ท่าเต้นรําของเยี่ยวานวานช่างดูอ่อนช้อยสวยงาม และปรับให้เข้ากับดนตรีภายนอกได้อย่างดี ท่วงทํานองเบาและรวดเร็ว ร่างเธอพริ้วไหวเบาดุจดั่งนกนางแอ่น เอวนุ่มนวลเปรียบดั่งเมฆปุย แขนอ่อนราวกับไม่มีกระดูก การพริ้วไหวของเธอช่างสวยงามมาก เจียนจือเพ่ยเดิมทีก็ไม่ได้พอใจกับเพลงที่ดังของชายหาดข้างนอกและหญิงสาวในห้องก็กําลังเต้นรําอีกครั้ง ดังนั้นเขาจึงต้องสนใจเธอ จากการจ้องมองในไม่กี่วินาทีแรก จนถึงขั้นวางคอมพิวเตอร์ไว้บนเข่าเฉยๆ จ้องตรงๆ จนในที่สุดก็ชื่นชมอย่างเต็มที่ความชื่นชม การเต้นรําเป็นภาษาที่ซ่อนอยู่ในจิตวิญญาณ เยี่ยวานวานมีดวงตาคู่หนึ่งที่ดูมีเสน่ห์ แต่ก็มีแผนซ่อนเร้นอยู่ เมื่อเธอพบว่าชายคนนี้กําลังชื่นชม มุมปากของเธอก็ค่อยๆยิ้ม ท่วงทำนองเพลงก็ใกล้จบแล้ว เธอเริ่มหมุนและค่อย ๆ เข้าใกล้ชายคนนี้จากกลางห้องโถง จากนั้นเธอก็แกล้งหมดแรงและพยายามอย่างเต็มที่ที่จะล้มลงในอ้อมแขนของชายหนุ่มบนโซฟาอย่างแม่นยํา เจียนจือเพ่ยคิดว่าเธอก้าวผิดจังหวะ เขาจึงยื่นมือออกมารับเธอตามสัญชาตญาณ เยี่ยวานวานอยู่ในอ้อมแขนที่แข็งแรงและทรงพลังของเขา ทําท่าจบที่สง่างามยืดเส้นยืดสายและตั้งตัวตรงตามเธอด้วยรอยยิ้มเบา ๆ
"เต้นแล้วสบายจริง ๆ เหงื่อออกแล้ว ฉันจะไปอาบน้ํา"
เจียนจือเพ่ยยังไม่ทันรู้สึกตัว ผู้หญิงในอ้อมแขนของเขาก็ขึ้นไปชั้นบนอย่างรวดเร็วแล้ว และเขายังไม่สามารถลืมสัมผัสจากเอวที่อ่อนนุ่มเมื่อกี้ได้ ราวกับเคยสัมผัส แต่เหมือนไม่เคยสัมผัส
เมื่อเยี่ยวานวานกลับถึงห้อง ก็หายใจเข้าลึกๆ เอามือบางทาบหน้าอก ช่างน่าขายหน้าจริงๆ คาดไม่ถึงว่าจะเต้นรำต่อหน้าผู้ชายคนนี้อย่างสนุกสนาน
เยี่ยวานวานเดินไปที่ตู้เสื้อผ้า เปิดประตูตู้ มองเข้าไปที่กระโปรงสีแดงรัดรูป เธอถอนหายใจออก จะใส่หรือไม่ใส่ดี
ทำไมถึงไม่ใส่ล่ะ ถ้าไม่สามารถทําให้ผู้ชายคนนี้ชอบเธอได้ภายในหนึ่งปี เธอจะตกต่ําอย่างน่าเวทนา
ดังนั้น เมื่อมีโอกาสดึงดูดเขา ทําไมไม่ลองพยายามหน่อยล่ะ
เยี่ยวานวานเข้าห้องน้ำ อาบน้ำสระผม ถือโอกาสฉีดน้ำหอมสักหน่อย หยิบกระเป๋าเมคอัพออกมาเติมแต่งอีกนิด เปลี่ยนเป็นชุดสีแดงรัดรูปตัวนั้น เธอในกระจกนั้น ได้กลายเป็นสาวสวยเต็มไปหมดแล้วอย่างเต็มที่แล้ว
เยี่ยวานวานจนตอนนี้ก็ไม่รู้ตัวตนที่แท้จริงของชายคนนี้ ขนาดชื่อยังรู้แค่นามสกุล
ช่างเป็นผู้ชายที่ลึกลับและคาดเดาไม่ได้เสียจริง
ดังนั้นเดาไม่ถูกว่าอะไรคือเขาที่ของรัก เยี่ยวานวานจึงได้แต่ทำให้ตัวเองดูสวยที่สุดตามความถนัดของตัวเอง
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: รักป่วน ๆ ฉบับแม่เลี้ยงเดี่ยว
ค่าต่อการอ่านหน้าต่อไปแพงจังค่ะ...
มาแล้ว พึ่งเข้ามาดู...
รอๆๆคะ...
สรุปเรื่องไม่ไปต่อแล้วเหรอค่ะ ติดตามมาตลอดหายไปอีกรอบ เสียดายจังค่ะ กำลังสนุกเลย ด้วยเพราะเหตุผลอะไร ยังไงก็ขอขอบคุณค่ะที่ทำให้การอ่านมีความสุขกับตัวละครที่สร้างจินตนาการให้นะ่ค่ะ...
เรืองหยุดชะงักอีกรอบแล้ว ผู้แต่งไม่สบายหรือเปล่าค่ะ หรือติดอะไรยังก็ขอเป็นกำลังใจให้น่ะค่ะ รอการกลับมาของนิยายเรื่องนี้อยู่ตลอดค่ะ...
หายไป 3 วันแล้ว ไม่ลงตอนเพิ่ม มีอะไรไหมค่ะ แอดมิน.....
หายไป 2 วันแล้ว ไม่ลงตอนเพิ่ม มีอะไรไหมค่ะ แอดมิน...
สนุกมากค่ะ อยากให้ลงสักวันล่ะ 20 ตอนเลยค่ะ สนุกมากๆๆและมีลุ้นด้วยว่าจะยังไงต่อ ต่อไปจะเป็นคู่ของท่านรองปะค่ะ รองประธาน น่ะจะมีนะ555...
น่าสงสารนางเอกจัง และสงสารพระเอกที่จะบอกคนที่ตนเองรักยังไง ว่าคู่หมั้นตัวเองเป้นญาติกัน...
ติดตามต่อค่ะ สนุกมากๆๆๆ...