รักป่วน ๆ ฉบับแม่เลี้ยงเดี่ยว นิยาย บท 1191

ซือชิงหนิงน้ำตาคลอ สีหน้าเต็มไปด้วยความเจ็บปวด พ่อกับแม่จะมาเข้าใจความเจ็บปวดนี้ได้ยังไง ตั้งแต่ที่น้องสาวกลับมา เธอก็ทำทุกวิถีทางที่จะเอาชนะตน อะไรที่ซือชิงหนิงให้ได้ก็ให้ อะไรที่ซือชิงหนิงควรให้ก็ให้ไปหมดแล้ว สำหรับผู้ชายแบบชีหลาง ซือชิงหนิงก็สามารถยกให้เธอได้ แต่ทำไมเธอถึงต้องขโมยล่ะ ทำไมไม่รอให้ถอนหมั้นก่อน ไม่เคารพกันแบบนี้ ซือชิงหนิงทนไม่ได้จริงๆ

น้องสาวคนนี้ได้ข้ามเส้นที่เธอขีดเอาไว้และท้าทายความอดทนของเธอ สงครามมันได้เริ่มขึ้นตั้งแต่ที่ซือชิงหนิงแอบลักกินขโมยลับหลังพ่อกับแม่แล้ว

เธอทนจนไม่อยากจะทนแล้ว เธอจะต้องให้บทเรียนพวกเขาสักหน่อย แต่ในตอนนั้นเอง ข้อความของพ่อก็ส่งมาเกลี้ยกล่อม และบังคับให้เธออดทนต่อความไม่ยุติธรรมต่อไป อย่าสร้างเรื่อง และอย่าทำร้ายน้องสาว

ในตอนนั้นเอง โทรศัพท์ของซือชิงหนิงก็ได้ดังขึ้น เธอเห็นว่าเป็นหมายเลขที่ไม่คุ้น เธอคิดว่านี่อาจจะเป็นแม่ที่โทรมา เธอครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่ง ก่อนจะรับสาย

“ฮัลโหล”

น้ำเสียงเคร่งขรึมของผู้หญิงปลายสายดังขึ้น “คุณใช่ซือชิงหนิงหรือเปล่า พวกเราได้รับแจ้งมาว่าวันนี้ตอนเก้าโมงเช้า คุณได้ทำการสวมรอยเป็นบุคคลอื่นเพื่อขอคีย์การ์ดของทางโรงแรมไป และได้ทำการละเมิดความเป็นส่วนตัวของคนอื่น ตอนนี้ โปรดสำนึกผิดด้วยการมารับโทษที่โรงพัก เพื่อทำการขอโทษและชดใช้ ไม่เช่นนั้น พวกเราจะดำเนินการทางกฎหมาย ”

ซือชิงหนิงหน้าซีดลงทันที ในระหว่างที่เธอกำลังตื่นตระหนกอยู่นั้น ปลายสายก็วางไปทันที เช้าวันนี้เธอโมโหจนขาดสติ ทำให้เธอไม่ทันคิดว่าชีหลางจะแจ้งตำรวจ

ไม่ได้ จะโดนจับไม่ได้ เธอไม่มีวันยอมขอโทษซือเฉียนเชียนและชีหลาง เพราะคนที่ต้องขอโทษคือพวกเขา

ในขณะนั้นเอง ซือชิงหนิงก็ได้รับข้อความส่งมาอีกครั้ง

เธอเปิดดู ก่อนจะพบว่าเป็นชีหลางที่ส่งมา “ชิงหนิง ถ้าไม่อยากไปโรงพัก พวกเรามานั่งคุยกันแบบเป็นส่วนตัวดีไหม ผมจะรอคุณที่ชั้นหนึ่งนะ”

ซือชิงหนิงขบฟันแน่น เป็นเพราะชีหลางอยากจะบีบให้เธอลบคลิปนั่น จึงให้ทางตำรวจโทรมาขู่เธอ แต่จะเจรจากันก็ย่อมดีกว่า

เพียงแค่การจับชู้ที่เสียเวลาในครั้งนี้ ทำให้เธอรู้สึกไม่พอใจเป็นอย่างมาก

ซือชิงหนิงลงลิฟต์มายังชั้นหนึ่งของโรงแรม เมื่อเดินออกมาจากลิฟต์เธอก็เห็นชีหลางนั่งอยู่ที่โซฟารอเธอก่อนแล้ว เมื่อชีหลางเห็นเธอ มุมปากก็แสยะยิ้มอย่างมีเจตนาร้ายทันที

จากนนั้นชายหนุ่มก็ด่าตามหลังมา “ยัยผู้หญิงโรคจิต”

ในฐานะที่เป็นโรงแรมที่มีระบบรักษาความปลอดภัยระดับต้นๆ ของประเทศ คงไม่ปล่อยให้ผู้หญิงที่ก่อเรื่องวิ่งไปวิ่งมาในโรงแรมได้หรอกใช่ไหม

ไม่นาน รปภ. ก็เดินทางมาที่ชั้นแปด และมายืนอยู่ที่หน้าประตูห้องน้ำหญิง

“คุณซือชิงหนิง โปรดให้ความร่วมมือกับพวกเราด้วย”

ในขณะนั้นเอง คนที่ซ่อนตัวอยู่ในห้องน้ำอย่างซือชิงหนิงก็ถอนหายใจออกมาอย่างจนปัญญา เธอเดินออกจากประตูห้องน้ำมาด้วยสีหน้าไม่สู้ดีนัก รปภ. จับแขนของเธอไว้ด้วยความเกรงใจอยู่บ้าง ก่อนจะนำตัวเธอขึ้นลิฟต์ไป

ระหว่างทางเธอก็ได้พบกับแขกของทางโรงแรมมากมาย นี่เป็นครั้งแรกที่เธอถูกคนอื่นปฏิบัติใส่แบบนี้ เธอรู้สึกโกรธจนหน้าแดง