รักป่วน ๆ ฉบับแม่เลี้ยงเดี่ยว นิยาย บท 41

เธอเพิ่งมาถึงห้องทำงาน เห็นชายหนุ่มนั่งไขว้ขาอยู่บนโซฟา เขากำลังมองดอกกุหลาบสีแดงระยิบระยับบนโต๊ะของเธอ ถังจือซย่าก็อดหัวเราะไม่ได้

“คุณชายจ้าน ทำไมคุณมาแต่เช้าเลยล่ะ” ถังจือซย่าถามอย่างหมดคำพูด

“ผมมาดูสภาพแวดล้อมที่ทำงานของคุณ ห้องทำงานนี้เล็กเกินไปนะ คุณอยากให้ผมขอพี่ใหญ่ให้เปลี่ยนเป็นห้องใหญ่กว่าเดิมไหม” จ้านฉิงเหย่ถามพร้อมกับเลิกคิ้วขึ้น

“ไม่ต้อง ฉันชอบห้องทำงานนี้มาก” ถังจือซย่าไม่ต้องการรับอภิสิทธินี้

“ผมจะอยู่เป็นเพื่อนคุณ พักเที่ยงไปทานอาหารด้วยกัน” จ้านฉิงเหย่ดูเหมือนจะว่างเป็นพิเศษ

ถังจือซย่ายิ้มอย่างหมดคำพูด “คุณไม่ต้องทำงานแล้วเหรอ”

“แม้ว่าผมจะกลับมาครั้งนี้เพื่อมาดูแลธุรกิจของครอบครัว แต่ผมขอพ่อพักร้อนครึ่งเดือน” จ้านฉิงเหย่ยกยิ้ม

และในช่วงพักร้อนครึ่งเดือนนี้ เขาไม่อยากไปไหนทั้งนั้น เขาแค่อยากอยู่กับเธอ

“งั้นคุณไปรอฉันที่ร้านกาแฟดีไหม คุณอยู่แบบนี้จะทำให้ฉันเสียสมาธิได้นะ”

“อะไรนะ ผมหล่อเกิน หล่อจนทำให้คุณไม่มีสมาธิเลยเหรอ” จ้านฉิงเหย่หรี่นัยน์ตาโตสองชั้น เรียวยาวที่ดูเจ้าชู้ของเขา ผู้ชายคนนี้มีความมั่นใจในตัวเองสูง

ถังจือซย่าหัวเราะคิกคักเพราะมุกของเขา "ใช่แล้ว เหตุผลนี้แหล่ะ"

“ก็ได้ ผมจะรอคุณที่ห้องทำงานของพี่ใหญ่ละกัน” พูดจบ จ้านฉิงเหย่ก็หยิบช่อกุหลาบขึ้นมาแล้วส่งไปที่อ้อมอกของเธอ “ดอกไม้นี้สำหรับคุณ คุณชอบไหม”

“คุณให้ดอกไม้ฉันทำไม!” ถังจือซย่าปากพูดอย่าง แต่มือกลับเอื้อมไปรับดอกไม้ไว้

“ถ้าคุณชอบ วันหลังผมจะส่งให้คุณทุกวัน วันละช่อเลย”

“ไม่ล่ะ ขอบคุณนะ” ถังจือซย่าปฏิเสธเขาอย่างสุภาพ

จ้านฉิงเหย่จ้องที่เธอด้วยดวงตาทรงลูกพีชที่เสน่หา "เจอกันตอนเที่ยง" พูดจบแล้วเขาก็จากไปอย่างไม่เต็มใจ

พอเขาเดินออกไป หลี่เสี่ยวซินก็เคาะประตูอย่างตื่นเต้นและเข้ามา "พี่่จือซย่า เขาหล่อมาก! เขาเป็นแฟนของพี่เหรอ"

ถังจือซย่ากำลังจัดห้องทำงาน เธอตอบโดยไม่เงยหน้าขึ้นด้วยซ้ำ "เป็นแค่เพื่อนน่ะ"

“ฉันไม่เชื่อหรอก แค่มองก็รู้ว่าเขาตามจีบพี่ ดูดอกกุหลาบพวกนี้สิ”

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: รักป่วน ๆ ฉบับแม่เลี้ยงเดี่ยว