รักป่วน ๆ ฉบับแม่เลี้ยงเดี่ยว นิยาย บท 153

ถังจือซย่ากดไปที่โทรศัพท์สายใน ให้หลี่เสี่ยวซินนำแก้วใบใหม่มาให้เธอ เธอถือแก้วของเธอไว้ในมืออย่างแน่นหนา

ในหัวของถังจือซย่ามีภาพเหตุการณ์หนึ่งสว่างวาบขึ้นมา ตอนอยู่ที่บ้าน สีจิ่วเฉินดื่มน้ำจากแก้วของเธอตลอดเวลา แต่เธอก็ไม่ได้มีปฏิกิริยารุนแรงขนาดนี้ นี่มันเกิดอะไรขึ้น

ทำไมจ้านฉิงเหย่ดื่มไปแค่อึกเดียวเธอถึงมีปฏิกิริยารุนแรงขนาดนี้

“เย็นนี้จำเป็นต้องไปกินข้าวกับพวกเราจริงๆ หรือ” ถังจือซย่าดื่มน้ำในแก้วของตัวเองและถามออกไปตามจิตใต้สำนึก

จ้านฉิงเหย่ยกน้ำขึ้นดื่มด้วยความสง่างาม “ต้องเลี้ยงอาหารมื้อใหญ่พวกเธอ”

“งั้นก็ได้ ฉันยังมีที่ต้องจัดการอยู่ รอฉันเลิกงานก่อนแล้วกัน!”

จ้านฉิงเหย่ลุกออกจากที่นั่งของเธอเพื่อให้เธอนั่ง จู่ๆ เขาก็คิดอะไรขึ้นมาได้ เขาลุกขึ้นและพูดว่า “ฉันไปที่ห้องของญาติผู้พี่ฉันสักหน่อย อีกเดี๋ยวจะลงมาหา”

“ได้สิ” ถังจือซย่าเท้าคางและพยักหน้า

จ้านฉิงเหย่เดินไปถึงที่ประตูและหันหน้ากลับมามองผู้หญิงที่อยู่หน้าโต๊ะทำงาน “จือซย่า เธอสนิทกับญาติผู้พี่ของฉันไหม”

ถังจือซย่าตอบกลับไปทันควัน “ไม่สนิท พวกเราไม่สนิทกันสักนิดเดียว”

จ้านฉิงเหย่ยิ้มและผลักประตูเดินออกไป

ถังจือซย่าอดไม่ได้ที่จะถอนหายใจออกมา ทำไมถึงรู้สึกว่าเหมือนเธอไปเป็นชู้กับสีจิ่วเฉินอย่างไรอย่างนั้น ทำไมต้องโกหกตลอดเวลาอย่างนี้ด้วยเนี่ย!”

เมื่อคิดอย่างรอบคอบแล้ว เธอกับสีจิ่วเฉินก็ไม่มีความสัมพันธ์อะไรกันจริงๆ ไม่นับว่าโกหกหรอก! เธอพูดปลอบใจตัวเอง

ถังจือซย่าหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาและส่งข้อความไปหาใครบางคน

[คืนนี้ฉันจะพาเฉินเฉินกับจ้านฉิงเหย่ไปกินข้าวนะ จะไม่ทำกับข้าวแล้ว] พอส่งข้อความเสร็จ ถังจือซย่าก็ถอนหายใจออกมา ดีใจที่ได้พักผ่อนหนึ่งคืน

ในเวลานั้นเอง หลี่เหมยก็เดินเข้ามา เธอพาผู้หญิงวัยรุ่นคนหนึ่งเข้ามาด้วย

“จือซย่า มีลูกค้ามาหาด้วยตัวเองแล้ว”

ตอนนี้ถังจือซย่ารู้สึกมืดมนเล็กน้อยเมื่อได้รับงานสั่งทำจากลูกค้า แต่เธอก็ยังรีบลุกขึ้นทักทายอย่างมีมารยาท “สวัสดีค่ะ”

“นักออกแบบถัง คืออย่างนี้ค่ะ เพื่อนของฉันสนใจงานออกแบบของคุณมาก เธออยากจะสั่งทำสร้อยคอให้กับแฟนของเธอ”

“ไม่มีปัญหาเลยค่ะ เชิญนั่งค่ะ ทำไมเพื่อนของคุณไม่ได้มาด้วยหรือคะ”

“ตอนนี้เธออยู่ต่างประเทศค่ะ ยังไม่ว่างกลับประเทศ เธอก็เลยฝากให้ฉันมาหาคุณ ให้คุณออกแบบให้”

หลี่เหมยและถังจือซย่ามองตากัน และหลี่เหมยก็พูดขึ้นมาเป็นนัยว่า “ลูกค้าที่สั่งทำบอกว่าเคยเห็นนิตยสารของเธอตอนที่อยู่ต่างประเทศ และเธอก็ชอบสไตล์การออกแบบของเธอมาก”

“ใช่ค่ะ เพื่อนของฉันเห็นนิตยสารของคุณตอนอยู่ที่ต่างประเทศ และชอบคุณมาก” ผู้หญิงคนนี้ยิ้มและพูดออกมา

ถังจือซย่าไม่นึกสงสัยเธอแล้ว เธอเคยขึ้นนิตยสารขณะอยู่ที่ต่างประเทศจริงๆ และเคยแบ่งปันประสบการณ์การออกแบบของเธอไปหลายครั้ง

“เพื่อนของฉันบอกว่าอยากออกแบบเป็นสร้อยคอคู่รักค่ะ เส้นที่ให้แฟนของเธอเป็นแม่กุญแจ ส่วนของเธอเป็นลูกกุญแจ เธอให้คุณถังออกแบบได้อย่างอิสระ แต่หวังว่าชิ้นงานจะเสร็จภายในสิ้นเดือนนี้ค่ะ”

ถังจือซย่ากะพริบตาและมองไปที่หลี่เหมย หลี่เหมยตรวจสอบเวลาอย่างละเอียดถี่ถ้วนและพูดว่า “ถ้าเกิดว่าสามารถออกแบบได้ภายในสามวัน สิ้นเดือนก็มีหวังที่ชิ้นงานจะเสร็จสมบูรณ์”

“ได้ค่ะ ฉันจะพยายามออกแบบให้เสร็จภายในสามวัน” ถังจือซย่ารับปาก

“ดีมากเลย เพื่อนของฉันอยากให้มีตัวหนังสือสองตัวอยู่ที่แม่กุญแจ เป็นตัวย่อนามสกุลของเธอและแฟนเธอ”

ถังจือซย่ารีบหยิบสมุดจดขึ้นมา “ได้ค่ะ เป็นตัวหนังสือภาษาอังกฤษตัวไหนคะ”

“แฟนของเธอเป็นตัว X พิมพ์ใหญ่ค่ะ ส่วนของเธอเป็นตัว S เธออยากให้มีสัญลักษณ์หัวใจอยู่ตรงกลางด้วยค่ะ”

“ได้ค่ะ ไม่มีปัญหา ฉันจะเพิ่มเข้าไปตอนที่ฉันออกแบบ” ถังจือซย่าพยักหน้า

“โอเคค่ะ แล้วราคาเป็นยังไงบ้างหรือคะ”

หลี่เหมยพูดกับเธอทันทีว่า “เพื่อนของคุณคิดว่าราคาเหมาะสมที่เท่าไหร่หรือคะ”

“ประมาณห้าล้านค่ะ”

ถังจือซย่าและหลี่เหมยมองตากัน ดูท่าเพื่อนของผู้หญิงคนนี้จะเป็นไฮโซสาว! ราคาสูงลิ่วขนาดนี้

“ได้ค่ะ ไว้ใจฝีมือนักออกแบบถังของเราได้เลย เธอจะต้องออกแบบแบบร่างด้วยความจริงใจ และทำให้ชิ้นงานออกมาดีที่สุดอย่างแน่นอน วัสดุและฝีมือที่พวกเราใช้รับรองว่าจะเป็นระดับสูงสุดในอุตสาหกรรมสายนี้อย่างแน่นอนค่ะ”

“ค่ะ งั้นฉันจ่ายค่ามัดจำแทนเพื่อนของฉันสองล้านหยวนก่อน และที่เหลือจะจ่ายหลังจากได้รับชิ้นงานแล้วนะคะ”

หลี่เหมยพาเธอออกไป จู่ๆ ถังจือซย่าก็มีแรงฮึดสู้ขึ้นมา คิดไม่ถึงว่ารายการสั่งจองที่ดีขนาดนี้จะเข้ามาหาเธอเอง เธอจะได้รับค่าคอมมิชชั่นสามเปอร์เซ็นต์ บวกกับโบนัสสิ้นปีอีก สำหรับเธอแล้วนี่เป็นเงินจำนวนมากเลยทีเดียว