทางโภชนาการมาก ร่างกายของซูเล่อก็อ้วนขึ้นหนึ่งกิโล ทำให้ใบหน้าของเธอทั้งกลมอวบอิ่มและละเอียดอ่อนขึ้น ดูเหมือนจะยิ่งน่ารักมากกว่าเดิม

สำหรับผู้ชาย ความเต็มไม้เต็มมือดูเย้ายวนมากกว่า คืนนี้นตอนสามทุ่มครึ่ง ซูเล่ออาบน้ำในห้อง เธอจงใจหาละครโปรดเพื่อติดตามดู ตัดสินใจทำบางอย่างเพื่อดึงดูดสมาธิของตัวเองไป