ถังจือซย่าตกตะลึงอยู่ครู่หนึ่ง จากนั้นเงยหน้าขึ้นพบกับดวงตาที่ดูไม่มีความสุขของสีจิ่วเฉินที่ชำเลืองมองเธออย่างเย็นชา
ปากกาของเธอถูกเขาหยิบไปวางไว้ตรงหน้าเขา เขาไม่คืนให้เธอ
อีกแปบถังจือซย่ามีเรื่องที่จะต้องจด เธอจำต้องยืนขึ้นอย่างเขินอาย หน้าแดง แล้วเดินไปแย่งปากกาคืนมา
สีจิ่วเฉินเหลือบมองเธอ ไม่พูด และก็มองไม่ออกว่าเขาพอใจหรือไม่พอใจ
หลี่เหมยกระแอมเบาๆ “ตกลง เรามาประชุมกันเถอะ อย่ามั่วนอกเรื่อง”
ใบหน้าของถังจือซย่าค่อนข้างร้อน แตะตัวเขาทีไรมีแต่เรื่องร้ายเกิดขึ้น
"จือซย่าคุณกับซูเหม่ยอยู่กลุ่มวันศุกร์" หลี่เหมยเริ่มจัดกลุ่ม
ซู่เหม่ยแสร้งทำเป็นดีใจทันที "พี่จือซย่า กรุณาให้คำแนะนำกับฉันด้วยคะ"
ถังจือซย่าพยักหน้าและยิ้มให้ซู่เหม่ย หลี่เหมยแบ่งกลุ่มและเริ่มวิเคราะห์งานและการตลาด สีจิ่วเฉินไม่ได้พูดอะไร แต่เขาฟังอยู่ตลอด
เพียงแต่ว่าตาของเขาจ้องไปที่ถังจือซย่าเป็นครั้งคราว และเขาก็จ้องไปที่เธอนานหลายนาทีหลายครั้ง ราวกับว่าเขาเหม่อลอย ทำให้ถังจือซย่ารู้สึกไม่สบายใจ
ตาของชายผู้นั้นเหมือนกับกล้องวงจรปิดที่ตามติดและมองแค่เธอ
ในที่สุด การประชุมสิ้นสุดลง ถังจือซย่าแทบรอไม่ไหวที่จะเก็บของและออกไป แต่สีจิ่วเฉินกล่าวอย่างเย็นชาว่า "ถังจือซย่าอยู่ก่อน"
เท้าของถังจือซย่าเทือบจะหยุดอยู่กับที่ เธอหันไปมองชายผู้เย็นชา “มีอะไรเหรอคะประธานสี”
เขาไม่พูด นักออกแบบคนอื่นๆ อยากดูความบันเทิงนี้ แต่สีจิ่วเฉินกลับกวาดสายตาที่เต็มไปด้วยรังสีอำมหิตแผ่ซ่าน ซึ่งทำให้พวกเขากลัวจนตัวสั่นและรีบออกไป
สายตาของไอ้หย่าและซุ่เหม่ยริษยาแทบตาย ในบริษัท ถังจือซย่าถูกยกเว้นและได้รับการปฏิบัติอย่างดีทุกที่
ราวกับว่าสีจิ่วเฉินอยู่ในบริษัทนี้เพื่อเธอคนเดียว และเขาไม่สนใจสิ่งที่พนักงานคนอื่นทำ
ประตูห้องประชุมปิดลง ถังจือซย่าเริ่มโกรธเธอเลิกเสแสร้ง และตบโต๊ะอย่างโกรธเคือง "สีจิ่วเฉิน คุณต้องการจะทำอะไรกันแน่"
“วันจันทร์หน้า ผมอยากพาคุณกลับไปหาคุณย่า” สีจิ่วเฉินพูดขึ้นทันที ดวงตาของเขาสงบลง
ถังจือซย่าอึ้ง ไปพบนายหญิงใหญ่ของตระกูลสีเหรอ ทางเลือกแรกในความคิดของเธอคือการปฏิเสธ
“ฉันไม่ไป และฉันไม่ต้องการที่จะเกี่ยวข้องกับครอบครัวสีของคุณ” ถังจือซย่าปฏิเสธอย่างตรงไปตรงมา
“จริงเหรอ ถ้าอย่างนั้นก็ไม่อนุญาตให้เจอกับฉิงเหย่ และไม่อนุญาตให้เข้าไปพัวพันกับเขา”สายตาของสีจิ่วเฉินมุ่งไปที่เธอซึ่งเต็มไปด้วยการบีบบังคับ
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: รักป่วน ๆ ฉบับแม่เลี้ยงเดี่ยว
สรุปเรื่องไม่ไปต่อแล้วเหรอค่ะ ติดตามมาตลอดหายไปอีกรอบ เสียดายจังค่ะ กำลังสนุกเลย ด้วยเพราะเหตุผลอะไร ยังไงก็ขอขอบคุณค่ะที่ทำให้การอ่านมีความสุขกับตัวละครที่สร้างจินตนาการให้นะ่ค่ะ...
เรืองหยุดชะงักอีกรอบแล้ว ผู้แต่งไม่สบายหรือเปล่าค่ะ หรือติดอะไรยังก็ขอเป็นกำลังใจให้น่ะค่ะ รอการกลับมาของนิยายเรื่องนี้อยู่ตลอดค่ะ...
หายไป 3 วันแล้ว ไม่ลงตอนเพิ่ม มีอะไรไหมค่ะ แอดมิน.....
หายไป 2 วันแล้ว ไม่ลงตอนเพิ่ม มีอะไรไหมค่ะ แอดมิน...
สนุกมากค่ะ อยากให้ลงสักวันล่ะ 20 ตอนเลยค่ะ สนุกมากๆๆและมีลุ้นด้วยว่าจะยังไงต่อ ต่อไปจะเป็นคู่ของท่านรองปะค่ะ รองประธาน น่ะจะมีนะ555...
น่าสงสารนางเอกจัง และสงสารพระเอกที่จะบอกคนที่ตนเองรักยังไง ว่าคู่หมั้นตัวเองเป้นญาติกัน...
ติดตามต่อค่ะ สนุกมากๆๆๆ...
ลุ้นเนี่ยเฟย จะได้สมหวัง กับคุณหนูอันไหมน๊า แต่ลุ่นอีกคู่ค่ะ รอติดตามต่อค่ะ เป็นกำลังใจทุกตอนสนุกมากค่ะ...
ตายล่ะ ใช่แบบเดียวกับ ที่เป็นแฟลตไดร์ปะล่ะ ถ้าใช้ก็ต้องหาอีก555 เป็นกำลังใจให้ค่ะรอติดตามตอนต่อไปสนุกมาก ๆๆๆ...
เกือบความจำกลับมาแล้ว ความรู้สึกคนรักกัน ต้องมีบ้าง ความรู้สึก ของอาเฟยเกิดขึ้น...