รักป่วน ๆ ฉบับแม่เลี้ยงเดี่ยว นิยาย บท 40

จ้านฉิงเหย่ได้รับโทรศัพท์จากคุณยายของเขาระหว่างทาง แต่เขาได้ตกลงที่จะไปทานอาหารเย็นกับแม่ของถังจือซย่าไว้ ดังนั้นเขาจึงเลือกกลับไปทานอาหารมื้อเย็นกับที่บ้านแทนที่จะเป็นมื้อกลางวัน

ในภัตตาคาร

จ้านฉิงเหย่พูดถึงแพลนในการกลับมาของเขา ครั้งนี้เขากลับมาที่ประเทศจีนเพื่อสืบทอดธุรกิจของครอบครัว

“ครอบครัวคุณทำอะไรกันแน่ ช่วยบอกฉันหน่อยได้ไหม” ถังจือซย่าถามอย่างสงสัย

จ้านฉิงเหย่ยิ้มอย่างลึกลับ ตอนอยู่ที่ต่างประเทศเขาจงใจปิดบังภูมิหลังของครอบครัวและให้เธอรู้จักเขาในฐานะผู้จัดการโรงแรมธรรมดา

ในเวลานี้ เขาไม่ต้องการที่จะปิดบังอีกต่อไป เขาชี้ไปที่โรงแรมหรูนอกหน้าต่างแล้วพูดว่า "นั่นคือโรงแรมของผม"

ถังจือซย่ามองออกไปนอกหน้าต่าง นั้นคือโรงแรมหรูระดับเจ็ดดาว คาดไม่ถึงว่ามันคือบ้านของเขา

“ครอบครัวของผมมีอุตสาหกรรมในสามสิบหกแห่งทั่วโลก ที่ที่ผมไปฝึกงานในต่างประเทศก็คือบริษัทของครอบครัวผมด้วยเช่นกัน จือซย่าผมขอโทษ ผมไม่ได้ตั้งใจที่จะปิดบังคุณ " จ้านฉิงเหย่รู้สึกผิดมากๆ

ถังจือซย่ายิ้มบาง “ไม่เป็นไร ฉันก็คิดไม่ถึงว่าคุณจะเป็นถึงคุณชายของตระกูลไฮโซ”

“อย่าพูดอย่างนั้นสิ ในสายตาของคุณ ผมก็ยังเป็นผม ไม่มีอะไรเปลี่ยนแปลงไป” จ้านฉิงเหย่รีบอธิบาย

ถังจือซย่ายักไหล่และกล่าวว่า "ได้เป็นเพื่อนกับคุณ ก็ถือว่าเป็นโชคของฉันเช่นกัน! ฉันสามารถพูดกับคนอื่นได้อย่างภาคภูมิใจว่าฉันเป็นเพื่อนกับคุณ!"

จ้านฉิงเหย่มองเธอ และยิ้มเจื่อนในใจ ทำไมเขาถึงต้องอยากเป็นเพื่อนกับเธอ เขาอยากจะใกล้ชิดกับเธอให้มากขึ้น แน่นอนว่า เขาไม่รีบ ปล่อยให้มันค่อยเป็นค่อยไป

ในตอนบ่าย จ้านฉิงเหย่ไปชอปปิ้งกับถังอวี่เฉิน ซื้อเสื้อผ้าและชุดออกงาน ถ้าถังจือซย่าไม่ห้ามเขา เขาอาจจะย้ายร้านเลโก้ทั้งหมดไปไว้ที่บ้านเธอด้วยก็เป็นได้

เธอรู้ว่าเขามีเงิน แต่ก็ไม่ควรจะโอ๋ลูกแบบนี้ เธอกลัวเด็กน้อยจะเสียนิสัย

วันนี้เด็กน้อยมีความสุขมาก เขาได้รับของขวัญมากเกินไปแล้ว และทั้งหมดนี้เป็นของโปรดของเขา

ณ คอนโดของถังจือซย่า เจ้าตัวเล็กไปที่ห้องเพื่อแกะของขวัญ ถังจือซย่าเทน้ำหนึ่งแก้วให้เขาแล้วถามด้วยความสงสัย "จ้านฉิงเหย่คุณรู้จักสีจิ่วเฉินไหม"

ถังจือซย่าตกใจจนพูดไม่ออก อะไรนะ สีจิ่วเฉินเป็นลูกพี่ลูกน้องของจ้านฉิงเหย่ ไม่แปลกใจเลยที่ครอบครัวเขาจะรวยขนาดนี้ ที่แท้ก็เป็นครอบครัวเดียวกันนี่เอง!