การที่เจียนจือเพ่ยมาขึ้นรถนั้น ทำให้บอดี้การ์ดที่ขับรถรู้สึกอึดอัด นั่งเกร็งมากกว่าที่เป็น
เฉียนเสวี่ยเม่ยที่อยู่เบาะหลังก็มองเห็นเช่นกัน ทว่าขบวนรถเริ่มออกขบวนแล้ว ไม่เช่นนั้นเธอต้องให้เจียนจือเพ่ยนั่งรถเธอเป็นแน่
เจียนจือเพ่ยขึ้นรถเสร็จก็หลับตาผ่อนคลาย ราวกับว่ากำลังจะงีบหลับ แสงแดดยามบ่ายอันอบอุ่นส่องกระทบใบหน้าอันหล่อเหลาของเขา ออร่าความสูงส่งของเขาได้เผยออกมาอยากเงียบๆ
เขาไม่พูดอะไร ทำให้บรรยากาศบนรถเริ่มอึดอัด ความกดดันที่ไร้เสียงได้ปกคลุมทุกคนในรถ
เยี่ยวานวานก็ไม่ได้ผ่อนคลายเหมือนเมื่อกี้แล้ว และไม่รู้ว่าชายคนนี้ขึ้นมาบนรถของเธอทำไมกัน
และแล้ว หลังจากรถขับเคลื่อนได้ครึ่งชั่วโมง ก็เข้าสู่ภูเขาดึกดำบรรพ์ ทางข้างหน้าไม่ใช่ซีเมนต์ แต่เป็นถนนลูกรัง รถเริ่มสั่นโคลงเคลง
สองข้างทางเต็มไปด้วยต้นไม้สูงเสียดฟ้าจนแทบไม่มีแสงแดดเล็ดลอดออกมา และแม้แต่ความอบอุ่นของต้นฤดูร้อนก็กลายเป็นความเย็นของฤดูใบไม้ผลิ
ข้างหน้ามีซินแสคอยนำทาง รถขับเคลื่อนไปด้วยความราบรื่น ตลอดทางขึ้นเนินเยี่ยวานวานก็เริ่มใจผวา เมื่อเห็นความชันเกือบหกสิบองศา เธอคว้าไปจับมือคนๆ หนึ่งด้วยความประหม่าทันที
และมือนั้นก็คือมือของเจียนจือเพ่ย
เจียนจือเพ่ยหันมามองหน้าที่ซีดกลัวของเธอ และปลอบเธอ "ไม่เป็นไรนะ"
"ยังอยากขึ้นไปต่ออีกไหม" เยี่ยวานวานหวาดกลัวสุดขีด ในขณะนั้นรถได้ขับไปจอดยังพุ่มหญ้าข้างทางที่เป็นที่ราบ
ทันใดนั้นเฉียนเสี่ยวเม่ยได้พุ่งพรวดออกไปจากรถ แล้วก็คุกเข่าลงบนพื้นและอ้วกอยู่พักใหญ่ เธอเกิดมาบอบบาง การได้นั่งรถแบบนี้ทำให้เธอรู้สึกแย่เป็นที่สุด
เยี่ยวานวานยื่นทิชชูให้เธอด้วยความห่วงใย "คุณหนูเฉียว คุณไม่เป็นไรใช่ไหม"
เฉียวเสวี่ยเม่ยรับมันมาด้วยหน้าตาไม่พอใจ และคิดว่าเยี่ยวานวานกำลังหัวเราะเยาะฉันอยู่หรือเปล่า
"คุณชายเจียน พวกเรายังต้องเดินเท้าขึ้นไปอีกนิดหน่อย"
"ว่าไงนะ ต้องเดินเท้างั้นเหรอ" เฉียนเสวี่ยเม่ยพูดด้วยท่าทีต่อต้าน เธอนี่ตามมาลำบากด้วยจริงๆ
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: รักป่วน ๆ ฉบับแม่เลี้ยงเดี่ยว
ค่าต่อการอ่านหน้าต่อไปแพงจังค่ะ...
มาแล้ว พึ่งเข้ามาดู...
รอๆๆคะ...
สรุปเรื่องไม่ไปต่อแล้วเหรอค่ะ ติดตามมาตลอดหายไปอีกรอบ เสียดายจังค่ะ กำลังสนุกเลย ด้วยเพราะเหตุผลอะไร ยังไงก็ขอขอบคุณค่ะที่ทำให้การอ่านมีความสุขกับตัวละครที่สร้างจินตนาการให้นะ่ค่ะ...
เรืองหยุดชะงักอีกรอบแล้ว ผู้แต่งไม่สบายหรือเปล่าค่ะ หรือติดอะไรยังก็ขอเป็นกำลังใจให้น่ะค่ะ รอการกลับมาของนิยายเรื่องนี้อยู่ตลอดค่ะ...
หายไป 3 วันแล้ว ไม่ลงตอนเพิ่ม มีอะไรไหมค่ะ แอดมิน.....
หายไป 2 วันแล้ว ไม่ลงตอนเพิ่ม มีอะไรไหมค่ะ แอดมิน...
สนุกมากค่ะ อยากให้ลงสักวันล่ะ 20 ตอนเลยค่ะ สนุกมากๆๆและมีลุ้นด้วยว่าจะยังไงต่อ ต่อไปจะเป็นคู่ของท่านรองปะค่ะ รองประธาน น่ะจะมีนะ555...
น่าสงสารนางเอกจัง และสงสารพระเอกที่จะบอกคนที่ตนเองรักยังไง ว่าคู่หมั้นตัวเองเป้นญาติกัน...
ติดตามต่อค่ะ สนุกมากๆๆๆ...