รักป่วน ๆ ฉบับแม่เลี้ยงเดี่ยว นิยาย บท 161

สีจิ่วเฉินส่งเด็กน้อยเสร็จแล้ว เขาไม่ได้รีบกลับไปที่บริษัททันที แต่กลับห่ออาหารเช้ากลับไปที่ย่านคอนโด ไปที่บ้านของถังจือซย่าอีกครั้ง เมื่อคืนถังจือซย่าให้กุญแจไว้กับเขา เขายังพกติดตัวอยู่

สีจิ่วเฉินเดินถืออาหารเช้าเข้ามา เหลียวมองไปยังห้องที่เปิดประตูไว้อยู่ ภายในห้องนอนใหญ่นั้นมีผู้หญิงนอนกอดม้วนตัวอยู่ในผ้าห่มราวกับเป็นกุ้งแทมปุระ เขาอดไม่ได้ที่จะยกมุมปากขึ้นยิ้มเล็กน้อย ก่อนจะเดินเข้าไปข้างใน

ถังจือซย่าไม่รู้เลยว่าตอนนี้มีผู้ชายคนหนึ่งกำลังยืนชื่นชมท่านอนของเธออยู่ มิฉะนั้นเธอคงจะได้นอนท่าดีๆกว่านี้หน่อย ณ ตอนนี้เธอนอนหลับเหมือนแมวน่ารักไร้เดียงสา สักพักหนึ่งก็เปลี่ยนเป็นท่านอนสบายๆ

ชายหนุ่มไม่รู้ตัวเลยว่าสายตาของเขา ณ เวลานี้อ่อนโยนดุจสายน้ำ ดวงตาของเขาเกิดประกายแห่งรัก

เมื่อผู้หญิงที่นอนอยู่บนเตียงเปลี่ยนท่าเป็นนอนกางแขนกางขาออก สายตาของสีจิ่วเฉินมองอย่างลึกซึ้งอยู่หลายนาที แสงอาทิตย์นอกหน้าต่างสาดส่องกระทบใบหน้าของเธอ เผยให้เห็นผิวที่เนียนละเอียด อีกทั้งสีของริมฝีปากเธอยังแลดูสุขภาพดีและอ่อนนุ่ม ความงามที่ทำให้คนที่ได้เห็นอดไม่ได้ที่จะใจเต้น ทำเอาผู้ชายอยากที่จะกัดลงไปหนึ่งครั้ง เพื่อลิ้มลองรสชาติ

ชุดนอนของถังจือซย่าก็เป็นแบบชุดคอลึก ทำให้เห็นกระดูกไหล่เผยออกมาส่วนหนึ่ง ยิ่งทำให้ภาพตรงหน้างดงามขึ้นไปอีก เขาอดไม่ได้ที่จะกลืนน้ำลาย ลูกกระเดือกขยับขึ้นลงอยู่หลายครั้ง

ปกติเขาคิดว่าเขาเป็นคนสงบนิ่งมาดมั่น ยับยั้งชั่งใจได้ แต่พออยู่ตรงหน้าผู้หญิงคนนี้ ทั้งหมดที่เคยเป็นกลับไร้ประโยชน์ ผู้หญิงคนนี้ทำให้เขาไม่อาจควบคุมจิตใจเอาไว้ได้

เขาไม่มองแล้วจะดีกว่า ถึงยังไงอนาคตก็ต้องเป็นของเขาอยู่ดี เขามั่นใจว่าต้องเป็นแบบนั้น เมื่อผู้ชายคิดได้เช่นนั้น ก็ขยับตัวลุกขึ้นเดินออกมา

แต่เดิมถังจือซย่าไม่มีนิสัยนอนขี้เซา เธอมีนาฬิกาส่วนตัวที่จะปลุกเธอให้ตื่นขึ้นมาอัตโนมัติ นั้นไง นอกหน้าต่างเริ่มมีเสียงบีบแตรของรถดังเข้ามา ปลุกเธอให้ตื่นขึ้นมาแล้ว

เธอลืมตาขึ้น เหม่อลอยสักครู่หนึ่ง เลิกผ้าห่มออกและลุกขึ้นจากเตียง เธอเดินโซเซเข้าไปล้างหน้า แปรงฟัน ตอนที่กำลังคิดอยากจะออกมาดื่มน้ำอยู่นั้น ก็ถูกผู้ชายที่นั่งอยู่บนโซฟาทำให้ตกใจจนวิญญาณแทบหลุด

“คุณ...”ดวงตาโตๆของถังจือซย่าก็เบิกกว้าง จ้องมองผู้ชายที่นั่งอยู่บนโซฟาอย่างโกรธเคือง “ทำไมคุณถึงกลับมาอีกเล่า!”

“ฉันเอาอาหารเช้ามาให้เธอ” เขายักคิ้วตอบ

ถังจือซย่าหันไปมองประตูห้องนอนเล็กน้อย เธอเปิดทิ้งไว้ ดังนั้น ผู้ชายคนนี้ก็สามารถเข้ามาในห้องนอนของเธอได้ตลอดเวลาน่ะสิ?

เขาได้มาดูตอนที่เธอนอนหลับหรือเปล่า?

คำตอบมันเห็ดชัดเจนอยู่แล้ว ผู้ชายคนนี้ต้องเข้ามาดูแน่นอน เธอนอนน้ำลายไหลหรือเปล่า มีทำท่าทางแปลกๆหรือเปล่า หรือไม่ก็เธอมีการพูดละเมออะไรหรือเปล่า?