สีจิ่วเฉินไม่เคยถูกปฏิบัติแบบนี้
หัวใจของถังจือซย่าเต้นแรงด้วยความรู้สึกที่ซับซ้อนมากมายแล้วเธอก็พูดขึ้นว่า "สีจิ่วเฉินพวกเราอย่าเจอกันอีกเลย ลืมทุกอย่างที่เคยเกิดขึ้นเถอะ! จากนี้ไป เราจะเป็นแค่คนแปลกหน้ากัน"
คนแปลกหน้า สามคำ แทงใจสีจิ่วเฉินอย่างโหดเหี้ยม
"ใครอยากเป็นคนแปลกหน้ากับคุณ? ผมต้องการให้คุณเป็นภรรยาของผม ผมต้องการแต่งงานกับคุณและมอบครอบครัวที่สมบูรณ์ให้คุณและเฉินเฉิน" สีจิ่วเฉินกัดฟันและโต้กลับ น้ำเสียงของเขาหนักแน่น
"คุณอยากรู้ไหมว่าสีรุ่ยหมิงพูดอะไรกับฉัน ฉันจะบอกให้ ตอนนั้นเพื่อที่จะช่วยคุณ คุณย่าของคุณโทรศัพท์ไปข่มขู่นายกเทศมนตรี โดยบอกว่าถ้าไม่ช่วยหลานชายของเธอ เธอจะทำให้ตลาดหุ้นแห่งชาติ พังและเธอจะสร้างวิกฤตการทางการเงิน" ตาของถังจือซย่าแดงทันที เธอกัดริมฝีปากและพูดว่า "นายกเทศมนตรีเลยขอให้สถานีตำรวจหาทางช่วยคุณทุกวิถีทาง แม้กระทั่งต้องเสียสละชีวิตคนก็ต้องช่วยให้ได้ ดังนั้นฉันจึงเสียแม่ไป”
น้ำตาของถังจือซย่าไหลออกมาอย่างกะทันหัน เธอไม่ได้เช็ดมัน แต่จ้องไปที่เขาอย่างโกรธเคือง "ฉันจะไม่ต้องสูญเสียแม่ เป็นเพราะช่วยคุณ ฉันถึงเสียแม่ไป"
สีจิ่วเฉินมองดูน้ำตาของเธอ ทุกๆ หยดเหมือนเปลวไฟที่เผาไหม้ใจของเขา นี่เป็นครั้งแรกที่เขาได้ยินเรื่องที่คุณย่าข่มขู่นายกเทศมนตรีในปีนั้น
เพื่อช่วยเขา คุณย่าถึงกับทำเรื่องนี้ลงไป ไม่แปลกใจเลยที่ตอนนั้นคุณย่าถึงปราถนาที่จะให้เขาแต่งงานกับเธอขนาดนั้น ตลอดหลายปีที่ผ่านมา คุณย่าต้องใช้ชีวิตจมอยู่กับความรู้สึกผิดแน่เลย
“ผมขอโทษ!” สีจิ่วเฉินมองดูน้ำตาของเธอ นอกจากในใจที่เต็มไปด้วยคำขอโทษ เขาก็ไม่สามารถทำอะไรได้
ต่อให้เขาอยากจะกอดเธอไว้ในอ้อมแขนและเช็ดน้ำตาให้เธอก็ตาม
แต่เขาเสียสิทธิ์นั้นไป
ถังจือซย่าสูดหายใจเข้าลึกๆ และลืมตาขึ้น น้ำตาของเธอหยุดไหลแล้วเสียงของเธอก็สงบลง "ฉันไม่อยากจะเจอคุณกับคนในตระกูลคุณอีก เราไม่ต้องติดต่อกันอีก"
ราวกับว่าจู่ๆ ระหว่างพวกเขาก็มีร่องน้ำที่เชื่อมต่อกันไม่ได้ปรากฏขึ้น ลำธารนี้ไม่สามารถเติมเต็มด้วยเงินและความรู้สึกได้ กระทั่งชาตินี้ก็ไม่สามารถทำให้มันหายไปได้
“ผมขอโทษคุณและครอบครัวของคุณแทนคนตระกูลผมด้วย” สีจิ่วเฉินมองเธอด้วยสายตาเจ็บปวด
ถังจือซย่าหันหน้าหนีและปาดน้ำตา "ไม่ต้อง คุณไปเถอะ!"
น้ำเสียงของสีจิ่วเฉินดูเหมือนกำลังลองใจเธอ "ถ้าคุณเกลียดที่จะเห็นหน้าผม ผมรับประกันว่าผมจะไม่มาให้คุณเห็นอีก"
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: รักป่วน ๆ ฉบับแม่เลี้ยงเดี่ยว
สงสัยไม่เขียนต่อแล้วใช่ไหมค่ะ เพราะรอนานมาก เป็นอะไรไหมค่ะ แอดมินตอบให้หายสงสัยด้วยค่ะ คิดถึงเรื่องนี้อยากอ่านต่อค่ะ...
แอดมินจ๋า...รอๆๆๆๆอ่านตอนต่อไปอยู่นะคะ...ขอบคุณค่ะ...
ตอนที 519 รออยู่น่ะค่ะ ติดตามผลงานค่ะ...
ขอบคุณแอดมินมากกนะคะ...วันนี้ได้อ่านหลายตอน...สมกับการรอคอยค่ะ......
ลุ้นมากๆๆเลย มาได้1ตอนก็ยังดีค่ะ ขอบคุณแอดมินค่ะ...
คิดถุงประธานสี และจือชย่า และเฉิน เฉิน เหลือเกินแว้ววค่ะ แอดมินจ๋า...อยากอ่านมากมายย......
งอแงไม่ได้อ่าน...
1 อาทิตย์ แล้วค่ะ แอดมิน มาดูทุกวันแล้วค่ะ...
รออยู่นะคะ พรีสสสส...
มาเช็ควันที่4 วันแล้ว ยังไม่มีเพิ่มเติมเลยค่ะ...