ถังจือซย่ารู้สึกขอบคุณในน้ำใจของเธอที่มีให้ เธอส่ายหัวยังแน่วแน่ “ฉันขอขอบคุณนายหญิงใหญ่อย่างมากที่ยังคงนึกถึงคุณแม่ของฉัน แต่ว่าบุญคุณนี้ ฉันไม่ต้องการให้ท่านตอบแทน ฉันมาที่นี่เพียงแค่อยากบอกกับท่านว่าฉันไม่อยากได้อะไรตอบแทนจริงๆ”
นายหญิงใหญ่สีรีบยื่นมือไปจับมือเธอไว้อย่างกระตือรือร้น “เด็กน้อย แม่ของเธอไม่อยู่แล้ว ตามหลักแล้วฉันควรดูแลเธอแทนแม่ของเธอ เอาแบบนี้ได้ไหม ฉันรับเธอเป็นหลานบุญธรรมของฉัน”
บ้านของถังจือซย่านอกจากพ่อแล้ว ก็ไม่มีใครแล้ว คุณปู่คุณย่าคุณตาคุณยายล้วนจากไปหมดแล้ว ดังนั้นเมื่อเจอสีหน้าที่เมตาของนายหญิงใหญ่ ภายในใจเกิดความรู้สึกประทับใจ
“เด็กน้อย เธอก็ถือว่าฉันเป็นญาติของเธอคนหนึ่ง ไปมาหาสู่กันดีหรือไม่?” ฉันรู้ว่าเธอกับแม่เธอเป็นคนตรงไปตรงมา ฉันไม่ได้ต้องการที่จะบังคับเพื่อขออะไร ฉันแค่หวังว่าฉันสามารถรับรู้ได้ตลอดว่าเธอยังใช้ชีวิตสุขสบายดี” ใบหน้าของนายหญิงใหญ่สีใบแสดงสีหน้าขอร้องมองไปที่เธอ เต็มไปด้วยความคาดหวัง
ถังจือซย่าอดไม่ได้ที่จะใจอ่อนขึ้นมา เธอไม่รู้จริงๆว่าควรจะปฏิเสธหญิงชราท่านนี้อย่างไรดี ถึงแม้จะเป็นครั้งแรกที่พบกัน แต่เธอก็รู้สึกถึงความสนิทสนมอย่างไม่น่าเชื่อ เหมือนกับได้เจอญาติที่ไม่ได้เจอกันมานานแสนนาน
สามารถมีคุณย่าที่ไม่ธรรมดาแบบนี้ ถือว่าเป็นโชคของถังจือซย่า เธอผงกหัวเล็กน้อย “ได้ค่ะ นายหญิงใหญ่”
นายหญิงใหญ่ดีใจจนหัวเราะขึ้นมา “ต่อไปนี้ฉันก็จะมีหลานสาวเพิ่มมาอีกหนึ่งคน ดีจริงๆ”
“นายหญิงใหญ่ ถึงเวลาที่ท่านต้องทานยาแล้ว”
“จริงด้วยสิ ฉันมียาที่ต้องกิน จือซย่า เธอนั่งรอสักพักก่อนนะ หรือไม่ก็ไปเดินเล่นที่สวนดอกไม้ก่อนก็ได้ เดี๋ยวสักครูฉันจะไปหาเธอ”
“ได้ค่ะ ท่านไปทานยาเถอะค่ะ!” ถังจือซย่าผงกหัวเล็กน้อย และมองดูนายหญิงใหญ่เดินจากไป ดีที่ด้านข้างสามารถเดินเข้าสวนดอกไม้ได้เลย เธอไม่อยากไปห้องโถงไปเจอซ่งซาน งั้นก็ไปเดินเล่นในสวนดอกไม้ก่อนละกัน!
ภายในสวนดอกไม้ สีจิ่วเฉินพาซ่งซานมาเดินดูรอบคฤหาสน์ตระกูลสี สายตาเฉียบคมของเขามองไปทางซ่งซาน “ซานซาน ทำไมไม่บอกผมก่อนสักคำ ก็มาพบคุณย่าของผมแล้ว?”
ซ่งซานก็แค่ทำทุกวิถีทางเพื่อต่อสู้ให้ได้ผลประโยชน์ที่เป็นของเธอ ถังจือซย่าสามารถให้ตระกูลสีตอบแทนบุญคุณได้ เธอก็สามารถทำให้ตระกูลสียอมรับได้เช่นกัน
“จิ่วเฉิน ฉันชอบคุณ ฉันอยากให้ความสัมพันธ์ของเราพัฒนาแน่นแฝงขึ้นไปอีก” สายตาของซ่งซานมองไปทางเขาด้วยความรัก ไม่แม่แต่จะปกปิดความคิดของเธอสักนิด
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: รักป่วน ๆ ฉบับแม่เลี้ยงเดี่ยว
สรุปเรื่องไม่ไปต่อแล้วเหรอค่ะ ติดตามมาตลอดหายไปอีกรอบ เสียดายจังค่ะ กำลังสนุกเลย ด้วยเพราะเหตุผลอะไร ยังไงก็ขอขอบคุณค่ะที่ทำให้การอ่านมีความสุขกับตัวละครที่สร้างจินตนาการให้นะ่ค่ะ...
เรืองหยุดชะงักอีกรอบแล้ว ผู้แต่งไม่สบายหรือเปล่าค่ะ หรือติดอะไรยังก็ขอเป็นกำลังใจให้น่ะค่ะ รอการกลับมาของนิยายเรื่องนี้อยู่ตลอดค่ะ...
หายไป 3 วันแล้ว ไม่ลงตอนเพิ่ม มีอะไรไหมค่ะ แอดมิน.....
หายไป 2 วันแล้ว ไม่ลงตอนเพิ่ม มีอะไรไหมค่ะ แอดมิน...
สนุกมากค่ะ อยากให้ลงสักวันล่ะ 20 ตอนเลยค่ะ สนุกมากๆๆและมีลุ้นด้วยว่าจะยังไงต่อ ต่อไปจะเป็นคู่ของท่านรองปะค่ะ รองประธาน น่ะจะมีนะ555...
น่าสงสารนางเอกจัง และสงสารพระเอกที่จะบอกคนที่ตนเองรักยังไง ว่าคู่หมั้นตัวเองเป้นญาติกัน...
ติดตามต่อค่ะ สนุกมากๆๆๆ...
ลุ้นเนี่ยเฟย จะได้สมหวัง กับคุณหนูอันไหมน๊า แต่ลุ่นอีกคู่ค่ะ รอติดตามต่อค่ะ เป็นกำลังใจทุกตอนสนุกมากค่ะ...
ตายล่ะ ใช่แบบเดียวกับ ที่เป็นแฟลตไดร์ปะล่ะ ถ้าใช้ก็ต้องหาอีก555 เป็นกำลังใจให้ค่ะรอติดตามตอนต่อไปสนุกมาก ๆๆๆ...
เกือบความจำกลับมาแล้ว ความรู้สึกคนรักกัน ต้องมีบ้าง ความรู้สึก ของอาเฟยเกิดขึ้น...