รักป่วน ๆ ฉบับแม่เลี้ยงเดี่ยว นิยาย บท 752

ถังจือซย่าเหลือบมองเธอ ผู้หญิงคนนั้นรู้สึกกลัวทันทีก่อนจะรีบเปลี่ยนคำพูด “นายหญิง เชิญคุณพูด”

“ฉันเชื่อว่าทุกคนคงจะรู้เรื่องที่เกิดขึ้นช่วงหลายวันนี้แล้ว มันเป็นเหตุการณ์ที่น่ารังเกียจอย่างยิ่ง นั่นก็คือเรื่องที่พ่อลูกสีจื้อหยวนขโมยของในโรงพยาบาล พวกเขาตั้งใจไปคลอดลูกของสามีฉันที่ต่างประเทศ แต่เมื่อถูกพวกเราตรวจสอบสีจื้อหยวนจะถูกจำคุกเป็นไม่ต่ำกว่าสิบปี สีสือเหยาสามปี และนับตั้งแต่นี้ต่อไปตระกูลของสีจื้อหยวนจะไม่ใช่สมาชิกในตระกูลสีอีกต่อไป พวกเขาคือคนที่ไม่มีส่วนเกี่ยวข้องกับตระกูลสี”

ผู้คนส่งเสียงกันขึ้นมาทันที แต่ละคนมีสีหน้าโกรธเคือง

“หน้าไม่อายจริงๆ ถึงได้กล้าทำเรื่องแบบนี้ เนรคุณจริง”

“แต่ว่านะ สีสือเหยายังสามารถพัฒนาไปได้ไกล การศึกษาก็ดี ที่แท้เนื้อในก็เป็นคนแบบนี้ คิดจะทำลายครอบครัวของนายหญิง พวกเขาสมควรโดนแบบนี้แหละ”

เสียงด่าสาดเสียเทเสียดังขึ้น ถังจือซย่าหยุดเสียงเหล่านั้นด้วยท่าทีสง่างามของเธอ

“ขอให้ทุกท่านอย่าเข้าไปยุ่งเกี่ยวกับสีจื้อหยวนและครอบครัวของเขา ขณะเดียวกันฉันก็มีอีกเรื่องหนึ่งที่อยากจะพูดให้ชัดเจน หลังจากนี้หากมีใครกล้าเข้ามาแตะต้องครอบครัวของฉัน ทำลายชื่อเสียงคนในครอบครัวฉัน ตลอดจนละเมิดความปลอดภัย ก็ขอให้ทุกคนอย่าแม้แต่จะคิด ไม่อย่างนั้นโทษสถานเบาที่สุดคือขับไล่ออกจากตระกูล และโทษสถานหนักที่สุดคือติดคุกติดตะราง ฉันไม่อยากจะเห็นเหตุการณ์แบบนั้นเกิดขึ้น”

“นายหญิงพูดถูก พวกเราอยู่ภายใต้การสนับสนุนของตระกูลสีก็ถือว่าดีมากแล้ว ไม่ต้องกังวลเรื่องอาหารหรือเสื้อผ้าแล้วยังจะเรียกร้องอะไรอีก”

“ใช่แล้ว! พวกเราเป็นเกียรติมากที่ได้เคียงบ่าเคียงไหล่กับนายหญิงและจะรักษาความสัมพันธ์ระหว่างตระกูลพวกเราเป็นร้อยๆ ปี”

สีจวิ้นเจี๋ยกำหมัดแน่นอยู่ใต้โต๊ะ ตอนที่เขาคลายมือ มือของเขาสั่นเล็กน้อย เพราะเมื่อสองวันก่อนพ่อของเขาเพิ่งจะพูดถึงเรื่องการเข้าร่วมคณะกรรมการบริหารของสีซื่อกรุ๊ป แต่ดูท่าตอนนี้จะหมดหวังแล้ว

ถังจือซย่าเตือนพวกเขาว่าอย่าไปเรียกร้องของที่ไม่ใช่ของพวกเขากับตระกูลสี

“แม้ว่าฉันจะอายุยังน้อยอีกทั้งยังมีเรื่องมากมายให้เรียนรู้ แต่นั่นไม่ได้หมายความว่าฉันอ่อนแอ ฉันหวังว่าทุกคนจะไม่สงสัยในวิธีการของฉัน ฉันเองก็จะอยู่รวมกับทุกคนอย่างสันติ” ถังจือซย่าเอ่ยเสียงเย็น

ในอดีตตำแหน่งนายหญิงใหญ่สีนั้นยุ่งเหยิงมาก แต่การดำรงอยู่ของตระกูลสีนั้นไม่จำเป็นมานานแล้ว ดังนั้นคุณย่าสีจึงสอนเธอว่าหากจำเป็นเธอไม่จำเป็นก็อย่าอยู่ใกล้คนกลุ่มนี้มากเกินไป แม้ว่าเธอยังไม่สามารถสลัดคนกลุ่มนี้ออกไปได้ก็จะไม่ถูกรบกวน

ทันทีที่ประโยคนี้ออกมาใจของผู้ฟังก็สั่นสะท้าน พวกเขารับรู้ถึงคำเตือนของนายหญิงคนนี้และพวกเขาก็รู้ว่าถังจือซย่าทำลายความใกล้ชิดระหว่างตระกูลแบบเดิม ทำให้ความสัมพันธ์ระหว่างตระกูลของพวกเขาเริ่มเบาบางลง