รักป่วน ๆ ฉบับแม่เลี้ยงเดี่ยว นิยาย บท 160

แน่นอนว่าเธอสามารถไปนอนห้องของลูกชายได้ เพียงแต่เตียงของเธอ จะให้ผู้ชายมานอนแบบนี้ได้ยังไงกัน!

ต่อให้ผู้ชายคนนี้จะหน้าตาหล่อเหลา สง่างามไม่ธรรมดา แต่เธอไม่ชินที่จะให้ผู้ชายคนไหนมานอน

“ก็ได้ ให้คุณนอนได้หนึ่งคืน” ถังจือซย่ายืนเท้าสะเอว และท้ายที่สุดก็ใจอ่อน

ถังจือซย่าจึงไปอาบน้ำ คืนนี้เธอคงต้องไปนอนกับลูกชายหนึ่งคืนเสียแล้ว เมื่ออาบน้ำเสร็จ ถังจือซย่าใส่ชุดนอนกำลังคิดว่าจะเดินไปยังห้องนอนของลูกชาย

แต่ไม่รู้ว่ามีเทพหรือผีตนใดดลบันดาลให้นึกไปดูสีจิ่วเฉินก่อน กลัวว่าเขาจะมีอะไรผิดปกติ หรือไม่ก็ไปปรับแอร์ให้เขาเล็กน้อย ไม่ควรเย็นเกินไป เดี๋ยวเขาจะไม่สบายเอา

ถังจือซย่าปรับอุณหภูมิแอร์ขึ้นไปที่ยี่สิบเจ็ดองศา เมื่อมองเห็นว่าชายหนุ่มไม่ได้ห่มผ้าห่ม เธอจึงเดินไปที่ปลายเตียงหยิบผ้าห่มของเธอ ถังจือซย่าก้มตัวลงตั้งใจจะห่มผ้าห่มให้

ทันใดนั้น ผู้ชายที่กำลังนอนหลับอยู่จู่ ๆเบิกตากว้างขึ้นมา ฝ่ามือใหญ่จับแขนข้างหนึ่งของเธอและดึงเข้าหาตัว ถังจือซย่าล้มลงไปนอนคว่ำอยู่ในอ้อมอกของผู้ชาย นาทีต่อมา ร่างของผู้ชายก็กดทับลงมา

คนสองคนเผชิญหน้ากันด้วยบรรยากาศคลุมเครือ ถังจือซย่าโกรธจนเงยหัวขึ้นมา กลับสบตาเข้ากับสายตาคู่หนึ่งที่ล้ำลึกดุจทะเล ราวกับจะดูดกลืนเธอลงไปยังไงยังงั้น

“สีจิ่วเฉิน ปล่อยฉัน คุณอย่าทำเรื่องไม่ดีนะ”ถังจือซย่าพูดเตือนออกไป

“อะไรที่เรียกว่าไม่ดีล่ะ?” ชายหนุ่มยกมุมปากขึ้นยิ้มเล็กน้อย นาทีต่อมา ก็ประทับริมฝีปากลงจูบ ฝ่ามือใหญ่ประคองใบหน้าของเธอไว้ ไม่แม้แต่จะให้ถังจือซย่าได้หลบหนี

จูบของเขา มักทำให้ถังจือซย่าเกิดความรู้สึกขัดแย้งขึ้นในใจเสมอ อยากจะต่อต้าน แต่กลับค่อยๆจมดิ่งสู่ภวังค์

ผู้หญิงที่เพิ่งอาบน้ำมา ร่างกายหอมฟุ้งไปทั้งตัว แม้แต่ลมหายใจยังหอมหวาน สำหรับผู้ชายแล้ว เหมือนได้แกะของขวัญที่สุดแสนจะพิเศษ และแน่นอนว่าสีจิ่นเฉินสามารถแยกแยะได้ จะไม่ล้ำเส้นของเธอโดยเด็ดขาด

จูบนี้ทำให้ถังจือซย่าหายใจไม่เป็นจังหวะ ไม่มีเรี่ยวแรงใดๆ ในที่สุดชายหนุ่มก็หยุดจูบเสียที เขามองดูใบหน้าที่แดงระเรื่อของหญิงสาวที่อยู่ในอ้อมกอด พลางหัวเราะออกมาอย่างมีเสน่ห์ “ไหนบอกว่าไม่ชอบไงล่ะ?”

“คุณ...หลบไป”ถังจือซย่าผลักเขาออกอย่างไม่เกรงใจ “คุณดูแล้วไม่เห็นจะป่วยอะไร รีบขับรถของคุณกลับไปซะ”

สีจิ่วเฉินยังล้มตัวลงนอนบนเตียงของเธอต่อไป แสดงท่าทีง่วงนอนสุดๆ “ง่วง ไม่สามารถขับรถได้”

“คุณไม่ต้องแกล้งเลย” ถังจือซย่าพูดกระแทกแดกดันเขาไป ใครจะไปเชื่อเขา

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: รักป่วน ๆ ฉบับแม่เลี้ยงเดี่ยว