“โอเค งั้นนายไปทำธุระเถอะ ฉันรอรับแฟนสาวของฉันไปทานข้าว” จ้านฉิงเหย่โบกมือไล่เขา ฉู่เฮ่าจึงเดินจากมา ทันทีที่เข้าไปในล็อบบี้ เขาเห็นถังจือซย่าเดินถือกระเป๋าออกมา
“คุณถังไปทานอาหารกลางวันหรือครับ”
“ใช่ค่ะ!” ถังจือซย่าเม้มริมฝีปากยิ้ม
ฉู่เฮ่าขึ้นลิฟต์ตรงไปที่ชั้นแปด เมื่อเห็นเจ้านายที่หน้าโต๊ะทำงาน เขาพูดขึ้นโดยไม่ได้คิดอะไร “ประธานสี เมื่อกี้นี้ที่ชั้นล่าง ผมเจอคุณชายจ้านมารับคุณถังไปทานอาหารกลางวันด้วยครับ”
ชายหนุ่มกำลังเซ็นเอกสารอยู่ ปลายปากกาที่แหลมคมตวัดออกมาเป็นลายเส้นแปลกๆ คิ้วเรียวยาวของเขาขมวดเป็นปม และเซ็นชื่อต่อจนเสร็จ
ในร้านอาหาร
ขณะที่จ้านฉิงเหย่กำลังบอกเล่าถึงเรื่องการตกแต่ง เขาได้พูดกับเธอว่า “จือซย่า ฉันตกแต่งห้องเผื่อไว้ให้เธอด้วยนะ หากในอนาคตเธออยู่ที่นี่แล้วไม่มีแรงบันดาลใจ เธอมาทำงานที่ฉันนี่ได้นะ ฉันตกแต่งห้องให้อย่างทันสมัยเลย”
ถังจือซย่าเกือบจะพ่นชาออกมา เธอเงยหน้าขึ้นมองจ้านฉิงเหย่ ไม่รู้จะหัวเราะหรือร้องไห้ดี “นายเตรียมห้องทำงานให้ฉันทำไม!”
“ถ้าต่อไปเธอไม่อยากเป็นนักออกแบบแล้วก็มาทำงานกับฉันด้วยกันสิ ฉันจะให้งานเงินเดือนสูงๆ กับเธอเอง” จ้านฉิงเหย่ได้วางแผนอนาคตไว้แล้ว
“นายกำลังจะดึงตัวฉันหรือ ฉันทำเป็นแค่ร่างแบบนะ งานอย่างอื่นน่ะ ทำไม่เป็นหรอก”
“จะไปยากอะไร ฉันก็แค่ซื้อบริษัทเครื่องประดับสักแห่งหนึ่ง แล้วให้เธอไปทำงานกับฉัน ก็ได้แล้ว” สายตาของจ้านฉิงเหย่จ้องมองเธอ จากนั้น ดวงตาของเขาก็เป็นประกาย “ใช่แล้ว! ทำไมฉันถึงคิดไม่ถึงนะ”
“อย่าเอาแต่ใจไปหน่อยเลย คุณชายจ้าน ถ้านายยังเป็นแบบนี้อีก กระทั่งเพื่อน เราคงจะเป็นกันไม่ได้ ฉันแค่ต้องการเป็นเพื่อนกับนาย ไม่ต้องการรับความช่วยเหลืออะไรจากนายทั้งสิ้น”
จ้านฉิงเหย่ใช้เวลาในการทานข้าวหมดไปกับการขบคิดหาวิธีที่จะดึงตัวถังจือซย่าไปทำงานกับเขา ถังจือซย่าเองก็เหนื่อยหน่ายเต็มทน
หลังอาหารกลางวัน ถังจือซย่ากลับถึงห้องทำงานตรงเวลา จู่ๆ ไอ้หย่าก็ผลักประตูเข้ามาด้วยสีหน้าเย้ยหยัน
“ได้ยินมาว่าถ้วยรางวัลของเธอถูกริบคืนไปแล้ว ทั้งบริษัทรู้หมดแล้วแหละว่าตำแหน่งชนะเลิศของเธอได้มายังไง เธอยังมีหน้าอยู่ที่นี่ต่อไปอีกหรือ”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: รักป่วน ๆ ฉบับแม่เลี้ยงเดี่ยว
ค่าต่อการอ่านหน้าต่อไปแพงจังค่ะ...
มาแล้ว พึ่งเข้ามาดู...
รอๆๆคะ...
สรุปเรื่องไม่ไปต่อแล้วเหรอค่ะ ติดตามมาตลอดหายไปอีกรอบ เสียดายจังค่ะ กำลังสนุกเลย ด้วยเพราะเหตุผลอะไร ยังไงก็ขอขอบคุณค่ะที่ทำให้การอ่านมีความสุขกับตัวละครที่สร้างจินตนาการให้นะ่ค่ะ...
เรืองหยุดชะงักอีกรอบแล้ว ผู้แต่งไม่สบายหรือเปล่าค่ะ หรือติดอะไรยังก็ขอเป็นกำลังใจให้น่ะค่ะ รอการกลับมาของนิยายเรื่องนี้อยู่ตลอดค่ะ...
หายไป 3 วันแล้ว ไม่ลงตอนเพิ่ม มีอะไรไหมค่ะ แอดมิน.....
หายไป 2 วันแล้ว ไม่ลงตอนเพิ่ม มีอะไรไหมค่ะ แอดมิน...
สนุกมากค่ะ อยากให้ลงสักวันล่ะ 20 ตอนเลยค่ะ สนุกมากๆๆและมีลุ้นด้วยว่าจะยังไงต่อ ต่อไปจะเป็นคู่ของท่านรองปะค่ะ รองประธาน น่ะจะมีนะ555...
น่าสงสารนางเอกจัง และสงสารพระเอกที่จะบอกคนที่ตนเองรักยังไง ว่าคู่หมั้นตัวเองเป้นญาติกัน...
ติดตามต่อค่ะ สนุกมากๆๆๆ...