รักป่วน ๆ ฉบับแม่เลี้ยงเดี่ยว นิยาย บท 601

หนึ่งเดือนก่อน บาร์นี้ได้เปลี่ยนเจ้าของแล้ว ชายหนุ่มหล่อเหลาและร่ำรวยตรงหน้านี้เป็นคนซื้อไว้ หลังจากเขาซื้อบาร์นี้แล้ว กิจการก็ขึ้นอยู่กับอารมณ์ของเขา แต่ส่วนใหญ่แล้วเขาจะมานั่งดื่มคนเดียวในบาร์เสียมากกว่า

เหล่าหญิงสาวที่เคยอยู่ในบาร์นี้ต่างสนใจในตัวเขา แต่สุดท้ายก็เปลี่ยนไปหวาดกลัวเขาแทน เหล่าหญิงสาวที่พยายามจะเข้าใกล้เขา นอกจากจะโดนเขาเมินแล้ว ยังถูกเขามองด้วยสายตาเย็นชาอีกด้วย

การที่ถูกเขามองอย่างละเอียดถี่ถ้วนไม่ใช่เรื่องดีเลย แต่เป็นเหมือนถูกเลาะหนังเลาะกระดูกออก รู้สึกเย็นวาบตั้งแต่หัวจรดเท้า

เขาคือเจียนจือเพ่ย คุณชายของตระกูลสูงศักดิ์ลึกลับที่ตามหามรดกสืบทอดมาโดยตลอด

“คุณชายครับ พวกเราต้องหาเธอเจอแน่นอนครับ” บอดี้การ์ดพูดปลอบเขา

ความอดทนทั้งหมดของเจียนจือเพ่ยถูกใช้ไปจนหมดแล้ว เขาคิดวิธีทั้งหมดที่จะคิดได้แล้ว แต่ก็หาร่องรอยของหัวขโมยคนนั้นไม่เจอเลย

กล้องวงจรปิดของบาร์ถูกตรวจสอบแล้ว กล้องวงจรปิดของถนนหลักก็ถูกตรวจสอบแล้วเช่นกัน แต่หญิงสาวคนนั้นหายไปราวกับเป็นวิญญาณ ไม่รู้เลยว่าหน้าตาจริงๆ ของเธอเป็นอย่างไร

เจียนจือเพ่ยเคยคิดที่จะแจ้งความ แต่เขาไม่อยากให้เรื่องที่มรดกตกทอดชิ้นนี้หายไปถูกกระจายออกไป เขากลัวว่าถ้าหัวขโมยคนนั้นรู้ว่าของชิ้นนั้นเป็นของสำคัญแล้วจะทำลายหลักฐาน แม้ว่าจะจับเธอได้ แต่ก็คงไม่ได้ของคืน

ดังนั้น เขาจึงยอมให้หัวขโมยคนนั้นเก็บมรดกตกทอดเอาไว้ รอจนจับเธอได้แล้วค่อยจัดการกับเธอดีๆ

ตอนนี้เขากำลังรอข้อมูลชิ้นสุดท้ายอยู่ พวกเขาเจอคนขับรถที่ไปส่งหญิงสาวคนนั้นที่บาร์แล้ว

และในขณะนั้นเอง ที่ประตู ชายหนุ่มอายุสามสิบต้นๆ เดินเข้ามาพร้อมกับบอดี้การ์ด เขาได้ยินมาว่าบาร์แห่งนี้ล้มละลายและปิดกิจการไปแล้ว แต่ก่อนที่นี่เป็นถึงสวรรค์ของคนมีเงิน เป็นสถานที่ซื้อขายที่แพงที่สุด!

เมื่อเขามองไปที่เก้าอี้ข้างเคาน์เตอร์ มีชายหนุ่มคนหนึ่งกำลังเล่นกับแก้วไวน์อยู่ เสียงขยับของแก้วแสดงถึงทักษะฝีมือของเขา

“คุณชายเจียนครับ เขาคือคนขับรถที่ไปส่งหญิงสาวคนนั้นที่บาร์คืนนั้นครับ”

เจียนจือเพ่ยให้ลูกน้องอีกคนหนึ่งนำเงินมาสองปึก จากนั้นก็ยื่นรูปที่อยู่ด้านข้าไปด้านหน้า “จำหญิงสาวคนนี้ได้ไหม ขอแค่บอกสถานที่ที่รับเธอขึ้นรถมา เงินนี้ก็จะเป็นของคุณ”

ทันทีที่คนขับรถเห็นหญิงสาวที่แต่งหน้าจัดเต็มในรูป เขาก็นึกขึ้นมาได้ทันที

“จำได้ครับๆ ผมจำหญิงสาวคนนี้ได้ ตอนที่ผมรับเธอ เธอออกมาจากร้านอาหารร้านหนึ่งครับ”