ดวงตาของชายผู้นั้นเย็นชาและเคร่งขรึม บ่งบอกอันตรายแวบผ่านดวงตาของเขา "ถังจือซย่า ฉันไม่อนุญาตให้เธอเล่นกับความรู้สึกของฉิงเหย่ ถ้าเธอไม่ได้สนใจเขา ก็อย่าโกหกเขา"
ถังจือซย่าหันหน้าหนีลมหายใจที่มีควันออกมาเล็กน้อยด้วยความรังเกียจและโต้กลับ "ฉันไม่ได้เล่นกับความรู้สึกของเขา เราเป็นเพื่อนกัน"
“คุณแค่ต้องการเป็นเพื่อนกับเขา ก็อย่าทำให้มันคลุมเครือ”
“คุณไม่ต้องมายุ่ง” ถังจือซย่าจ้องมาที่เขาด้วยความโกรธทันที สงสัยว่าทำไมเขาถึงต้องสนใจเธอ
สีจิ่วเฉินกัดฟันน้ำเสียงของเขาเย็นชา “ผมจำเป็นต้องยุ่ง”
“เรื่องของฉัน นายจะมายุ่งทำใม”
“เธอจะเล่นกับความรู้สึกของผู้ชายึนไหนก็ได้ แต่จะมาเล่นกับความรู้สึกของฉิงเหย่ไม่ได้”
“นายใช้ตาข้างไหนมองถึงคิดว่าฉันเล่นกับความรู้สึกของเขา” พูดไร้สาระไม่มีหลักฐาน
“ฉผมเห็นด้วยตาทั้งสองข้างของผม” สีจิ่วเฉินตอบอย่างเย็นชา เขาไม่ได้ตาบอด เขาเพิ่งเห็นกับตาว่าเธอกับจ้านฉิงเหย่กุ๊กกิ๊กกัน
ถังจือซย่าพูดไม่ออก โอเค! นี่เป็นวิธีสร้างไมตรีระหว่างเธอกับจ้านฉิงเหย่ แต่เธอกับจ้านฉิงเหย่เป็นแค่เพื่อนกันจริงๆ
“ปล่อยฉัน...” ถังจือซย่าตระหนักว่าเธอติดอยู่ในมุมแคบๆ เช่นนี้โดยชายผู้นี้ และลมหายใจของเขาก็เต็มไปด้วยฮอร์โมนจากร่างกายของเขา
“ถ้าเธอไม่สัญญาว่าจะรักษาระยะห่างจากเขา” ดวงตาของชายคนนั้นเต็มไปด้วยคำเตือน
ถังจือซย่าอยู่ต่อหน้าชายผู้นี้เธอเกลียดเขาเข้ากระดูก ถ้าเขาต้องการให้เธอไปทางตะวันออก เธอจะไปทางตะวันตก ต้องทำให้เขาโกรธเธอถึงจะมีความสุข
“ฉันไม่ต้องการให้นายเข้าไปยุ่งกับเรื่องของฉันกับเขา” ถังจือซย่าเลิกคิ้วและพูดอย่างแน่วแน่
“เธออยากแต่งงานกับเขาเหรอ” สีจิ่วเฉินถามด้วยใบหน้าหล่อเหลาที่มืดมน
“ใช่ ฉันจะแต่งงานกับเขา ทำไมเหรอ” ถังจือซย่ายิ้มหยัน แต่งงานกับจ้านฉิงเหย่ก็ไม่เลว
สีจิ่วเฉินจ้องไปที่เธออย่างเย็นชา ใบหน้าที่ดื้อรั้นและสวยงามในดวงตาของเขาทำให้หัวใจของเขายุ่งเหยิงจริงๆ มีความหงุดหงิดบางอย่างที่เขาไม่รู้ว่าจะทำอย่างไรกับเธอดี
ถังจือซย่าสัมผัสถึงดวงตาอันลึกลับของเขาและเธอก็ตกตะลึง ผู้ชายคนนี้จะทำอะไร
แต่ไม่ว่ายังไงถ้าชายคนนี้กล้าแตะต้องเธอ เธอก็จะกรี๊ดออกมา
ดวงตาของชายผู้นั้นเหมือนกับรังสีเอกซ์ที่แสกนเธอ ตั้งแต่คิ้ว จนถึงจมูกที่สวยงามและต่อด้วยริมฝีปากสีแดงที่นุ่มนวลสุดๆ
สมองของถังจือซย่าว่างเปล่าไม่กี่วินาที และในใจบ่นว่า ผู้ชายคนนี้เล่นไม่เลิกแฮะ
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: รักป่วน ๆ ฉบับแม่เลี้ยงเดี่ยว
ค่าต่อการอ่านหน้าต่อไปแพงจังค่ะ...
มาแล้ว พึ่งเข้ามาดู...
รอๆๆคะ...
สรุปเรื่องไม่ไปต่อแล้วเหรอค่ะ ติดตามมาตลอดหายไปอีกรอบ เสียดายจังค่ะ กำลังสนุกเลย ด้วยเพราะเหตุผลอะไร ยังไงก็ขอขอบคุณค่ะที่ทำให้การอ่านมีความสุขกับตัวละครที่สร้างจินตนาการให้นะ่ค่ะ...
เรืองหยุดชะงักอีกรอบแล้ว ผู้แต่งไม่สบายหรือเปล่าค่ะ หรือติดอะไรยังก็ขอเป็นกำลังใจให้น่ะค่ะ รอการกลับมาของนิยายเรื่องนี้อยู่ตลอดค่ะ...
หายไป 3 วันแล้ว ไม่ลงตอนเพิ่ม มีอะไรไหมค่ะ แอดมิน.....
หายไป 2 วันแล้ว ไม่ลงตอนเพิ่ม มีอะไรไหมค่ะ แอดมิน...
สนุกมากค่ะ อยากให้ลงสักวันล่ะ 20 ตอนเลยค่ะ สนุกมากๆๆและมีลุ้นด้วยว่าจะยังไงต่อ ต่อไปจะเป็นคู่ของท่านรองปะค่ะ รองประธาน น่ะจะมีนะ555...
น่าสงสารนางเอกจัง และสงสารพระเอกที่จะบอกคนที่ตนเองรักยังไง ว่าคู่หมั้นตัวเองเป้นญาติกัน...
ติดตามต่อค่ะ สนุกมากๆๆๆ...