ผู้ชายคนนี้คงคิดว่ารถของตัวเองดีเลิศ ภายในเวลาไม่กี่นาทีจาก60ไมล์เพิ่มความเร็วเป็น120ไมล์ เล่นเอาเธอตกใจจนหัวใจของเธอสั่นคลอ
ผู้ชายยิ้มมุมปากเล็กน้อย “นึกว่าเธอเป็นใบ้เสียอีก”
ถังจือซย่าหันขวับจ้องไปที่เขา ผู้ชายคนนี้กำลังแช่งเธอหรือไง?
“คุณสิเป็นใบ้” ถังจือซย่าด่ากลับไปหนึ่งที
เขาไม่เพียงแต่ไม่โกรธ แต่กลับยิ้มมุมปากมากยิ่งขึ้น รถของเขาลดความเร็วลงเล็กน้อย ถังจือซย่าทำเป็นไม่สนใจเขาต่อ และไม่พูดคุยอีก
ถึงคฤหาสน์ตระกูลสี ถังจือซย่าเงยหน้ามองดูประตูใหญ่ที่ทรงพลัง เธอเพิ่งรู้ว่าตระกูลของผู้ชายคนนี้ร่ำรวยมั่งคั่งมากแค่ไหน พวกสื่อคงไม่มีทางประมาณการตัวเลขความมั่งคั่งของเขาได้แน่ หากขุดคุ้ยออกมาคงมีเพียงแค่ส่วนหนึ่งราวกับแค่ส่วนหนึ่งของตีนเขาน้ำแข็งเท่านั้น
ถังจือซย่าจัดแจงชุดเล็กน้อย อย่างน้อยคนที่เธอมาพบก็เป็นถึงนายหญิงใหญ่ของตระกูลใหญ่ตระกูลหนึ่ง เธอหวังว่าตัวเองจะแต่งตัวให้เหมาะสม
สีจิ่วเฉินสแกนหน้าและเดินเข้าทางประตูด้านข้าง ถังจือซย่าเดินตามเขาเข้าไป เหมือนกับเดินเข้าไปในอุทยานหลวงอวี้ฮัวของพระราชวัง ภายในสวนดอกไม้ปลูกด้วยต้นไม้ราคาแพงหลากหลายชนิด มีแม้กระทั่งดอกไม้ที่หาดูยากในประเทศ
ในห้องโถง นายหญิงใหญ่สีได้ยินจากคนใช้ว่าคุณชายกลับมาแล้ว เธอกำลังพูดคุยกับซ่งซาน ซ่งซานก็ได้ยินเหมือนกัน นายหญิงใหญ่กำลังเตรียมให้ซ่งซานหลบออกไปก่อน แต่ว่าซ่งซานฉวยโอกาสพูดขึ้นมาก่อน “คุณชายของพวกคุณพาคุณหนูถังจือซย่ามาด้วยใช่หรือเปล่า?”
นายหญิงใหญ่สีหน้านิ่งไปเล็กน้อยและหันไปถาม “ซานซาน เธอรู้จักถังจือซย่าหรือ?”
“รู้จักค่ะ เธอเป็นเพื่อนสนิทของฉันตั้งแต่ประถมจนถึงมัธยมปลาย” ซงซานยิ้มเล็กน้อย “เพียงแต่ระหว่างพวกเรามีเรื่องผิดใจกันเล็กน้อย ตอนนี้ความสัมพันธ์ค่อนข้างห่างเหินแล้ว”
“เธอรู้เรื่องความสัมพันธ์ของหนูกับจิ่วเฉินไหม?” นายหญิงใหญ่สีถามอีกครั้ง
ซ่งซานพยักหัวเล็กน้อย “อืม เธอรู้อยู่แล้ว”
นายหญิงใหญ่สีถอนหายใจลง นี่มันช่างบังเอิญอะไรเช่นนี้ ผู้หญิงที่มีความสัมพันธ์กับหลานชาย กลับเป็นเพื่อนร่วมชั้นของลูกผู้มีพระคุณ
สีจิ่วเฉินกับถังจือซย่าเข้ามายืนที่ประตูห้องโถงพร้อมกัน สีจิ่วเฉินมองเห็นซ่งซานที่นั่งอยู่ด้านข้างคุณย่า สีหน้าแปลกใจเล็กน้อยชั่วขณะ เขานึกไม่ถึงว่าซ่งซานจะมาหาคุณย่าถึงที่บ้าน
ขณะเดียวกันถังจือซย่าก็เห็นซ่งซานเช่นกัน ในใจของเธอเกิดความแค้นขึ้นมา แค่เพียงได้เห็นหน้าของเธอความเกลียดที่มีก็พร้อมที่จะปะทุออกมาทุกเวลา
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: รักป่วน ๆ ฉบับแม่เลี้ยงเดี่ยว
ค่าต่อการอ่านหน้าต่อไปแพงจังค่ะ...
มาแล้ว พึ่งเข้ามาดู...
รอๆๆคะ...
สรุปเรื่องไม่ไปต่อแล้วเหรอค่ะ ติดตามมาตลอดหายไปอีกรอบ เสียดายจังค่ะ กำลังสนุกเลย ด้วยเพราะเหตุผลอะไร ยังไงก็ขอขอบคุณค่ะที่ทำให้การอ่านมีความสุขกับตัวละครที่สร้างจินตนาการให้นะ่ค่ะ...
เรืองหยุดชะงักอีกรอบแล้ว ผู้แต่งไม่สบายหรือเปล่าค่ะ หรือติดอะไรยังก็ขอเป็นกำลังใจให้น่ะค่ะ รอการกลับมาของนิยายเรื่องนี้อยู่ตลอดค่ะ...
หายไป 3 วันแล้ว ไม่ลงตอนเพิ่ม มีอะไรไหมค่ะ แอดมิน.....
หายไป 2 วันแล้ว ไม่ลงตอนเพิ่ม มีอะไรไหมค่ะ แอดมิน...
สนุกมากค่ะ อยากให้ลงสักวันล่ะ 20 ตอนเลยค่ะ สนุกมากๆๆและมีลุ้นด้วยว่าจะยังไงต่อ ต่อไปจะเป็นคู่ของท่านรองปะค่ะ รองประธาน น่ะจะมีนะ555...
น่าสงสารนางเอกจัง และสงสารพระเอกที่จะบอกคนที่ตนเองรักยังไง ว่าคู่หมั้นตัวเองเป้นญาติกัน...
ติดตามต่อค่ะ สนุกมากๆๆๆ...