สีจิ่วเฉินไม่รู้จะทำอย่างไรกับเธอ แต่ในขณะนั้นเอง ถังจือซย่าก็โอบที่คอของเขา แล้วจูบที่ริมฝีปากเขาทีหนึ่ง “โอเคหรือยังคะ ฉันไปหาอะไรกินได้หรือยัง”
เมื่อพูดจบ เธอก็ลุกขึ้นจัดเสื้อผ้า แล้วเดินออกไป
แม้จะยังนั่งอยู่ที่พรม แต่ท่าทางของชายหนุ่มก็ดูดีมาก และใบหน้าหล่อเหลาแฝงไปด้วยความคิดชั่วร้าย
ในห้องน้ำชาสุดทางเดิน แม้ว่าซ่งซานจะเพลิดเพลินอยู่กับอาหารที่จัดเตรียมไว้เต็มโต๊ะ และการปรนนิบัติต่อเธอในฐานะแขก แต่เธอกลับรู้สึกเหมือนมีลูกศรนับหมื่นเจาะทะลุหัวใจของเธอ
เธออยู่ที่นี่เหมือนเป็นตัวตลก สาวรับใช้เหล่านี้ต่อหน้าก็แสดงความเคารพเธอแต่ลับหลังไม่รู้ว่าหัวเราะเยาะเธอกันขนาดไหน!
เธอตำหนิสีจิ่วเฉินที่ทำกับเธอแบบนี้ แต่เธอกลับยิ่งเกลียดถังจือซย่า เพราะถังจือซย่าจะต้องพูดว่าร้ายเธอให้สีจิ่วเฉินฟัง จนทำให้เธอกลายเป็นตัวร้าย
ซ่งซานสูดหายใจลึกๆ แววตาปรากฏความไม่พอใจ เธอยิ้มเยาะมุมปาก แล้วลุกขึ้นเดินออกจากห้อง สาวรับใช้คนหนึ่งเข้ามาขวางเธอเอาไว้ทันที “คุณซ่งคะ คุณชายสีให้คุณรับประทานอาหารอยู่ที่นี่ค่ะ”
“ฉันจะไปห้องน้ำก็ไม่ได้เลยหรือไง” ซ่งซานชำเลืองมองเธอด้วยสายตาเย็นชา แล้วรีบเดินไปยังสถานที่หนึ่ง ซึ่งคราวก่อนที่เธอมาที่นี่ ได้ถือโอกาสเดินสำรวจรอบๆ บ้านเก่าสีแห่งนี้ไว้แล้ว
เธอคลับคล้ายคลับคลาว่า ห้องยาของนายหญิงใหญ่สีอยู่ในห้องพิเศษที่ชั้นหนึ่งในใจซ่งซานคิดว่า บ้านตระกูลสีกว้างใหญ่ขนาดนี้ไม่น่าจะติดตั้งกล้องวงจรปิดเอาไว้ ดังนั้น มันสะดวกสำหรับเธอที่จะลงมือ
และเมื่อเธอมองไปรอบๆ ทิศ ก็ไม่เห็นกล้องวงจรปิดด้วย ขณะที่เธอเดินผ่านสวนดอกไม้ ก็ได้ยินเสียงผู้คนหัวเราะครื้นเครงดังออกมาจากห้องโถงใหญ่ เธอรู้สึกริษยามาก และถังจือซย่าก็ต้องอยู่ในนั้นอย่างแน่นอน
ซ่งซานเห็นสาวรับใช้เดินตามเธอมา ดวงตาของเธอฉายแววรำคาญ เธอจึงเดินลึกเข้าไปในสวนทันที คนรับใช้รีบตะโกนเรียกเธอ "คุณซ่ง อย่าเดินซี้ซั้วนะคะ นั่นไม่ใช่ทางที่จะไปห้องน้ำ"
เพียงไม่นาน ซ่งซานก็สามารถปลีกตัวพ้นจากสายตาของสาวรับใช้คนนั้นได้เธอเดินออกมาจากทางเดิน ในขณะนี้สาวรับใช้ทุกคนมารวมกันอยู่ในโถงใหญ่เพื่อให้บริการแขก จึงทำให้บริเวณอื่นในบ้านเก่าตระกูลสีค่อนข้างเงียบ
ในใจของซ่งซานปรากฏความอำมหิต แม้ว่าคุณนายหญิงใหญ่สีจะไม่ได้ปฏิบัติต่อเธออย่างเลวร้าย แต่เธอก็ยังเกลียดนายหญิงใหญ่ เกลียดที่เธอเอ็นดูถังจือซย่า เกลียดที่เธอไม่สนับสนุนให้เธอได้ลงเอยกับสีจิ่วเฉิน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: รักป่วน ๆ ฉบับแม่เลี้ยงเดี่ยว
ค่าต่อการอ่านหน้าต่อไปแพงจังค่ะ...
มาแล้ว พึ่งเข้ามาดู...
รอๆๆคะ...
สรุปเรื่องไม่ไปต่อแล้วเหรอค่ะ ติดตามมาตลอดหายไปอีกรอบ เสียดายจังค่ะ กำลังสนุกเลย ด้วยเพราะเหตุผลอะไร ยังไงก็ขอขอบคุณค่ะที่ทำให้การอ่านมีความสุขกับตัวละครที่สร้างจินตนาการให้นะ่ค่ะ...
เรืองหยุดชะงักอีกรอบแล้ว ผู้แต่งไม่สบายหรือเปล่าค่ะ หรือติดอะไรยังก็ขอเป็นกำลังใจให้น่ะค่ะ รอการกลับมาของนิยายเรื่องนี้อยู่ตลอดค่ะ...
หายไป 3 วันแล้ว ไม่ลงตอนเพิ่ม มีอะไรไหมค่ะ แอดมิน.....
หายไป 2 วันแล้ว ไม่ลงตอนเพิ่ม มีอะไรไหมค่ะ แอดมิน...
สนุกมากค่ะ อยากให้ลงสักวันล่ะ 20 ตอนเลยค่ะ สนุกมากๆๆและมีลุ้นด้วยว่าจะยังไงต่อ ต่อไปจะเป็นคู่ของท่านรองปะค่ะ รองประธาน น่ะจะมีนะ555...
น่าสงสารนางเอกจัง และสงสารพระเอกที่จะบอกคนที่ตนเองรักยังไง ว่าคู่หมั้นตัวเองเป้นญาติกัน...
ติดตามต่อค่ะ สนุกมากๆๆๆ...