รักป่วน ๆ ฉบับแม่เลี้ยงเดี่ยว นิยาย บท 152

เวลานี้ หันเหลยหย่าพยายามคิดหาวิธีที่จะให้สีจิ่วเฉินยกโทษให้ เธอคิดไม่ถึงว่าถังจือซย่าจะเอาน้ำมันไปราดกองไฟ เธออดไม่ได้ที่จะแอบจ้องไปที่ถังจือซย่า

พอสีจิ่วเฉินฟังจบ ใบหน้าหล่อเหลาของเขาเคร่งขรึมขึ้น ใจของหันเหลยหย่าก็บีบรัดแน่นขึ้นตามไปด้วย

“ขอโทษค่ะ คุณสี ฉัน...ฉันไม่ได้ตั้งใจ ฉันคิดว่าคุณถังชอบดื่มกาแฟแก้วนั้น” หันเหลยหย่าพยายามกอบกู้ภาพลักษณ์ของตัวเองกลับมา ยังไงสีจิ่วเฉินก็เป็นญาติกับจ้านฉิงเหย่ เธอจะเสียชื่อต่อหน้าเขาไม่ได้เด็ดขาด!

ถังจือซย่าเห็นเช่นนั้นจึงยกยิ้มขึ้น “คุณหัน เอาอย่างนี้แล้วกัน! ฉันจะรับคำขอโทษ และคุณก็คืนเงินค่ากาแฟมาให้ฉัน แล้วเราก็จบเรื่องนี้กันเถอะ!”

ในใจของหันเหลยหย่าไม่ยอมเป็นอย่างมาก แต่ก็ทำอะไรไม่ได้ วิธีที่ถังจือซย่าเสนอมานั้นเธอสามารถทำได้ เธออดกลั้นความโกรธนั้นเอาไว้อย่างสุดความสามารถและพยักหน้า “ได้ ฉันขอโทษก็ได้ เงินชดเชยก็ไม่ต้องให้แล้วและฉันจะจ่ายเงินค่ากาแฟให้เธอด้วย”

สีจิ่วเฉินเห็นว่าเธอพูดออกมาเองแล้วจึงไม่ได้ช่วยออกหน้าให้เธอ เขาเห็นถังจือซย่าหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาเปิดคิวอาร์โคดและวางไว้บนโต๊ะ หันเหลยหย่าก็รีบหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาสแกน และโอนเงินไป5,888หยวน

ในเวลาเดียวกันนั้น ก็มีเสียงสูดหายใจเข้าลึกๆ และพูดขึ้นมาว่า “คุณถัง ขอโทษนะคะ ให้อภัยกับความไร้มารยาทของฉันด้วย”

ถังจือซย่าหยิบโทรศัพท์ไปและตรวจสอบยอดจำนวนเงิน เธอตอบรับโดยที่ยังไม่ได้เงยหน้าขึ้นมา “ตกลง ฉันยกโทษให้คุณ”

ผู้ชายคนนั้นมองไปที่ผู้หญิงที่กำลังก้มหน้าดูจำนวนเงินอยู่ สายตาเย็นชาเมื่อสักครู่นี้มีความอ่อนโยนมากขึ้น

ผู้หญิงคนนี้ตกลงไปในบ่อเงินแล้วหรือ

“คุณสี ขอโทษนะคะ รบกวนเวลาอันมีค่าของคุณแล้ว พวกเรายังมีธุระอื่นอีกคงต้องขอตัวก่อน” หันเหลยหย่ารีบดึงตัวเพื่อนที่นั่งข้างๆ ให้ลุกขึ้นและรีบเดินออกประตูไป กลัวว่าถ้าอยู่นานกว่านี้อีกแค่วินาทีเดียวคงจะทำให้ผู้ชายคนนี้ไม่พอใจ”

ถังจือซย่าก็หยิบโทรศัพท์ขึ้นมาและหันไปมองชายคนนั้นด้วยความขอบคุณ “ประธานสี ขอบคุณที่ช่วยรักษาความยุติธรรมให้กับฉันนะคะ”

“เย็นนี้เพิ่มกับข้าวอีกหนึ่งอย่าง” ชายคนนั้นยกคิ้วขึ้น แสดงออกว่าต้องการคำขอบคุณเป็นการลงมือทำ

ถังจือซย่ากลั้นยิ้ม “ได้ค่ะ เพิ่มให้คุณสองอย่างเลยพอไหมคะ ประธานสี”

ถังจือซย่ายืนอยู่ที่ประตู และลากเสียงยาวๆ เธอไม่รู้ว่าสองคำสุดท้ายที่เธอพูดออกมานั้น ติดอยู่ในใจใครเป็นพิเศษ ราวกับมีขนนกปลิวว่อนอยู่ในใจของชายคนนั้น