รักป่วน ๆ ฉบับแม่เลี้ยงเดี่ยว นิยาย บท 40

จ้านฉิงเหย่ได้รับโทรศัพท์จากคุณยายของเขาระหว่างทาง แต่เขาได้ตกลงที่จะไปทานอาหารเย็นกับแม่ของถังจือซย่าไว้ ดังนั้นเขาจึงเลือกกลับไปทานอาหารมื้อเย็นกับที่บ้านแทนที่จะเป็นมื้อกลางวัน

ในภัตตาคาร

จ้านฉิงเหย่พูดถึงแพลนในการกลับมาของเขา ครั้งนี้เขากลับมาที่ประเทศจีนเพื่อสืบทอดธุรกิจของครอบครัว

“ครอบครัวคุณทำอะไรกันแน่ ช่วยบอกฉันหน่อยได้ไหม” ถังจือซย่าถามอย่างสงสัย

จ้านฉิงเหย่ยิ้มอย่างลึกลับ ตอนอยู่ที่ต่างประเทศเขาจงใจปิดบังภูมิหลังของครอบครัวและให้เธอรู้จักเขาในฐานะผู้จัดการโรงแรมธรรมดา

ในเวลานี้ เขาไม่ต้องการที่จะปิดบังอีกต่อไป เขาชี้ไปที่โรงแรมหรูนอกหน้าต่างแล้วพูดว่า "นั่นคือโรงแรมของผม"

ถังจือซย่ามองออกไปนอกหน้าต่าง นั้นคือโรงแรมหรูระดับเจ็ดดาว คาดไม่ถึงว่ามันคือบ้านของเขา

“ครอบครัวของผมมีอุตสาหกรรมในสามสิบหกแห่งทั่วโลก ที่ที่ผมไปฝึกงานในต่างประเทศก็คือบริษัทของครอบครัวผมด้วยเช่นกัน จือซย่าผมขอโทษ ผมไม่ได้ตั้งใจที่จะปิดบังคุณ " จ้านฉิงเหย่รู้สึกผิดมากๆ

ถังจือซย่ายิ้มบาง “ไม่เป็นไร ฉันก็คิดไม่ถึงว่าคุณจะเป็นถึงคุณชายของตระกูลไฮโซ”

“อย่าพูดอย่างนั้นสิ ในสายตาของคุณ ผมก็ยังเป็นผม ไม่มีอะไรเปลี่ยนแปลงไป” จ้านฉิงเหย่รีบอธิบาย

ถังจือซย่ายักไหล่และกล่าวว่า "ได้เป็นเพื่อนกับคุณ ก็ถือว่าเป็นโชคของฉันเช่นกัน! ฉันสามารถพูดกับคนอื่นได้อย่างภาคภูมิใจว่าฉันเป็นเพื่อนกับคุณ!"

จ้านฉิงเหย่มองเธอ และยิ้มเจื่อนในใจ ทำไมเขาถึงต้องอยากเป็นเพื่อนกับเธอ เขาอยากจะใกล้ชิดกับเธอให้มากขึ้น แน่นอนว่า เขาไม่รีบ ปล่อยให้มันค่อยเป็นค่อยไป

ในตอนบ่าย จ้านฉิงเหย่ไปชอปปิ้งกับถังอวี่เฉิน ซื้อเสื้อผ้าและชุดออกงาน ถ้าถังจือซย่าไม่ห้ามเขา เขาอาจจะย้ายร้านเลโก้ทั้งหมดไปไว้ที่บ้านเธอด้วยก็เป็นได้

เธอรู้ว่าเขามีเงิน แต่ก็ไม่ควรจะโอ๋ลูกแบบนี้ เธอกลัวเด็กน้อยจะเสียนิสัย

วันนี้เด็กน้อยมีความสุขมาก เขาได้รับของขวัญมากเกินไปแล้ว และทั้งหมดนี้เป็นของโปรดของเขา

ณ คอนโดของถังจือซย่า เจ้าตัวเล็กไปที่ห้องเพื่อแกะของขวัญ ถังจือซย่าเทน้ำหนึ่งแก้วให้เขาแล้วถามด้วยความสงสัย "จ้านฉิงเหย่คุณรู้จักสีจิ่วเฉินไหม"

จ้านฉิงเหย่เกือบสำลักน้ำ เขารีบปิดริมฝีปากบางของเขาและไอเบาๆ "จือซย่า คุณคงจะไม่ได้ตกหลุมรักเขาใช่ไหม!"

ถังจือซย่าตะลึงไปครู่หนึ่งแล้วขมวดคิ้ว "ทำไมคุณถึงคิดอย่างนั้นล่ะ"

“ผมยอมรับว่าบนโลกใบนี้เขาเป็นผู้ชายคนเดียวที่หล่อเหลาและมีเสน่ห์มากกว่าผม ผมกลัวว่าคุณจะตกหลุมรักเขา ผมสู้เขาไม่ได้หรอก” จ้านฉิงเหย่พูดติดตลก

"คุณรู้จักเขาเหรอ"

“เขาเป็นลูกพี่ลูกน้องของผม” จ้านฉิงเหย่ตอบ

ถังจือซย่าตกใจจนพูดไม่ออก อะไรนะ สีจิ่วเฉินเป็นลูกพี่ลูกน้องของจ้านฉิงเหย่ ไม่แปลกใจเลยที่ครอบครัวเขาจะรวยขนาดนี้ ที่แท้ก็เป็นครอบครัวเดียวกันนี่เอง!

"จือซย่า ผมรู้มาว่าเขาซื้อกิจการของQR และกลายเป็นเจ้านายคนใหม่ของคุณ สรุปคุณชอบเขาหรือเปล่า"

“ไม่มีอะไร อย่าพูดไร้สาระ คิดว่าฉันเป็นคนมองคนแค่ภายนอกเหรอ” ถังจือซย่าโต้กลับอย่างไม่เห็นด้วย

จ้านฉิงเหย่ผ่อนคลายและยิ้มในทันที เผยให้เห็นฟันขาวสวยเรียงเป็นแถว “แน่นอน ผมรู้ว่าคุณเป็นคนที่จิตใจดีมาก ไม่เช่นนั้น คุณคงตกหลุมรักผมเพราะรูปลักษณ์ของผมไปนานแล้ว

ถังจือซย่ายิ้มและมองดูเวลาแล้วพูดว่า “คุณไม่อยากกลับไปทานอาหารเย็นกับครอบครัวเหรอ รีบไปเถอะ ห้าโมงครึ่งแล้ว”

“โอเค งั้นพรุ่งนี้ผมจะติดต่อคุณไปนะ” จ้านฉิงเหย่กลับมาที่ห้อง บอกลาเด็กน้อยแล้วจากไป

ถังจือซย่านั่งอยู่บนโซฟา เธอรู้สึกหมดคำพูด ทำไมเธอถึงรู้จักทุกคนในครอบครัวนี้ล่ะ ไม่น่าแปลกใจที่สีจิ่วเฉินไม่อนุญาตให้เธอพูดถึงเรื่องที่เกิดขึ้นในคืนนั้น ที่แท้เขาก็กลัวจะเสียหน้างั้นเหรอ

วันจันทร์

ถังจือซย่าส่งลูกชายของเธอไปโรงเรียนอนุบาล เมื่อเห็นว่าลูกชายของเธอไปโรงเรียนอย่างว่านอนสอนง่าย เธอก็ไปทำงานด้วยความสบายใจ

ทันทีที่เธอมาถึงสำนักงาน เธอก็ได้รับความสนใจจากคนทั้งออฟฟิศ ถังจือซย่าไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้นจนกระทั่งผู้ช่วยหญิงพูดกับเธอว่า “ดีไซเนอร์ถัง แฟนคุณหล่อมาก!”

แฟนเหรอ เธอมีแฟนที่ไหนกัน