รักป่วน ๆ ฉบับแม่เลี้ยงเดี่ยว นิยาย บท 1280

“เธอ…เธอเป็นแฟนประธานจ้านเหรอ” อู๋เสียวเสี่ยวถาม

“ใช่ ฉันเอง ครั้งที่แล้วที่คุณส่งชุดมาที่บ้านของฉิงเหย่ก็ส่งมาให้ฉันนี่แหละ ขอบคุณการบริการอย่างเอาใจใส่ของคุณมากเลยนะ” ซือชิงหนิงกล่าวขอบคุณ

อู๋เสียวเสี่ยวใจสั่นระรัว เธอนึกไปถึงเรื่องที่ซือชิงหนิงถูกเธอรังแกครั้งที่แล้ว ทำให้เธอตกใจแทบเป็นลม

“ไม่เป็นไรเลยค่ะ คุณหนูซืออย่าเก็บมาใส่ใจเลยนะคะ ฉันขอตัวไปทำงานก่อนะคะ” พูดจบ อู๋เสียวเสี่ยวก็วิ่งกลับเข้าไปในห้องโถงใหญ่ทันที

ซือชิงหนิงนั่งทานอาหารกันในโรงแรมแห่งหนึ่ง เธอเล่าเรื่องสุขภาพของพ่อเธอให้จ้านฉิงเหย่ฟัง ชายหนุ่มเองก็สนับสนุนให้เธอรับช่วงต่อบริษัทของพ่อ ให้พ่อของเธอได้พักสักหน่อย

“ถึงแม้ฉันจะไม่มีประสบการณ์ แต่ฉันจะพยายาม”

“ถ้ามีตรงไหนที่ไม่เข้าใจเดี๋ยวผมสอนให้เอง ถ้าคุณต้องการให้ผมช่วยเมื่อไหร่ต้องบอกผมนะ” จ้านฉิงเหย่ไม่อยากให้เธอกดดันตัวเองมากเกินไป

“งั้นจากนี้ไปฉันจะไม่เกรงใจแล้วนะ!” ซือชิงหนิงยิ้ม ความจริงระหว่างทางที่มาหาชายหนุ่มเธอเครียดมากจริงๆ! แต่ตอนนี้เมื่อได้รับแรงสนับสนุนจากเขา ทำให้เธอเบาใจลงได้เยอะ เหมือนกับว่าถ้าเกิดเรื่องอะไรขึ้น เขาจะเป็นคนช่วยออกหน้าเอง

“ไม่ต้องเกรงใจผมหรอก เพราะต่อจากนี้ไปผมก็จะไม่เกรงใจคุณเหมือนกัน” จ้านฉิงเหย่ขมวดคิ้วพูด

“คุณ…คุณจะทำอะไรที่ไม่เกรงใจฉันงั้นเหรอ!” ซือชิงหนิงพูดจบก็ก้มหน้าลงด้วยความเขินอาย

จ้านฉิงเหย่ใช้สายตาชั่วร้ายจ้องเธอ “คุณก็รู้ว่าใกล้จะถึงวันเกิดอายุครบยี่สิบแปดของผมแล้ว ชายหนุ่มที่อยู่ในวัยนี้แบบผมมันดุมากนะ…ผมขอเตือนคุณไว้ก่อนเลย”

ซือชิงหนิงหน้าแดงลามไปถึงใบหู

“เพราะฉะนั้น ไม่ต้องเกรงใจผม เข้าใจไหม” จ้านฉิงเหย่ยิ้ม และไม่แกล้งเธออีก

ซือชิงหนิงเมื่อได้ยินดังนั้น ก็พูดขึ้นอย่างใจกล้า “ได้ งั้นฉันจะไม่เกรงใจคุณแน่”

จ้านฉิงเหย่เมื่อเห็นว่าสามารถปลุกปั่นเธอได้ เขาก็รู้สึกดีใจ เขาชอบที่เธอไม่เกรงใจเขา มีเรื่องอะไรก็หันมาพึ่งเขา ขอร้องให้เขาช่วย แบบนี้เขาจึงจะกลายเป็นคนที่สำคัญในใจของเธอ

VERIFYCAPTCHA_LABELยืนยัน