ท่าเต้นรําของเยี่ยวานวานช่างดูอ่อนช้อยสวยงาม และปรับให้เข้ากับดนตรีภายนอกได้อย่างดี ท่วงทํานองเบาและรวดเร็ว ร่างเธอพริ้วไหวเบาดุจดั่งนกนางแอ่น เอวนุ่มนวลเปรียบดั่งเมฆปุย แขนอ่อนราวกับไม่มีกระดูก การพริ้วไหวของเธอช่างสวยงามมาก เจียนจือเพ่ยเดิมทีก็ไม่ได้พอใจกับเพลงที่ดังของชายหาดข้างนอกและหญิงสาวในห้องก็กําลังเต้นรําอีกครั้ง ดังนั้นเขาจึงต้องสนใจเธอ จากการจ้องมองในไม่กี่วินาทีแรก จนถึงขั้นวางคอมพิวเตอร์ไว้บนเข่าเฉยๆ จ้องตรงๆ จนในที่สุดก็ชื่นชมอย่างเต็มที่ความชื่นชม การเต้นรําเป็นภาษาที่ซ่อนอยู่ในจิตวิญญาณ เยี่ยวานวานมีดวงตาคู่หนึ่งที่ดูมีเสน่ห์ แต่ก็มีแผนซ่อนเร้นอยู่ เมื่อเธอพบว่าชายคนนี้กําลังชื่นชม มุมปากของเธอก็ค่อยๆยิ้ม ท่วงทำนองเพลงก็ใกล้จบแล้ว เธอเริ่มหมุนและค่อย ๆ เข้าใกล้ชายคนนี้จากกลางห้องโถง จากนั้นเธอก็แกล้งหมดแรงและพยายามอย่างเต็มที่ที่จะล้มลงในอ้อมแขนของชายหนุ่มบนโซฟาอย่างแม่นยํา เจียนจือเพ่ยคิดว่าเธอก้าวผิดจังหวะ เขาจึงยื่นมือออกมารับเธอตามสัญชาตญาณ เยี่ยวานวานอยู่ในอ้อมแขนที่แข็งแรงและทรงพลังของเขา ทําท่าจบที่สง่างามยืดเส้นยืดสายและตั้งตัวตรงตามเธอด้วยรอยยิ้มเบา ๆ
"เต้นแล้วสบายจริง ๆ เหงื่อออกแล้ว ฉันจะไปอาบน้ํา"
เจียนจือเพ่ยยังไม่ทันรู้สึกตัว ผู้หญิงในอ้อมแขนของเขาก็ขึ้นไปชั้นบนอย่างรวดเร็วแล้ว และเขายังไม่สามารถลืมสัมผัสจากเอวที่อ่อนนุ่มเมื่อกี้ได้ ราวกับเคยสัมผัส แต่เหมือนไม่เคยสัมผัส
เมื่อเยี่ยวานวานกลับถึงห้อง ก็หายใจเข้าลึกๆ เอามือบางทาบหน้าอก ช่างน่าขายหน้าจริงๆ คาดไม่ถึงว่าจะเต้นรำต่อหน้าผู้ชายคนนี้อย่างสนุกสนาน
เยี่ยวานวานเดินไปที่ตู้เสื้อผ้า เปิดประตูตู้ มองเข้าไปที่กระโปรงสีแดงรัดรูป เธอถอนหายใจออก จะใส่หรือไม่ใส่ดี
ทำไมถึงไม่ใส่ล่ะ ถ้าไม่สามารถทําให้ผู้ชายคนนี้ชอบเธอได้ภายในหนึ่งปี เธอจะตกต่ําอย่างน่าเวทนา
ดังนั้น เมื่อมีโอกาสดึงดูดเขา ทําไมไม่ลองพยายามหน่อยล่ะ
เยี่ยวานวานเข้าห้องน้ำ อาบน้ำสระผม ถือโอกาสฉีดน้ำหอมสักหน่อย หยิบกระเป๋าเมคอัพออกมาเติมแต่งอีกนิด เปลี่ยนเป็นชุดสีแดงรัดรูปตัวนั้น เธอในกระจกนั้น ได้กลายเป็นสาวสวยเต็มไปหมดแล้วอย่างเต็มที่แล้ว
เยี่ยวานวานจนตอนนี้ก็ไม่รู้ตัวตนที่แท้จริงของชายคนนี้ ขนาดชื่อยังรู้แค่นามสกุล
ช่างเป็นผู้ชายที่ลึกลับและคาดเดาไม่ได้เสียจริง
ดังนั้นเดาไม่ถูกว่าอะไรคือเขาที่ของรัก เยี่ยวานวานจึงได้แต่ทำให้ตัวเองดูสวยที่สุดตามความถนัดของตัวเอง
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: รักป่วน ๆ ฉบับแม่เลี้ยงเดี่ยว
สรุปเรื่องไม่ไปต่อแล้วเหรอค่ะ ติดตามมาตลอดหายไปอีกรอบ เสียดายจังค่ะ กำลังสนุกเลย ด้วยเพราะเหตุผลอะไร ยังไงก็ขอขอบคุณค่ะที่ทำให้การอ่านมีความสุขกับตัวละครที่สร้างจินตนาการให้นะ่ค่ะ...
เรืองหยุดชะงักอีกรอบแล้ว ผู้แต่งไม่สบายหรือเปล่าค่ะ หรือติดอะไรยังก็ขอเป็นกำลังใจให้น่ะค่ะ รอการกลับมาของนิยายเรื่องนี้อยู่ตลอดค่ะ...
หายไป 3 วันแล้ว ไม่ลงตอนเพิ่ม มีอะไรไหมค่ะ แอดมิน.....
หายไป 2 วันแล้ว ไม่ลงตอนเพิ่ม มีอะไรไหมค่ะ แอดมิน...
สนุกมากค่ะ อยากให้ลงสักวันล่ะ 20 ตอนเลยค่ะ สนุกมากๆๆและมีลุ้นด้วยว่าจะยังไงต่อ ต่อไปจะเป็นคู่ของท่านรองปะค่ะ รองประธาน น่ะจะมีนะ555...
น่าสงสารนางเอกจัง และสงสารพระเอกที่จะบอกคนที่ตนเองรักยังไง ว่าคู่หมั้นตัวเองเป้นญาติกัน...
ติดตามต่อค่ะ สนุกมากๆๆๆ...
ลุ้นเนี่ยเฟย จะได้สมหวัง กับคุณหนูอันไหมน๊า แต่ลุ่นอีกคู่ค่ะ รอติดตามต่อค่ะ เป็นกำลังใจทุกตอนสนุกมากค่ะ...
ตายล่ะ ใช่แบบเดียวกับ ที่เป็นแฟลตไดร์ปะล่ะ ถ้าใช้ก็ต้องหาอีก555 เป็นกำลังใจให้ค่ะรอติดตามตอนต่อไปสนุกมาก ๆๆๆ...
เกือบความจำกลับมาแล้ว ความรู้สึกคนรักกัน ต้องมีบ้าง ความรู้สึก ของอาเฟยเกิดขึ้น...