“แสดงว่า คืนนี้คุณนอนคนเดียว?” ผู้ชายถามด้วยสายตาที่ไม่หวังดีบางอย่าง
สติของถังจือซย่าตึงไปเลย หันไปมองเขา “คุณหมายความว่าอะไร?”
“ไม่ได้หมายความว่าอะไร ก็แค่อยากนอนที่เตียงคุณ”
“คุณอย่าเกินไปนะ รีบกลับไปนอนที่บ้านคุณซะ ไม่งั้น คราวหน้าฉันจะไม่อนุญาตให้คุณมาทานข้าวบ้านฉันอีกแล้ว”
“คุณพ่อคุณมีความสุขมากในคืนนี้ แต่เวลามันก็แค่สามเดือนเท่านั้น สามเดือนให้หลัง บริษัทของเขาจะโดนซื้อกิจการ ถ้าคุณยังอยากเห็นคุณพ่อคุณมีความสุขอีก คืนนี้ก็ต้องให้ผมนอนที่นี่” สายตาของผู้ชายมองไปที่แสงไฟที่อยู่ทางไกล แล้วพูดคำพูดที่ไร้น้ำใจ
ตาคู่สวยของถังจือซย่าสั่นนิดหนึ่ง อึ้งไปแป๊บหนึ่ง
“ฝั่งนั้นมีความสามารถที่เก่งมาก ถ้าผมไม่ออกโรง ไม่มีใครช่วยบริษัทของพ่อคุณได้ หรือว่าช่วงนี้ คุณพ่อคุณต้องไปขอร้องคนไปทั่ว ใช้เส้นสาย สุดท้ายแล้วก็หนีไม่พ้นโชคชะตาที่ถูกซื้อกิจการ”
จู่ๆ ถังจือซย่าก็เหมือนถูกดูดพลังไป เธอตกเข้าไปในภาวะที่กลืนไม่เข้าคายไม่ออก เธอทั้งไม่อยากให้บริษัทคุณพ่อเกิดเรื่อง และไม่อยากขอร้องเขา
“บางครั้งคุณพ่อฉันอาจจะโชคดีก็ได้ บริษัทเขา…” ถังจือซย่าพูดต่อไปไม่ไหว โชคของคุณพ่อในช่วงหลายปีนี้ มันก็เพราะว่ามีผู้ชายคนนี้ค่อยช่วยเหลืออยู่ข้างหลังเอง
“ถังจือซย่า คุณคิดว่าจะให้คุณพ่อคุณไปขอร้องอ้อนวอนคนอื่นดี หรือคุณมาขอร้องผมดี?” สีจิ่วเฉินเสียงแหบไปนิดหนึ่ง “ถึงแม้ว่าในระหว่างพวกเราไม่มีบุญคุณเข้ามาเกี่ยวข้อง แต่ว่า ผมก็ยังพร้อมที่จะช่วยพวกคุณนะ”
ถังจือซย่าหันไปมองนอกหน้าต่างที่มีแสงไฟนับหมื่นดวง ที่เหมือนกับว่าไม่มีที่ว่างสำหรับปัญหาของเธอในค่ำคืนนี้ ทำไมเรื่องมันถึงกลายเป็นแบบนี้?
ผู้ชายที่เธอไม่อยากขอร้องที่สุด ดันเป็นคนที่สามารถช่วยแก้ปัญหาทั้งหมดให้เธอได้
มันก็เพราะว่าหยิ่งในศักดิ์ศรีไม่พอ และไม่อยากให้คุณพ่อไปขอร้องอ้อนวอนคนอื่นไปทั่ว ถังจือซย่ากัดปากแดงของตัวเอง เงยหน้าไปมองชายหนุ่ม “คุณอยากนอนเตียงของฉันหรือเตียงของลูกชายฉัน?”
“เตียงของคุณ” ผู้ชายขยับริมฝีปาก ตอบได้เต็มปากมาก
ถังจือซย่าพูดเสร็จ ก้มศีรษะลงรู้สึกเหมือนว่าหลักการของตัวเองถูกพังลง เธอเริ่มดูถูกตัวเอง
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: รักป่วน ๆ ฉบับแม่เลี้ยงเดี่ยว
ค่าต่อการอ่านหน้าต่อไปแพงจังค่ะ...
มาแล้ว พึ่งเข้ามาดู...
รอๆๆคะ...
สรุปเรื่องไม่ไปต่อแล้วเหรอค่ะ ติดตามมาตลอดหายไปอีกรอบ เสียดายจังค่ะ กำลังสนุกเลย ด้วยเพราะเหตุผลอะไร ยังไงก็ขอขอบคุณค่ะที่ทำให้การอ่านมีความสุขกับตัวละครที่สร้างจินตนาการให้นะ่ค่ะ...
เรืองหยุดชะงักอีกรอบแล้ว ผู้แต่งไม่สบายหรือเปล่าค่ะ หรือติดอะไรยังก็ขอเป็นกำลังใจให้น่ะค่ะ รอการกลับมาของนิยายเรื่องนี้อยู่ตลอดค่ะ...
หายไป 3 วันแล้ว ไม่ลงตอนเพิ่ม มีอะไรไหมค่ะ แอดมิน.....
หายไป 2 วันแล้ว ไม่ลงตอนเพิ่ม มีอะไรไหมค่ะ แอดมิน...
สนุกมากค่ะ อยากให้ลงสักวันล่ะ 20 ตอนเลยค่ะ สนุกมากๆๆและมีลุ้นด้วยว่าจะยังไงต่อ ต่อไปจะเป็นคู่ของท่านรองปะค่ะ รองประธาน น่ะจะมีนะ555...
น่าสงสารนางเอกจัง และสงสารพระเอกที่จะบอกคนที่ตนเองรักยังไง ว่าคู่หมั้นตัวเองเป้นญาติกัน...
ติดตามต่อค่ะ สนุกมากๆๆๆ...