หนึ่งเดือนก่อน บาร์นี้ได้เปลี่ยนเจ้าของแล้ว ชายหนุ่มหล่อเหลาและร่ำรวยตรงหน้านี้เป็นคนซื้อไว้ หลังจากเขาซื้อบาร์นี้แล้ว กิจการก็ขึ้นอยู่กับอารมณ์ของเขา แต่ส่วนใหญ่แล้วเขาจะมานั่งดื่มคนเดียวในบาร์เสียมากกว่า
เหล่าหญิงสาวที่เคยอยู่ในบาร์นี้ต่างสนใจในตัวเขา แต่สุดท้ายก็เปลี่ยนไปหวาดกลัวเขาแทน เหล่าหญิงสาวที่พยายามจะเข้าใกล้เขา นอกจากจะโดนเขาเมินแล้ว ยังถูกเขามองด้วยสายตาเย็นชาอีกด้วย
การที่ถูกเขามองอย่างละเอียดถี่ถ้วนไม่ใช่เรื่องดีเลย แต่เป็นเหมือนถูกเลาะหนังเลาะกระดูกออก รู้สึกเย็นวาบตั้งแต่หัวจรดเท้า
เขาคือเจียนจือเพ่ย คุณชายของตระกูลสูงศักดิ์ลึกลับที่ตามหามรดกสืบทอดมาโดยตลอด
“คุณชายครับ พวกเราต้องหาเธอเจอแน่นอนครับ” บอดี้การ์ดพูดปลอบเขา
ความอดทนทั้งหมดของเจียนจือเพ่ยถูกใช้ไปจนหมดแล้ว เขาคิดวิธีทั้งหมดที่จะคิดได้แล้ว แต่ก็หาร่องรอยของหัวขโมยคนนั้นไม่เจอเลย
กล้องวงจรปิดของบาร์ถูกตรวจสอบแล้ว กล้องวงจรปิดของถนนหลักก็ถูกตรวจสอบแล้วเช่นกัน แต่หญิงสาวคนนั้นหายไปราวกับเป็นวิญญาณ ไม่รู้เลยว่าหน้าตาจริงๆ ของเธอเป็นอย่างไร
เจียนจือเพ่ยเคยคิดที่จะแจ้งความ แต่เขาไม่อยากให้เรื่องที่มรดกตกทอดชิ้นนี้หายไปถูกกระจายออกไป เขากลัวว่าถ้าหัวขโมยคนนั้นรู้ว่าของชิ้นนั้นเป็นของสำคัญแล้วจะทำลายหลักฐาน แม้ว่าจะจับเธอได้ แต่ก็คงไม่ได้ของคืน
ดังนั้น เขาจึงยอมให้หัวขโมยคนนั้นเก็บมรดกตกทอดเอาไว้ รอจนจับเธอได้แล้วค่อยจัดการกับเธอดีๆ
ตอนนี้เขากำลังรอข้อมูลชิ้นสุดท้ายอยู่ พวกเขาเจอคนขับรถที่ไปส่งหญิงสาวคนนั้นที่บาร์แล้ว
และในขณะนั้นเอง ที่ประตู ชายหนุ่มอายุสามสิบต้นๆ เดินเข้ามาพร้อมกับบอดี้การ์ด เขาได้ยินมาว่าบาร์แห่งนี้ล้มละลายและปิดกิจการไปแล้ว แต่ก่อนที่นี่เป็นถึงสวรรค์ของคนมีเงิน เป็นสถานที่ซื้อขายที่แพงที่สุด!
เมื่อเขามองไปที่เก้าอี้ข้างเคาน์เตอร์ มีชายหนุ่มคนหนึ่งกำลังเล่นกับแก้วไวน์อยู่ เสียงขยับของแก้วแสดงถึงทักษะฝีมือของเขา
“คุณชายเจียนครับ เขาคือคนขับรถที่ไปส่งหญิงสาวคนนั้นที่บาร์คืนนั้นครับ”
เจียนจือเพ่ยให้ลูกน้องอีกคนหนึ่งนำเงินมาสองปึก จากนั้นก็ยื่นรูปที่อยู่ด้านข้าไปด้านหน้า “จำหญิงสาวคนนี้ได้ไหม ขอแค่บอกสถานที่ที่รับเธอขึ้นรถมา เงินนี้ก็จะเป็นของคุณ”
ทันทีที่คนขับรถเห็นหญิงสาวที่แต่งหน้าจัดเต็มในรูป เขาก็นึกขึ้นมาได้ทันที
“จำได้ครับๆ ผมจำหญิงสาวคนนี้ได้ ตอนที่ผมรับเธอ เธอออกมาจากร้านอาหารร้านหนึ่งครับ”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: รักป่วน ๆ ฉบับแม่เลี้ยงเดี่ยว
ค่าต่อการอ่านหน้าต่อไปแพงจังค่ะ...
มาแล้ว พึ่งเข้ามาดู...
รอๆๆคะ...
สรุปเรื่องไม่ไปต่อแล้วเหรอค่ะ ติดตามมาตลอดหายไปอีกรอบ เสียดายจังค่ะ กำลังสนุกเลย ด้วยเพราะเหตุผลอะไร ยังไงก็ขอขอบคุณค่ะที่ทำให้การอ่านมีความสุขกับตัวละครที่สร้างจินตนาการให้นะ่ค่ะ...
เรืองหยุดชะงักอีกรอบแล้ว ผู้แต่งไม่สบายหรือเปล่าค่ะ หรือติดอะไรยังก็ขอเป็นกำลังใจให้น่ะค่ะ รอการกลับมาของนิยายเรื่องนี้อยู่ตลอดค่ะ...
หายไป 3 วันแล้ว ไม่ลงตอนเพิ่ม มีอะไรไหมค่ะ แอดมิน.....
หายไป 2 วันแล้ว ไม่ลงตอนเพิ่ม มีอะไรไหมค่ะ แอดมิน...
สนุกมากค่ะ อยากให้ลงสักวันล่ะ 20 ตอนเลยค่ะ สนุกมากๆๆและมีลุ้นด้วยว่าจะยังไงต่อ ต่อไปจะเป็นคู่ของท่านรองปะค่ะ รองประธาน น่ะจะมีนะ555...
น่าสงสารนางเอกจัง และสงสารพระเอกที่จะบอกคนที่ตนเองรักยังไง ว่าคู่หมั้นตัวเองเป้นญาติกัน...
ติดตามต่อค่ะ สนุกมากๆๆๆ...