รักป่วน ๆ ฉบับแม่เลี้ยงเดี่ยว นิยาย บท 46

เมื่อเธอมาถึงบริษัท ถังจือซย่าปฏิเสธที่จะให้จ้านฉิงเหย่ขึ้นไปส่งเธอ จ้านฉิงเหย่จึงทำได้เพียงส่งเธอที่ประตู มองดูเธอที่รีบเดินเข้าไป เขาก็งงเล็กน้อย

กินข้าวกันอยู่ดีๆทำไมถึงจบแบบนี้

เขายังมีอีกหลายเรื่องที่จะพูดกับเธอ!

ถังจือซย่ากลับมาที่ห้องทำงาน มือกุมหน้า ในหัวของเธอเต็มไปด้วยเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นในร้านอาหาร แค่วันเดียวโดนชายคนนี้ลวนลามไปสองครั้ง จะเกินไปแล้ว

ณ วิลล่าสุดหรู

ซ่งซานกินไม่ได้นอนไม่หลับมาหลายวัน ทั้งหมดเป็นเพราะถังจือซย่าตามหลอกหลอนเธอราวกับฝันร้าย

เธอเคยฝันหลายครั้งแล้วว่า สีจิ่วเฉินโกรธและไล่เธอออกไป ไม่ว่าเธอจะอ้อนวอนอย่างไร สีจิ่วเฉินเกลียดเธอมากจนทิ้งเหมือนขยะ

ความฝันแบบนี้จะปลุกเธอขึ้นมา พร้อมเหงื่อที่ชุ่มทั่วร่างกาย ถังจือซย่าเหมือนหินก้อนใหญ่ที่ทับอยู่บนอกของเธอ ถ้าไม่กำจัดทิ้งเสีย ชีวิตของเธอก็เหมือนตกอยู่ในฝันร้าย

“ถังจือซย่า ฉันจะไม่ยอมให้เธอทำลายแผนของฉันเด็ดขาด” ซ่งซานกัดริมฝีปากของเธอและกำมือแน่น

ดวงตาของซ่งซานแสดงความคิดอันชั่วร้าย หากเธอต้องการกำจัดถังจือซย่า คนที่เหมาะสำหรับงานนี้ที่สุดก็คือแม่ลูกคู่นั้นของตระกูลถัง ตอนนี้ถังชิงชิงเกลียดถังจือซย่าเข้าเส้นเพราะเรื่องทรัพย์สินของตระกูล และเธอก็สามารถใช้จุดนี้ให้ประโยชน์ได้

ถังจือซย่ารักเด็กคนนั้นมากไม่ใช่เหรอ งั้นเธอก็จะให้เด็กคนนี้ทรมานสักหน่อยก็แล้วกัน!

ความคิดที่ว่าเด็กคนนี้เป็นเลือดเนื้อเชื้อไขของสีจิ่วเฉินทำให้เธอหึงและโกรธจนแทบคลั่ง ความแค้นของเธอหลั่งไหลมาที่เด็กคนนี้

ซ่งซานโทรหาถังชิงชิงและเริ่มแผนชั่วร้ายของเธอ

“ฮัลโหล ซานซาน”

“ชิงชิง เธอทำอะไรอยู่เหรอ ถังจือซย่ายังไม่ได้เอาบ้านราคาแปดล้านมาคืนใช่ไหม”

“มันอยากจะแย่งทุกอย่างของพ่อชั้นไปให้หมดอยู่แล้ว คิดว่ามันจะคืนเหรอ” ถังชิงชิงกัดฟันพูด

“ถ้างั้นเธอจะปล่อยให้มันสมหวังไม่ได้ ต้องให้บทเรียนสักหน่อย ไม่อย่างนั้นมันจะคิดว่ามันรังแกเธอกับแม่ได้ง่ายๆ”

“แน่นอน ฉันต้องให้บทเรียนกับมัน เมื่อมีโอกาสฉันก็จะ…”

“ชิงชิง เธอกำลังมองหาโอกาสอะไรอีก! มันไม่ใช่เรื่องยากอะไร ถังจือซย่าจัดการได้ยาก แต่มันมีลูกชายอายุ 3 ขวบใช่ไหม ถ้าเธอทำให้เด็กคนนี้ทุกข์ ถังจือซย่าจะต้องรู้สึกเป็นทุกข์กว่าเป็นร้อยเท่า”ถังชิงชิงถามกลับทันที “เธอหมายความว่าอย่างไร”

“เธฮหาทางพาเด็กคนนี้กลับมาที่บ้าน แล้วเธอก็แกล้งพาเขาออกไปเล่น เด็กวัยนี้ต้องซนอยู่แล้ว เป็นเรื่องปกติที่จะเดินไม่ระวังแล้วก็หายตัวไป ถึงตอนนั้นเธอก็จะเห็นว่าถังจือซย่าจะร้อนใจขนาดไหน”

ตอนนี้ถังชิงชิงกำลังโกรธมาก แต่เมื่อได้ยินคำแนะนำของซ่งซานตาก็เป็นประกายขึ้นมา

ใช่ ทำไมฉันถึงคิดไม่ถึงล่ะ ถ้าถังจือซย่าร้อนใจและโกรธจนเป็นบ้า ฉันก็จะมีความสุข "

ซ่งซานรู้จักถังชิงชิงเป็นอย่างดี เธอเป็นคนซื่อๆ ตามอะไรไม่ค่อยทัน เหมาะแก่การหลอกใช้ที่สุด

“ชิงชิง เธอจะให้มันเอาทรัพย์สินของพ่อเธอไปไม่ได้นะ ตอนนี้มันอยากได้บ้านหลังละแปดล้าน ปีหน้ามันอาจต้องการรถคันละล้านอีกคัน หรืออาจใช้โอกาสนี้ฮุบบริษัทของพ่อเธอ อย่างนั้นจบเห่แน่ เธอต้องทำให้ถังจือซย่ารู้ว่าเธอแข็งแกร่งแค่ไหน” ซ่งซานโยนหินลงบ่อ เติมเชื้อเพลิงลงในกองไฟ นำเรื่องต่างๆ มาพูดให้เกินจริง

เป็นไปตามคาด ทรัพย์สินคือสิ่งที่ถังชิงชิงต้องการมีไว้ในกำมือของเธอที่สุด ยิ่งเธอฟังมากเท่าไหร่ก็ยิ่งว้าวุ่นมากขึ้นเท่านั้น "ใช่ ฉันต้องเล่นงานเธอซะบ้าง ไม่เช่นนั้นมันคงคิดว่าจะรังแกพวกเราได้อย่างง่ายๆ "

เมื่อเห็นว่าถังชิงชิงติดกับ ซ่งซานก็ถอนหายใจด้วยความโล่งอกและรอดูผลงานของถังชิงชิง

ยิ่งไปกว่านั้น เธอจะต้องนำโทรศัพท์มือถือของถังจือซย่าไปซ่อน เพื่อที่เด็กจะได้ติดต่อเธอไม่ได้หลังจากหลงทาง หากมีพวกค้ามนุษย์ลักพาตัวเด็กนั้นไป เช่นนั้นถังจือซย่าจะมีชีวิตอยู่อย่างเจ็บปวดไปตลอดกาล

นอกจากนี้ ลูกของสีจิ่วเฉินก็จะหายไปตลอดกาล