รักป่วน ๆ ฉบับแม่เลี้ยงเดี่ยว นิยาย บท 271

“พ่อค่ะ ขอร้องล่ะ ให้พวกเราไปเถอะนะ! ลูกอยากไป” ถังชิงชิงห่อริมฝีปากแดงๆ ทำปากจู๋ 

“อาจวิ้น คุณให้พวกเราได้ไปเปิดหูเปิดตาสักหน่อยเถอะ คืนวันนั้นต้องมีแขกมากันเยอะแยะมากมาย ไม่มีใครสังเกตเห็นพวกเราหรอก พวกเราสัญญาว่าจะไม่สร้างความลำบากให้กับคุณ” ดวงตาของหลี่เจี๋ยเต็มไปด้วยสายตาอ้อนวอน

ถังจวิ้นครุ่นคิดเล็กน้อย ช่วงนี้เขาละเลยสองแม่ลูกคู่นี้จริงๆ นั่นแหละ อีกทั้งงานแบบนี้ก็เป็นโอกาสหายากที่จะได้ออกไปเปิดหูเปิดตา เขาเอ่ยขึ้นมาอย่างใจอ่อน “ได้ งั้นก็ใส่ชุดที่ดูดีหน่อยและไปด้วยกันเถอะ!”

ตอนช่วงบ่าย ถังชิงชิงก็ไปเดินช็อปปิ้งที่ร้านขายชุดราตรีกับแม่อย่างมีความสุข ถังชิงชิงไม่ลืมที่จะไปโอ้อวดกับซ่งซาน จึงส่งข้อความไปหาเธอ “ซานซาน เธอลองเดาดูสิว่าวันเสาร์นี่ฉันจะไปไหน?”

“ไปไหน?”

“ฉันจะไปงานเลี้ยงวันเกิดนายหญิงใหญ่สีพร้อมกับพ่อของฉัน”

“ชิงชิง เย็นนี้มีเวลาว่างมั้ย? พวกเราออกมาเจอกันหน่อยเถอะ!” ซ่งซานพิมพ์ถามต่อ 

“ดีสิ!” ถังชิงชิงรีบตอบรับทันที นึกว่าเป็นแค่การนัดคุยเล่นเรื่อยเปื่อยกับเพื่อนเท่านั้น 

ขณะนั้นเอง ซ่งซานที่กำลังอยู่ในวิลล่า เมื่อเห็นข้อความของถังชิงชิง เธอนึกไม่ถึงว่าถังชิงชิงจะมีวาสนาได้ไปร่วมงานเลี้ยงวันเกิดของตระกูลสี ดังนั้น พวกเขาต้องเจอกันแน่นอน ก่อนที่จะถึงตอนนั้น เธอจะต้องอธิบายให้ถังชิงชิงฟังเสียก่อน กลัวว่าเมื่อถึงตอนนั้นถังชิงชิงจะฉีกหน้าเธอเข้าให้

ซ่งซานมองดูเวลาก่อนที่เธอจะหยิบมือถือขึ้นมาโทรออกไปยังเบอร์ของสีจิ่วเฉิน

ในห้องหนังสือของสีจิ้วเฉิน ขณะที่ชายหนุ่มกำลังจัดการข้อมูลในอีเมลอยู่นั้นก็มองเห็นมือถือที่วางอยู่บนโต๊ะสั่นขึ้น เขามองดูเล็กน้อย ก่อนที่จะยื่นมือออกไปรับ “ฮัลโหล ซานซาน”

“จิ่วเฉิน ฉันอยากจะถามคุณหน่อย วันเสาร์นี้ใช่วันเกิดของคุณย่าใช่ไหม!” ซ่งซานที่อยู่ปลายสายแกล้งถามลองเชิง

คิ้วเรียวได้รูปของสีจิ่วเฉินขมวดขึ้น เขาถามกลับด้วยน้ำเสียงทุ้มต่ำ “คุณไปรู้มาจากที่ไหน?”

“ฉันบังเอิญไปเห็นข่าวเมื่อสองปีที่แล้ว พอดีในนั้นมีเขียนวันเกิดของคุณย่าอยู่ ฉันลองมานับๆ ดูแล้วตรงกับวันเสาร์นี้พอดีเลย! ฉันเลยถามดูว่าคุณย่าจะจัดงานเลี้ยงฉลองวันเกิดหรือเปล่า?” ซ่งซานเอ่ยถามด้วยความคาดหวัง

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: รักป่วน ๆ ฉบับแม่เลี้ยงเดี่ยว