เข้าสู่ระบบผ่าน

รักป่วน ๆ ฉบับแม่เลี้ยงเดี่ยว นิยาย บท 1190

“แม่โทรหาพี่ติดไหม”

“เธอไม่รับ และก็ไม่ได้ส่งคลิปไป น่าจะกำลังหาที่ซ่อนตัวอยู่ แม่จะพาตัวเธอกลับมาให้ได้”

“แม่ ครั้งนี้พี่พี่สวมรอยมาเป็นฉันและแอบเอาคีย์การ์ดสำรองไป ฉันไม่อยากจัดการเธอแค่นี้”

“แล้วลูกจะทำยังไง” จี้เหวินจวนถาม

“ฉันต้องการให้ทางโรงแรมขอโทษและชดใช้” ซือเฉียนเชียนพูดกัดฟัน “ฉันจะให้ใครมารังแกฉันแบบนี้ไม่ได้”

“ได้ ควรจะให้ทางโรงแรมรับผิดชอบที่ทำให้ลูกต้องตกใจกลัวขนาดนี้” จี้เหวินจวนมองลูกสาวอย่างปวดใจ

“แม่เอาพี่กลับบ้านมาก่อนได้ไหม ฉันกลัวว่าพี่แฉเรื่องของฉันและอาหลาง ในระหว่างที่พี่และอาหลางยังไม่ได้ถอนหมั้นกัน ถ้ามีคนรู้เรื่องของพวกฉันคงจะถูกมองในแง่ร้ายแน่ๆ ”

“ลูกวางใจเถอะ เรื่องของลูกและอาหลางพ่อกับแม่เป็นคนตัดสินใจ” จี้เหวินจวนพูดจบ ก็หยิบบัตรเครดิตออกมาจากกระเป๋า “ในนี้มีห้าล้าน ลูกเอาไปซื้อเสื้อผ้าหรือของที่อยากได้ได้เลยไม่ต้องเสียดาย! ยังไงตระกูลเราก็ไม่ได้ยากจน”

“ค่ะ ฉันรักแม่” ซือเฉียนเชียนพูดจบ เธอก็โผลเข้ากอดผู้เป็นแม่อย่างออดอ้อนอีกครั้ง ที่เธอได้เงินก้อนนี้มา ก็เป็นเพราะเมื่อวานตอนค่ำ เธอลองสวมชุดที่ซื้อมาจากตลาดนัดกลับบ้าน ก่อนจะแสดงบางอย่างต่อหน้าแม่ของเธอ ทำให้แม่ให้เงินเธอมาใช้เยอะขนาดนี้

“แม่จะไปถามกับทางโรงแรมดูหน่อย จะได้รู้ว่าชิงหนิงออกจากที่นี่ไปหรือยัง” พูดจบจี้เหวินจวนก็เดินออกจากห้องไป

หลังจากที่จี้เหวินจวนออกไป ก็มีชายหนุ่มคนหนึ่งผลักประตูห้องน้ำเดินออกมา เขาคือชีหลาง ว่าที่สามีของซือชิงหนิง

ในเมื่อเขาและซือชิงหนิงยังไม่ได้ถอนหมั้น ทำให้ความสัมพันธ์ของเขาและซือเฉียนเชียนเป็นเรื่องที่ไม่ถูกต้อง ดังนั้นเขาจึงเกลียดซือชิงหนิงเข้าใส้

“ผมไปแจ้งความเอาไว้แล้ว ส่วนเรื่องตามจับซือชิงหนิงให้ทางโรงแรมเป็นคนจัดการ! ยังไงซะพวกเราก็ต้องได้เห็นหน้าเธอที่โรงพักแน่” ชีหลางไม่มีความเห็นใจซือชิงหนิงเลยแม้แต่น้อย เพราะในใจเขามีแค่ซือเฉียนเชียนคนเดียวเท่านั้น อีกอย่าง เขาและซือเฉียนเชียนต้องการที่จะไล่ซือชิงหนิงออกจากบ้าน และหุบมรดกที่เธอจะได้ทั้งหมดมาเป็นของพวกเขา

ซือชิงหนิงยังไม่ได้ออกจากโรงแรม ในตอนนี้เธอนั่งอยู่ที่รร้านกาแฟชั้นบนสุด เธออยากกดส่งคลิปโทรศัพท์ในมือหลายครั้งแต่ก็ข่มใจเอาไว้

เพราะพ่อแม่ของเธอส่งข้อความมาห้ามไม่ให้เธอส่งคลิปออกไป เพราะรู้ว่ายังไงเธอก็ไม่รับโทรศัพท์

แต่ประโยคที่ทำเอาซือชิงหนิงอยากร้องไห้ออกมาก็คือ “เฉียนเชียนเป็นน้องสาวแก ตั้งแต่เล็กจนโตแกได้ทุกอย่างไปหมดแล้ว แต่เฉียนเชียนต้องทนลำบากอยู่ข้างนอก ตอนนี้ ในฐานะที่แกเป็นพี่สาว แกใจดีกับน้องหน่อยไม่ได้เหรอ ยกชีหลางให้น้องไปซะ”

ประวัติการอ่าน

No history.

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: รักป่วน ๆ ฉบับแม่เลี้ยงเดี่ยว