รักป่วน ๆ ฉบับแม่เลี้ยงเดี่ยว นิยาย บท 33

“จริงเหรอ ถ้างั้นแฟนสาวของเขาตั้งใจแสดงความรักหรือเปล่า จูบพิมพ์ริมฝีปากบนคออันสูงส่งของเขา”

“จริงสิ! นี่มันหมายความว่าประธานสีต้องเป็นผู้ชายที่ร้อนแรงแน่ๆ สามารถนอนบนเตียงกับเขาได้ นี่มันคือรสชาติของชีวิตจริงๆเลย!”

“อา...ใครในบริษัทของเราที่จะสามารถปีนขึ้นบนเตียงของประธานสีได้บ้าง”

“ฉันมองเห็นว่าถังจือซย่ามีความสามารถนี้ ความสวยนี่ไม่ต้องพูดถึงเลย แล้วยังก่อปัญญาโดยที่ไม่ถูกไล่ออก ฉันไม่เชื่อเลยถ้าเธอไม่เคยมีความสัมพันธ์กับประธานสี ต้องรู้ว่าประธานสีเพิ่งจะไล่ผู้จัดการหลัวออกเมื่อสองวันก่อน แล้วเรื่องที่ผู้จัดการหลัวทำผิดพลาดเป็นแค่เรื่องเล็กน้อยเท่านั้น”

“เป็นไปได้ไหมว่ารอยจูบนั้นไม่ใช่ของแฟนสาวของเขา แต่เป็นของถังจือซย่า? เธอตั้งใจจูบที่นี่เพื่อประกาศสงครามกับแฟนสาวของประธานสี?”

จินตนาการของพนักงานหญิงทั้งสามคนนี้ไม่ค่อยดีนัก พวกเธอแทบจะกลายเป็นนักเขียนและนักสืบแล้ว

ในห้องเล็กๆใบหน้าของซ่งซานเปลี่ยนไปครั้งแล้วครั้งเล่า ในตอนนี้เธอรู้สึกว่ารอยที่คอของสีจิ่วเฉินไม่ได้ดูเหมือนเป็นโรคภูมิแพ้

แฟนสาวที่พวกนางพูดถึงกันคงหมายถึงเธอ แต่รอยจูบนั่นไม่ได้เกี่ยวอะไรกับเธอเลย ถ้าไม่ใช่เธอ ก็หมายความว่านั่นเป็นรอยจูบของผู้หญิงคนอื่น

เมื่อคืนเขาอยู่กับใคร? มันจะเป็นรอยจูบของถังจือซย่าจริงๆเหรอ

ในใจของซ่งซานพองขึ้นยุบลงด้วยความหึงหวง เขาพยายามจะปกปิดเธอ ถ้าไม่ใช่ถังจือซย่าแล้วจะเป็นใคร มีผู้หญิงใกล้ตัวสีจิ่วเฉินที่สามารถสนิทสนมกับเขาแบบนี้ได้หรือไม่

แต่ไม่ว่าจะเป็นใครก็ตาม ซ่งซานต้องการให้มันออกไปให้หมด สีจิ่วเฉินต้องเป็นแค่ของเธอคนเดียวเท่านั้น

เมื่อซ่งซานกลับมาที่สำนักงาน เธอเห็นฉู่เฮ่านั่งอยู่บนโซฟาแต่ไม่เห็นสีจิ่วเฉิน

“จิ่วเฉินล่ะ?”

“ขออภัยนะครับคุณซ่ง ประธานสีมีธุระที่สำนักงานใหญ่ต้องรีบกลับไปจัดการ เขาให้ผมไปส่งคุณที่บ้าน” ฉู่เฮ่ากล่าวอย่างมีมารยาท

หัวใจของซ่งซานเต็มไปด้วยความสูญเสียที่เจ็บปวด สีจิ่วเฉินชดเชยให้เธอเป็นวัตถุที่เป็นรูปธรรมโดยไม่ลังเลใจ แต่เขากลับไม่เคยอยู่ใกล้ชิดกับเธอเลย เขามักจะทำให้เธอรู้สึกว่าจะใกล้ชิดกันก็ไม่ใช่ จะห่างเหินกันก็ไม่เชิง

แต่เธอก็ตกหลุมรักเขาอย่างถอนตัวไม่ขึ้น เธอคิดถึงเขาทุกวันทุกคืน มากจนกระทั่งอยากที่จะอุทิศกายถวายชีวิตให้เขาเลยทันที

สิ่งที่เธอต้องการไม่ใช่สิ่งตอบแทนที่เป็นวัตถุ แต่เธอต้องการทุกอย่างจากเขา ที่สำคัญกว่านั้นคือตำแหน่งของภรรยาสี

“ฉันขับรถมา ผู้ช่วยฉู่ เมื่อคืนประธานสีได้ทำงานล่วงเวลาที่บริษัทหรือเปล่า” ซ่งซานถามด้วยความสงสัย

ซ่งซานถือกระเป๋าก่อนจะเดินออกไป ในใจของเธอเต็มไปด้วยความสงสัย สรุปแล้วผู้หญิงที่อยู่กับสีจิ่วเฉินเมื่อคืนนี้คือใครกันแน่