อารมณ์ของซ่งซานจากที่ดีๆเปลี่ยนเป็นอารมณ์เสียในพริบตา ถังจือซย่าหน้าด้านขึ้นทุกวัน ใช้ช่วงเวลาทำงานทำทุกวิถีทางเพื่อเข้าหาสีจิ่วเฉิน
ซ่งซานกัดปากตัวเองเล็กน้อย ถึงเวลาที่เธอต้องลงมือเสียแล้ว
เธอหยุดเดินเล่นทันที รีบวิ่งกลับไปที่รถ เริ่มสตาร์ทรถ มองเห็นกำแพงด้านข้างที่จอดรถ เธอไม่พูดพร่ำทำเพลงเหยียบคันเร่งสุดแรง ขับพุ่งชน แรงกระแทกทำให้เด้งกลับมากระแทกเข้าที่หัวของเธออย่างจัง
เธอเจ็บจนหายใจหอบ ตอนนี้เธอก็มีเหตุผลให้ร้องไห้แล้ว หลังจากรถชนเสร็จ ซ่งซานหายใจเข้าลึกๆ หยิบมือถือขึ้นมาโทรหาสีจิ่วเฉิน
ตอนนี้เองมือถือของสีจิ่วเฉินกำลังเชื่อมต่ออยู่กับตัวรถ ภายในรถที่เงียบสงบเสียงมือถือก็ดังขึ้น
บนหน้าจอปรากฏชื่อซ่งซานขึ้นมา ความรู้สึกของถังจือซย่าตอนนี้กำลังยุ่งเหยิง อยู่ดีๆก็เห็นชื่อนั้นอีกยิ่งรู้สึกอารมณ์ไม่ดีเข้าไปอีก
เธอหันหน้าหนี ไม่อยากเห็น สีจิ่วเฉินลังเลเล็กน้อยก่อนกดปุ่มรับสาย “ฮัลโหล ซานซาน มีอะไรหรือเปล่า?”
“จิ่วเฉิน รถฉันชน ฮือ ๆ ฉันกลัวจังเลย! คุณรีบมาช่วยฉันหน่อยได้ไหม” เสียงร้องไห้ขอความช่วยเหลือของซ่งซานดังเข้ามา
สีจิ่วเฉินผ่อนคันเร่งลงเล็กน้อย ถามด้วยความห่วงใยทันที “เธอบาดเจ็บหรือเปล่า?”
“ฉันเจ็บหัวมาก รู้สึกมึน จิ่วเฉิน รีบมาเถอะ เจ็บจัง”น้ำเสียงของซ่งซานฟังแล้วเหมือนจะเจ็บหนัก
“ส่งที่อยู่มาให้ผม ผมจะรีบไปทันที” สีจิ่วเฉินท้ายที่สุดแล้วก็รีบไปช่วยเธอ
ถังจือซย่าที่นั่งอยู่บนรถด้วยได้ยินเสียงซ่งซาน ก็ยิ้มเยือกเย็นทันที ห้าปีไม่ได้เจอกัน หล่อนยังคงแสดงท่าทางอ่อนแอได้ดีเหมือนเดิม
สีจิ่วเฉินวางสายโทรศัพท์ไป มองที่อยู่ที่ซ่งซานส่งมาเล็กน้อย พูดเสียงต่ำ ๆกับถังจือซย่าที่นั่งอยู่ข้างๆ “เดี๋ยวไปกับฉันก่อน”
ถังจือซย่าผงกหัวเล็กน้อย เธอกำลังอยากไปดูเรื่องสนุกๆอยู่พอดี
ซ่งจิ่วเฉินกลับรถมุ่งหน้าไปศูนย์การค้าขนาดใหญ่ใจกลางเมือง ณ ที่จอดรถใต้ดินชั้น 3 รถสปอร์ตปอร์เช่ของซ่งซานยังอยู่ในสภาพที่พุ่งชนกำแพง ซ่งซานนั่งยองอยู่ข้างรถ ทำท่าท่างปวดหัวเหมือนหัวจะแตกออกจากกัน ซ่งซานเงยหน้าขึ้นไปเห็นสีจิ่วเฉินก้าวลงมาจากรถ และแน่นอนเธอไม่แปลกใจเลยที่ได้เห็นถังจือซย่า
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: รักป่วน ๆ ฉบับแม่เลี้ยงเดี่ยว
ค่าต่อการอ่านหน้าต่อไปแพงจังค่ะ...
มาแล้ว พึ่งเข้ามาดู...
รอๆๆคะ...
สรุปเรื่องไม่ไปต่อแล้วเหรอค่ะ ติดตามมาตลอดหายไปอีกรอบ เสียดายจังค่ะ กำลังสนุกเลย ด้วยเพราะเหตุผลอะไร ยังไงก็ขอขอบคุณค่ะที่ทำให้การอ่านมีความสุขกับตัวละครที่สร้างจินตนาการให้นะ่ค่ะ...
เรืองหยุดชะงักอีกรอบแล้ว ผู้แต่งไม่สบายหรือเปล่าค่ะ หรือติดอะไรยังก็ขอเป็นกำลังใจให้น่ะค่ะ รอการกลับมาของนิยายเรื่องนี้อยู่ตลอดค่ะ...
หายไป 3 วันแล้ว ไม่ลงตอนเพิ่ม มีอะไรไหมค่ะ แอดมิน.....
หายไป 2 วันแล้ว ไม่ลงตอนเพิ่ม มีอะไรไหมค่ะ แอดมิน...
สนุกมากค่ะ อยากให้ลงสักวันล่ะ 20 ตอนเลยค่ะ สนุกมากๆๆและมีลุ้นด้วยว่าจะยังไงต่อ ต่อไปจะเป็นคู่ของท่านรองปะค่ะ รองประธาน น่ะจะมีนะ555...
น่าสงสารนางเอกจัง และสงสารพระเอกที่จะบอกคนที่ตนเองรักยังไง ว่าคู่หมั้นตัวเองเป้นญาติกัน...
ติดตามต่อค่ะ สนุกมากๆๆๆ...