เยี่ยวานวานรีบดึงโทรศัพท์ออกห่างทันที รอจนอีกฝ่ายไม่พูดอะไรแล้วเธอจึงพูดขึ้นมา “คุณอยากหรือไม่อยากได้กันแน่ ถ้าอยากได้ก็ให้เวลาฉันหน่อย”
“คุณเอาวางไว้ที่ไหน ผมจะส่งคนไปเอา”
“ไม่ได้ ฉันกลัวว่าถ้าคุณได้ของไปแล้วจะลงมือกับพ่อแม่ฉันอีก ดังนั้นภายในหนึ่งปีนี้ฉันจะไม่ให้คุณ” เยี่ยวานวานพูดไปอย่างไม่กลัวตาย
“คุณ...คุณหมายความว่าหนึ่งปีหลังจากนี้ผมถึงจะได้คืนหรือ” ปลายสายกัดฟันถามขึ้นมา
“ใช่ คุณต้องอดทนหน่อย” เยี่ยวานวานตอบกลับไป
ในขณะนั้นเอง เยี่ยวานวานก็ได้ยินเสียงรถดังขึ้น และปลายสายก็วางสายไป
ไม่นานเยี่ยวานวานก็เห็นเจียนจือเพ่ยในห้องโถง ทั้งๆ ที่บ้านเธอใหญ่ขนาดนี้ แต่พาชายหนุ่มคนนี้เข้ามา ราวกับว่าอากาศถูกแช่แข็ง และรู้สึกหายใจไม่ออกขึ้นมาเล็กน้อย เยี่ยกั๋วเหากับภรรยากลัวเขาขึ้นมาเล็กน้อย
“คุณชายเจียน เชิญนั่ง เชิญดื่มชาก่อนครับ” เยี่ยกั๋วเหาปรนนิบัติเขาอย่างดี ปฏิบัติราวกับเขาเป็นแขกผู้มีเกียรติ
สายตาเย็นยะเยือกของเจียนจือเพ่ยพุ่งตรงไปที่เยี่ยวานวาน “พวกเราคุยกันตามลำพังหน่อย”
เยี่ยวานวานชี้ไปที่ห้องหนังสือของพ่อ “ไปที่ห้องหนังสือเถอะ!”
จากนั้นทั้งสองคนก็เดินตามกันเข้าไป เยี่ยกั๋วเหาและภรรยาร้อนใจมาก ชายหนุ่มคนนี้แค่ดูก็รู้ว่าเป็นคนที่ไม่ควรเข้าไปหาเรื่อง ลูกจะคุยกับเขาดีๆ ได้หรือ แล้วเขาจะทำร้ายเธอไหม
ภายในห้องหลังสือ เยี่ยวานวานล็อคประตูและมองไปที่ชายหนุ่ม พร้อมกับพูดขึ้น “คุณเจียนคะ ข้อเสนอเมื่อสักครู่นี้คุณตกลงไหมคะ”
“ไม่ตกลง” เจียนจือเพ่ยกัดฟัน สายตาเย็นยะเยือก “ผมต้องการที่จะเห็นสร้อยคอของผมเดี๋ยวนี้”
“ไม่ได้ค่ะ ตอนนี้ฉันจะไม่ให้คุณหรอกค่ะ” เยี่ยวานวานกอดอกมองไปที่เขา พร้อมกับคิดหาวิธีในหัวไปด้วยอย่างรวดเร็ว
เธอเข้าใจดีว่าคงจะหาสร้อยของเขากลับมาไม่ได้แล้ว ของล้ำค่าที่สวยขนาดนั้น ไม่ว่าใครเห็นก็คงจะเก็บไป ถ้าไม่ไปตกอยู่ในตลาดมือสองก็คงจะถูกนำไปเก็บไว้
แต่ตอนนี้จะทำให้ชายคนนี้ใจเย็นลงอย่างไรดีล่ะ
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: รักป่วน ๆ ฉบับแม่เลี้ยงเดี่ยว
ค่าต่อการอ่านหน้าต่อไปแพงจังค่ะ...
มาแล้ว พึ่งเข้ามาดู...
รอๆๆคะ...
สรุปเรื่องไม่ไปต่อแล้วเหรอค่ะ ติดตามมาตลอดหายไปอีกรอบ เสียดายจังค่ะ กำลังสนุกเลย ด้วยเพราะเหตุผลอะไร ยังไงก็ขอขอบคุณค่ะที่ทำให้การอ่านมีความสุขกับตัวละครที่สร้างจินตนาการให้นะ่ค่ะ...
เรืองหยุดชะงักอีกรอบแล้ว ผู้แต่งไม่สบายหรือเปล่าค่ะ หรือติดอะไรยังก็ขอเป็นกำลังใจให้น่ะค่ะ รอการกลับมาของนิยายเรื่องนี้อยู่ตลอดค่ะ...
หายไป 3 วันแล้ว ไม่ลงตอนเพิ่ม มีอะไรไหมค่ะ แอดมิน.....
หายไป 2 วันแล้ว ไม่ลงตอนเพิ่ม มีอะไรไหมค่ะ แอดมิน...
สนุกมากค่ะ อยากให้ลงสักวันล่ะ 20 ตอนเลยค่ะ สนุกมากๆๆและมีลุ้นด้วยว่าจะยังไงต่อ ต่อไปจะเป็นคู่ของท่านรองปะค่ะ รองประธาน น่ะจะมีนะ555...
น่าสงสารนางเอกจัง และสงสารพระเอกที่จะบอกคนที่ตนเองรักยังไง ว่าคู่หมั้นตัวเองเป้นญาติกัน...
ติดตามต่อค่ะ สนุกมากๆๆๆ...