รักป่วน ๆ ฉบับแม่เลี้ยงเดี่ยว นิยาย บท 54

ถังจือซย่าหมดคำที่จะพูด ผู้ชายคนนี้กำลังเฝ้าดูเธอทำงานเหรอ ช่างเถอะ รีบทำงานของตนเองให้เสร็จเถอะ ไม่ว่ายังไงเงินโบนัสประจำปีนี้เธอจะต้องเอามาให้ได้

ขณะนั้น ถังจวิ้นกำลังพาถังชิงชิงไปรับเด็กน้อยถังอวี่เฉิน แล้วกินมื้อเย็นที่ร้านอาหารร้านหนึ่ง

ถังชิงชิงมองดูถังอวี่เฉินที่อยู่ใต้แสงไฟ เธออิจฉาจับใจจริงๆ ไม่รู้ว่าถังจือซย่าไปมีลูกกับผู้ชายคนไหนมา พอโตขึ้น หน้าตาคงจะดีมากแน่นอน แล้วถ้าต่อไปเจ้าเด็กคนนี้ไปได้เศรษฐีนีเข้า ถังจือซย่าก็คงรวยไปแล้ว

“พ่อคะ กินข้าวเสร็จ พวกเราพาเฉินเฉินไปเล่นที่สวนสนุกที่อยู่ใกล้ๆ กันเถอะ! ที่นั่นมันสนุกมากเลยนะ” ถังชิงชิงพูดเสนอ

ถังจวิ้นเป็นคนแก่แล้ว เขาเล่นสนุกอย่างวัยรุ่นไม่ได้หรอก แต่เขาก็อยากจะพาเจ้าเด็กน้อยไปสวนสนุก เขาพยักหน้า “ได้ งั้นเราก็พาเฉินเฉินไปเล่นกันเถอะ”

“เฉินเฉิน กินสิลูก” ถังจวิ้นมองหลานด้วยสายตาเอ็นดู

ถังชิงชิงแอบเครียดแค้น มิน่าหล่ะ อาวุธในการปลอบพ่อของถังจือซย่าก็คือเจ้าเด็กคนนี้นี่เอง พ่ออยากจะได้เด็กผู้ชายมาตลอด แต่แม่ไม่สามารถจะมีลูกได้อีกแล้ว ตอนนี้ ถังจือซย่ามีลูกผู้ชาย พ่อคงจะเอ็นดูจากใจจริง

ถังจือซย่าตั้งใจมีลูกกลับมาเพื่อมาแย่งสมบัติกับเธอเหรอเนี่ย!

ยิ่งมองเด็กคนนี้ก็ยิ่งรู้สึกไม่พอใจ เธออยากจะให้คนร้ายมาลักพาตัวไปซะเดี๋ยวนี้เลย ชาตินี้ก็อย่าได้มาโผล่หน้าที่บ้านอีกเลย

ในที่สุดก็กินข้าวเสร็จ ตอนหาที่จอดรถใกล้ๆ กับสวนสนุก เนื่องจากค่อนข้างไกล ถังจวิ้นกลัวว่าพวกเขาจะเดินทางไกลเกิน จึงให้พวกเขาสองคนลงรถที่หน้าสวนสนุกก่อน

และนี่ก็เข้าแผนการของถังชิงชิงพอดี เธอรีบบอกกับเจ้าเด็กน้อยว่า “เฉินเฉิน มา ลงรถกับน้าก่อนนะ คุณตาจะต้องไปจอดรถที่ลานจอดรถที่อยู่ไกลแหน่ะ!”

“เฉินเฉิน เด็กดี ไปกับน้าก่อนนะ” ถังจวิ้นพูดกับเจ้าเด็กน้อยอย่างอ่อนโยน

ถังอวี่เฉินพยักหน้าอย่างเชื่อฟัง แล้วตามถังชิงชิงลงจากรถไป ถังชิงชิงมองรถของพ่อที่ขับไกลออกไป เธอยิ้มเยือกเย็นและในสายตาเต็มไปด้วยความชั่วร้าย เธอมองเด็กน้อยที่อยู่ข้างๆ อย่างเย็นชารู้สึก รังเกียจเหมือนกับที่รังเกียจถังจือซย่า

“ทางนั้นมีของอร่อย พวกเราไปซื้อกันเถอะ!” ถังชิงชิงไม่คิดที่จะพาเขาเข้าสวนสนุก เพราะข้างในจะมีพนักงานคอยดูแลเขา เธอจะไปเขาไปที่ถนนใหญ่ ที่นั่นไม่มีใครจะมาดูแลเขาหรอกนะ