รักป่วน ๆ ฉบับแม่เลี้ยงเดี่ยว นิยาย บท 60

ตอนนี้ซ่งซานกำลังนั่งอยู่ในวิลล่าหรู ดื่มด่ำกับไวน์แดงยามเช้า เธอสวมใส่ชุดนอนเกรดพรีเมียม เนือยอย่างมาก บนโต๊ะก็เป็นอาหารเช้าหลากหลายที่คนรับใช้เอามาเสิร์ฟ

ในตอนนั้นเอง ถังชิงชิงไม่ทันจะพูด โทรศัพท์เธอก็มีสายโทรเข้ามา เธอรีบพูดว่า “ชิงชิง ไว้ค่อยคุยกัน ฉันรับโทรศัพท์ก่อน”

ซ่งซานวางสายถังชิงชิงไป แล้วรับสายจากซูเหม่ย

“ฮัลโหล!”

“คุณหนูซ่ง ฉันเองค่ะ ซูเหม่ย”

“เมื่อคืนเธอทำได้ดีมาก”

“ขอบคุณคุณหนูที่ชมค่ะ มีเรื่องที่ฉันต้องบอกคุณ เมื่อคืนถังจือซย่าอยู่กับประธานสีค่ะ”

สีหน้าของซ่งซานเปลี่ยนไป “เธอว่าอะไรนะ”

“ความจริงเมื่อคืนฉันเขียนรายงานการตรวจตราร้านกับถังจือซย่า ประธานสีก็อยู่ จากนั้นพวกเขาก็ไปด้วยกันค่ะ”

ในสายตาของซ่งซานมีความโกรธเกลียดอย่างมาก หรือว่าผู้ชายที่คอยอยู่เคียงข้างถังจือซย่าตลอดจะเป็นสีจิ่วเฉิน? เป็นผู้ชายที่ถังชิงชิงบอกว่าเหมือนกับลูกของเธอ?

เจ็บใจนัก เมื่อคืนถังจือซย่าคงจะทำตัวน่าสงสารน่าดู ทำให้สีจิ่วเฉินอยากจะปกป้องขึ้นมา

ซ่งซานรู้สึกว่าถังจือซย่าจะต้องชอบสีจิ่วเฉินแน่นอน ไม่แน่ ห้าปีที่ผ่านมาเธอเปลี่ยนไปแล้ว กลายเป็นคนที่รักความสะดวกสบาย ผู้ชายที่ดีเลิศอย่างสีจิ่วเฉิน ผู้หญิงคนไหนจะปฏิเสธได้ลง?

ถังจือซย่าจะแย่งกับเธองั้นเหรอ ซ่งซานกัดฟันด้วยความโกรธ เธอจะไม่ให้ถังจือซย่าสมใจแน่นอน

วันหยุดสุดสัปดาห์นี้ ถังจือซย่าไม่ให้ลูกอยู่ห่างจากตนเองแม้แต่ก้าวเดียวจนถึงวันจันทร์

ถังจือซย่าส่งลูกไปโรงเรียนอนุบาลตั้งแต่เช้า เห็นลูกกระโดดโลดเต้นเข้าโรงเรียนไป เธอก็หายใจโล่ง

เธอมองดูเวลาแล้วรีบมุ่งตรงไปทางบริษัท

ในห้องทำงาน ถังจือซย้ากินน้ำไปคำหนึ่ง เห็นเวลาเลยสิบโมงไปแล้ว เธอก็รวบรวมความกล้า หยิบโทรศัพท์แล้วโทรไปที่โทรศัพท์ของห้องประธาน

“ฮาโหล” เสียงต่ำที่เยือกเย็นของผู้ชายดังขึ้น

“ฉันเอง ถังจือซย่า ฉัน…ฉันรับปากว่าจะไปเจอคุณย่ากับนาย” ถังจือซย่าพูดตะกุกตะกัก

หลังจากเมื่อคืน เธอตัดสินใจที่จะไม่ต่อต้านเขาอีกแล้ว