ถังจือซย่าหน้าแดงก่ำ “ไม่ใช่สักหน่อย”
“แต่งงานกับฉันสิ เธอจะได้ดูอย่างถูกต้อง” ชายคนนั้นพูดออกมา
“ฉันไม่ได้อยากดูสักหน่อย” ถังจือซย่าตะโกนออกมา ใบหน้าของเธอแดงขึ้นเรื่อยๆ ผู้ชายคนนี้มั่นใจในตัวเองขนาดนี้เลยหรือ
ชายคนนั้นยิ้มออกมาอย่างมีเลศนัย และค่อยเปิดประตูเดินออกไป
ผู้หญิงที่ยังนั่งอยู่ที่โซฟา สมองของเธอยังไม่ได้สติไปอีกสักพัก ถังจือซย่าปิดใบหน้าที่แดงก่ำไว้ ที่ริมฝีปากบางยังมีไอร้อนจากจูบของชายคนนั้นอยู่ ให้ตายสิ เขาบอกว่าจะไม่ทำอะไรโดยที่ไม่ได้บอกกันก่อนไม่ใช่หรือไง
เธอไม่ควรเชื่อเขาเลยจริงๆ ถ้าคำพูดของผู้ชายเชื่อถือได้ แม่หมูคงจะปีนต้นไม้ได้แล้ว
ถังจือซย่าเหลือบไปมองห้องนอนของลูกชาย ยังดีที่ลูกชายไม่รู้ว่าด้านนอกเกิดอะไรขึ้นบ้าง
พอคิดว่าต้องกินข้าวเย็นกับชายคนนั้นไปอีกหนึ่งปี ถังจือซย่าก็คิดมากขึ้นมา
เช้าวันต่อมา ถังจือซย่าที่รีบมาที่บริษัทหลังจากไปส่งลูกที่โรงเรียนเสร็จแล้ว เธอเดินผ่านฝูงชนเข้ามาอย่างเร่งรีบ ผมยาวของเธอม้วนเป็นลอนตามธรรมชาติ เสื้อเชิ้ตลายสก็อตสีเทาของเธอจับคู่กับกระโปรงเข้ารูปสีดำ และมือของเธอถือกระเป๋าหนึ่งใบ เผยให้เห็นถึงสไตล์ของมืออาชีพโดยไม่ได้ตั้งใจ
ในเวลานั้นเอง มีรถสีดำคันหนึ่งมาจอดอยู่ที่หน้าประตูบริษัท สีจิ่วเฉินมาที่นี่เพื่อนำเอกสารกลับไปที่กลุ่มบริษัทตระกูลสี เขาเห็นผู้หญิงที่กำลังเดินที่ทางเดินเพื่อไปพบปะกับกลุ่มเพื่อนร่วมงานโดยไม่ได้ตั้งใจ เสน่ห์น่าดึงดูดของเธอนั้นเปล่งประกายไปทั่วทั้งตัว ท่าทางสบายๆ และมั่นใจในตัวเองนั้น ทำให้คนหลงใหลมากทีเดียว
ในเวลานั้นเอง ถังจือซย่าเหลือบมองไปที่นาฬิกาข้อมือ เวลาตอกบัตรเหลืออีกเพียงสองนาทีเท่านั้น เธอรีบร้อนขึ้นมาในทันทีจึงรีบวิ่งไปที่ล็อบบี้โดยไม่สนใจภาพลักษณ์ของตัวเอง นั่นทำให้เธอรู้สึกเขินอายขึ้นมา
และสิ่งที่เธอไม่รู้ก็คือ ภาพที่เธอรีบวิ่งไปตอกบัตรนั้น อยู่ในสายตาของชายที่นั่งในรถที่จอดข้างๆ ทั้งหมด
มุมปากเซ็กซี่ของชายคนนั้นยกขึ้น เขาไม่เคยรู้มาก่อนว่าโลกนี้จะมีผู้หญิงแบบนี้ด้วย เธอไม่ถือว่าโดดเด่นและก็ไม่ใช่สาวงาม แต่เธอมีเสน่ห์บางอย่างที่ทำให้เขาคลั่งไคล้และเต็มใจที่จะเป็นถ้ำมองคอยจ้องมองเธอ
ถังจือซย่าตอกบัตรทันในเวลาหนึ่งนาทีสุดท้าย พอเห็นไฟเขียวที่สว่าง มุมปากของเธอก็ยกขึ้นด้วยความรู้สึกสำเร็จเล็กๆ ความรู้สึกของการตอกบัตรทำให้เธอรู้สึกสดชื่นอย่างบอกไม่ถูก
พอถังจือซย่ามาถึงห้องทำงาน หลี่เสี่ยวซินก็ยกกาแฟมาให้เธอ “พี่จือซย่า วันนี้พี่จะไปพบลูกค้าใช่ไหม ต้องเตรียมเอกสารอะไรหรือเปล่า”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: รักป่วน ๆ ฉบับแม่เลี้ยงเดี่ยว
ค่าต่อการอ่านหน้าต่อไปแพงจังค่ะ...
มาแล้ว พึ่งเข้ามาดู...
รอๆๆคะ...
สรุปเรื่องไม่ไปต่อแล้วเหรอค่ะ ติดตามมาตลอดหายไปอีกรอบ เสียดายจังค่ะ กำลังสนุกเลย ด้วยเพราะเหตุผลอะไร ยังไงก็ขอขอบคุณค่ะที่ทำให้การอ่านมีความสุขกับตัวละครที่สร้างจินตนาการให้นะ่ค่ะ...
เรืองหยุดชะงักอีกรอบแล้ว ผู้แต่งไม่สบายหรือเปล่าค่ะ หรือติดอะไรยังก็ขอเป็นกำลังใจให้น่ะค่ะ รอการกลับมาของนิยายเรื่องนี้อยู่ตลอดค่ะ...
หายไป 3 วันแล้ว ไม่ลงตอนเพิ่ม มีอะไรไหมค่ะ แอดมิน.....
หายไป 2 วันแล้ว ไม่ลงตอนเพิ่ม มีอะไรไหมค่ะ แอดมิน...
สนุกมากค่ะ อยากให้ลงสักวันล่ะ 20 ตอนเลยค่ะ สนุกมากๆๆและมีลุ้นด้วยว่าจะยังไงต่อ ต่อไปจะเป็นคู่ของท่านรองปะค่ะ รองประธาน น่ะจะมีนะ555...
น่าสงสารนางเอกจัง และสงสารพระเอกที่จะบอกคนที่ตนเองรักยังไง ว่าคู่หมั้นตัวเองเป้นญาติกัน...
ติดตามต่อค่ะ สนุกมากๆๆๆ...