ถังจือซย่ารีบขึ้นลิฟต์ไปที่ชั้นแปดเธอยืนอยู่หน้าห้องทำงานของท่านประธานและเคาะประตู เธอผลักประตูเข้าไปโดยไม่รอคำตอบจากข้างคนข้างใน
มองไปที่ลูกชายที่อยู่บนโซฟาของสีจิ่วเฉิน เธอถอนหายใจด้วยความโล่งอกและร้องออกมาอย่างโกรธเคือง "ถังอวี่เฉิน ลูกอยากให้หม่ามี๊ตกใจตายใช่ไหม เที่ยวไปไหนไปทั่ว"
ถังอวี่เฉิน ไม่คิดมาก่อนว่า เขาจะทำให้หม่ามี๊ตกใจจนหน้าซีด เขารีบวิ่งเข้าไปกอดขาเธอ “หม่ามี๊ ผมขอโทษ ผมผิดไปแล้ว”
ถังจือซย่าก็รู้ว่าน้ำเสียงของตนนั้นดุเกินไป เธอกอดถังอวี่เฉินไว้และถอนหายใจ “อย่าเที่ยวไปไหนไปทั่วสิ”
“เธอไปทำงานได้อย่างสบายใจเลย ส่งเขาให้ผม ผมจะดูแลลูกชายของคุณให้” เสียงผู้ชายต่ำทุ้มดังมาจากด้านหลัง
ถังจือซย่าตกตะลึง ไม่สิ ผู้ชายคนนี้มาที่นี่เพื่อตอบแทนบุญคุณของเธอ เธอไม่ต้องการรับความช่วยเหลืออะไรจากเขานอกจากเรื่องงาน ยิ่งไม่ต้องพูดถึงการดูแลลูกชายของเธอ เธอยิ่งไม่อยากรบกวนเขา
“ไม่ล่ะ ขอบคุณ” ถังจือซย่ากล่าวอย่างไม่พอใจ
“หม่ามี๊ ผมชอบอยู่กับคุณลุงสุดหล่อ หม่ามี๊ให้ผมอยู่กับเขาที่นี่รอหม่ามี๊เลิกงานนะฮะ” เจ้าเด็กน้อยถามอย่างร่าเริงและตั้งหน้าตั้งตารอ
ถังจือซย่าหมดคำจะพูดกับลูกชายของเธอ ติดใครไม่ติด ทำไมต้องติดสีจิ่วเฉินด้วยนะ
“ไม่ได้ หม่ามี้ยังต้องกลับไปประชุมที่ออฟฟิศของหม่ามี๊ แล้วก็จะพาลูกไปกินของอร่อยๆตอนเที่ยงด้วย”
“ไม่เอา ไม่เอา! ผมจะอยู่เล่นกับคุณลุงสุดหล่อที่นี่” เด็กน้อยแสดงท่าทีดื้อดึงที่เห็นได้น้อยหนัก
ถังจือซย่าคิดถึงการประชุมที่ยังคงดำเนินอยู่ มันเกี่ยวข้องกับการเปิดตัวผลิตภัณฑ์ตัวใหม่ เธอกัดฟัน เงยหน้าขึ้นและพูดกับชายผู้มีอำนาจที่อยู่ข้างหน้าเธอว่า "งั้นรบกวนนายช่วยดูแลแทนฉันด้วย"
“อืม!” สีจิ่วเฉินพยักหน้า
“เฉินเฉิน อย่าก่อเรื่องนะเข้าใจไหม หม่ามี๊ไปประชุมก่อน”
“ผมไม่ดื้อแน่นอนฮะ” เด็กน้อยรับปาก
ถังจือซย่าหันหลังกลับและออกไปประชุม เด็กน้อยกลับนั่งที่โซฟาอย่างมีความสุขและเล่นรูบิคที่หยิบมาจากกระเป๋าเป้ของเขา
สีจิ่วเฉินนั่งตรงข้ามเขา มองดูเจ้าตัวเล็กหมุนรูบิคอย่างชำนาญ เขาหมุนรูบิคทั้งหกด้านเสร็จภายในเวลาไม่ถึงสองนาที แสดงให้เห็นว่าสติปัญญาของเขาดีมาก
“ใครเป็นคนสอนเธอเหรอ”
ถังจือซย่าเวียนหัวอย่างสงสัย สีจิ่วเฉินพาลูกชายไปทานอาหารกลางวันจริงๆเหรอ ได้ขออนุญาตเธอแล้วหรือยัง
น่ารังเกียจ ผู้ชายคนนี้พาลูกชายของเธอไปไม่บอกไม่กล่าวเลย เขาไม่ให้เกียรติเธอเลย
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: รักป่วน ๆ ฉบับแม่เลี้ยงเดี่ยว
สงสัยไม่เขียนต่อแล้วใช่ไหมค่ะ เพราะรอนานมาก เป็นอะไรไหมค่ะ แอดมินตอบให้หายสงสัยด้วยค่ะ คิดถึงเรื่องนี้อยากอ่านต่อค่ะ...
แอดมินจ๋า...รอๆๆๆๆอ่านตอนต่อไปอยู่นะคะ...ขอบคุณค่ะ...
ตอนที 519 รออยู่น่ะค่ะ ติดตามผลงานค่ะ...
ขอบคุณแอดมินมากกนะคะ...วันนี้ได้อ่านหลายตอน...สมกับการรอคอยค่ะ......
ลุ้นมากๆๆเลย มาได้1ตอนก็ยังดีค่ะ ขอบคุณแอดมินค่ะ...
คิดถุงประธานสี และจือชย่า และเฉิน เฉิน เหลือเกินแว้ววค่ะ แอดมินจ๋า...อยากอ่านมากมายย......
งอแงไม่ได้อ่าน...
1 อาทิตย์ แล้วค่ะ แอดมิน มาดูทุกวันแล้วค่ะ...
รออยู่นะคะ พรีสสสส...
มาเช็ควันที่4 วันแล้ว ยังไม่มีเพิ่มเติมเลยค่ะ...